Przymusowy wykup ziemniaków na obszarach b. zaboru rosyjskiego i b. zaboru austrjackiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.20.108

Akt utracił moc

Wersja od: 4 marca 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA APROWIZACJI I MINISTRA ROLNICTWA I DÓBR PAŃSTWOWYCH

z dnia 27 lutego 1920 r.

w przedmiocie przymusowego wykupu ziemniaków na obszarach b. zaboru rosyjskiego i b. zaboru austrjackiego.

Na mocy art. 1 ustawy z dnia 20 lutego 1920 r. w sprawie zmiany art. 3 ustawy z dnia 18 listopada 1919 r. o obrocie ziemiopłodami w roku gospodarczym 1919/20 (Dziennik Ustaw R. P. z 1920 r. № 19, poz. 94) oraz art. 6 i 9 ustawy z dn. 18 listopada 1919 r. o obrocie ziemiopłodami w roku gospodarczym 1919/20 (Dziennik Ustaw R. P. № 83, poz. 485), zarządza się niniejszem co następuje:

Art.  1.

Wszelkie zapasy ziemniaków znajdujące się u:

1) producentów, posiadających gospodarstwa powyżej 25 morgów ziemi ornej - po odliczeniu ilości, niezbędnych do pokrycia własnych potrzeb spożywczych i siewnych,

2) nieproducentów, o ile przewyższają one zapotrzebowanie spożywcze właściciela, oraz współzamieszkałych z nim członków rodziny i domowników, licząc po 2 ctr. mtr. na osobę,

3) handlujących, jeżeli przekraczają 10 ctr. mtr.

podlegają przymusowemu wykupowi.

Przymusowemu wykupowi podlegają również wszelkie ilości ziemniaków, sprzedane przez producentów, nieproducentów lub handlujących przed dniem ogłoszenia niniejszego rozporządzenia, a nie dostarczone do tegoż dnia nabywcom.

Art.  2.

Wszyscy producenci, posiadający więcej niż 25 morgów ziemi ornej, winni najdalej do dnia 20 - go marca 1920 roku nadesłać do odnośnego Starostwa opatrzoną własnoręcznym podpisem deklarację, wykazującą ogólna ilość posiadanych ziemniaków, jak również przypuszczalny rozchód tychże na pokrycie niezbędnych własnych potrzeb spożywczych i siewnych. Wszyscy nieproducenci, posiadający zapasy ziemniaków w ilościach, przekraczających 2 ctr. mtr. na współzamieszkałego członka rodziny i domownika, jakoteż wszyscy handlujący, posiadający więcej, niż 10 ctr. mtr. ziemniaków, winni również najdalej do dnia 20 - go marca 1920 r. złożyć w odnośnem Starostwie, względnie u Komisarza Ministerstwa Aprowizacji przy Magistracie odnośnego miasta, opatrzoną własnoręcznym podpisem deklarację, wykazującą ogólną ilość posiadanych ziemniaków.

Art.  3.

Do zakupu ziemniaków, podlegających w myśl art. 1 niniejszego rozporządzenia przymusowemu wykupowi, uprawniony jest Państwowy Urząd Ziemniaczany oraz instytucie lub osoby, posiadające zezwolenie Ministerstwa Aprowizacji na uskutecznienie zakupu.

Starostom przysługuje prawo zezwalania na zakup ziemniaków w ilościach, nieprzekraczających 100 ctr. mtr., tylko w obrębie własnego powiatu.

Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych, względnie instytucje lub osoby przez Ministerstwo to upoważnione, mogą nabywać ziemniaki, winny jednakże zawiadamiać o dokonanych zakupach Ministerstwo Aprowizacji, oraz odnośnych Starostów.

Art.  4.

Przewóz ziemniaków kolejami i statkami odbywać się może po upływie dni 14 od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia jedynie na podstawie listów przewozowych lub certyfikatów, wystawionych na zlecenie Ministerstwa Aprowizacji lub Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych, o ile tyczy się to sadzeniaków, przez Państwowy Urząd Ziemniaczany, a poświadczonych przez Starostę powiatu, z którego wywóz ma nastąpić.

Przewóz ziemniaków furmankami jest wolny, to zn. nie wymaga żadnych zaświadczeń.

Art.  5.

