Przymusowe szczepienie ochronne przeciw błonnicy (dyfterji).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.22.183

Akt utracił moc

Wersja od: 30 marca 1936 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 25 lutego 1936 r.

o przymusowem szczepieniu ochronnem przeciw błonicy (dyfterji).

Na podstawie art. 11 ust. (1) lit. a ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i ich zwalczaniu (Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 198) zarządzam co następuje:

§  1.

(1) Wprowadza się obowiązek szczepienia ochronnego przeciw błonicy (dyfterji), którego przeprowadzenie zarządza wojewódzka władza administracji ogólnej.

(2) Przymus szczepienia ochronnego przeciw błonicy obejmuje:

1) wszystkie dzieci do lat 10,

2) dzieci w wieku powyżej lat 10 do lat 15 - w przypadku epidemji błonicy.

§ 2. Od przymusowego szczepienia, przewidzianego w § 1, wolne są dzieci, które w ciągu ostatnich dwóch lat przed terminem szczepienia, wyznaczonym przez wojewódzką władzę administracji ogólnej, były poddane temu szczepieniu.

§ 3. Jeżeli stan zdrowia dziecka nie pozwala na dokonanie szczepienia w terminie, wyznaczonym przez wojewódzką władzę administracji ogólnej, lekarz wykonywający szczepienie może je odroczyć na inny termin.

§  4.

(1) Szczepienia przymusowe, dokonywane w myśl postanowień rozporządzenia niniejszego, jak również świadectwa o dokonaniu tych szczepień, są bezpłatne.

(2) Koszty, związane z przeprowadzeniem szczepień przymusowych, ponosi Skarb Państwa.

§  5.

(1) Zarządy gmin, na których obszarach zostanie zarządzone przeprowadzenie szczepień (§ 1), obowiązane są przesłać wojewódzkiej władzy administracji ogólnej, najpóźniej na 2 tygodnie przed wyznaczonym terminem szczepień, imienne spisy dzieci do lat 10 włącznie, zamieszkałych na obszarze gminy w dniu ogłoszenia zarządzenia w "Dzienniku Wojewódzkim".

(2) Spis powinien zawierać: imię i nazwisko dziecka, jego wiek i miejsce zamieszkania oraz imiona rodziców.

§ 6. Za niedopełnienie obowiązków, wynikających z niniejszego rozporządzenia, osoby, pod których opieką pozostają dzieci, podlegające szczepieniu, ponoszą odpowiedzialność w myśl postanowień art. 22 ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i ich zwalczaniu.

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.