Prawo magazynowania ziemniaków przysługuje:

1) Państwowemu Urzędowi Ziemniaczanemu;

2) instytucjom lub osobom, które otrzymały od Ministerstwa Aprowizacji lub od Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych zezwolenie na zakup;

3) handlującym w ilościach, nieprzekraczających 10 ctr. mtr., względnie w ilościach większych w razie uzyskania odpowiedniej koncesji od miejscowego Starosty lub od Komisarza Ministerstwa Aprowizacji przy magistracie odnośnego miasta.

Art.  6.

Ceny na ziemniaki, podlegające w myśl art. 1 niniejszego rozporządzenia przymusowemu wykupowi, tak od producentów, jak od handlujących i nieproducentów, ustanawia się w sposób następujący:

a) w powiatach: Kaliskim, Kolskim, Konińskim, Kutnowskim, Łęczyckim, Nieszawskim, Płockim, Słupeckim, Tureckim i Włocławskim

Mk. 45 za 100 klg loco miejsce zmagazynowania,

b) w powiatach: Błońskim, Brzezińskim, Buskim, Ciechanowskim, Częstochowskim, Gostynińskim, Grójeckim, Iłżeckim, Jędrzejowskim, Krasnostawskim, Lipnowskim, Łaskim, Lubartowskim, Lubelskim, Łowickim, Łódzkim, Miechowskim, Mińsko-Mazowieckim, Mławskim, Opatowskim, Opoczyńskim, Ostrowskim, Pińczowskim, Piotrkowskim, Płońskim, Puławskim, Radomskim, Radomskowskim, Radzymińskim, Rawskim, Rypińskim, Sandomierskim, Sieradzkim, Sierpeckim, Sochaczewskim, Skierniewickim, Warszawskim, Wieluńskim i Włoszczowskim

Mk. 65 za 100 klg. loco miejsce zmagazynowania,

c) w powiatach: Augustowskim, Będzińskim, Bielskim, Białostockim, Bialskim, Biłgorajskim, Chełmskim, Garwolińskim, Hrubieszowskim, Janowskim, Kieleckim, Kolneńskim, Koneckim, Konstanty-nowskim, Kozienickim, Łomżyńskim, Łukowskim, Makowskim, Olkuskim, Ostrołęckim, Przasnyskim, Pułtuskim, Radzyńskim, Sejneńskim, Sokołowskim, Siedleckim, Sokolskim, Suwalskim, Szczuczyńskim, Tomaszowskim, Węgrowskim, Włodawskim, Wysoko-Mazowieckim, Zamojskim, oraz we wszystkich powiatach Małopolski

Mk. 90 za 100 klg. loro miejsce zmagazynowania.

Za sadzeniaki, zakwalifikowane przez Sekcję Nasienną Centralnego Towarzystwa Rolniczego, w Małopolsce zaś przez Komisję Nasienną Małopolskiego Tow. Rolniczego w Krakowie, względnie Towarzystwa Gospodarczego we Lwowie, pobierać wolno ceny wyższe o 30% od cen powyżej wskazanych.

Sprzedawców obowiązuje dostawa ziemniaków do miejsc odbioru wskazanych przez odnośnych Starostów.

Za dostawę ziemniaków do miejsc odbioru sprzedawcy uprawnieni są do pobierania wynagrodzenia w wysokości marki jednej od 1 - go ctr. mtr. i 1 - go klm.

Art.  7.

Rozporządzenie niniejsze uchyla rozporządzenie Ministerstwa Aprowizacji z dnia 12 sierpnia 1919 r. w sprawie wprowadzenia wolnego handlu ziemniakami (Monitor Polski z dnia 13 sierpnia 1919 roku № 181).

Wywóz ziemniaków poza granice Państwa, jak i do obszarów, podległych Komisarzowi Generalnemu dla Ziem Wschodnich, jest wzbroniony.

Zezwolenia na wywóz ziemniaków poza granice Państwa mogą być w drodze wyjątku uzyskane w Państwowej Komisji Wywozu i Przywozu za zgodą Ministerstwa Aprowizacji.

Zezwolenia na wywóz do Ziem podległych Komisarzowi Generalnemu dla Ziem Wschodnich wydaje Ministerstwo Aprowizacji.

Art.  8.

Winni niestosowania się do rozporządzenia niniejszego podlegają karom, przewidzianym w art. 10 ustawy z dnia 18 listopada 1919 roku o obrocie ziemiopłodami w roku gospodarczym 1919/20 (Dziennik Ustaw R. P. r. 1919 № 89, poz. 485).

Art.  9.

Rozporządzenie niniejsze uzyskuje moc obowiązującą z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw R. P.