Przymusowe szczepienia ochronne przeciw ospie naturalnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.25.117

Akt utracił moc
Wersja od: 28 kwietnia 1962 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 26 kwietnia 1962 r.
w sprawie przymusowych szczepień ochronnych przeciw ospie naturalnej.

Na podstawie art. 11 ust. 1 lit. a) ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu (Dz. U. z 1935 r. Nr 27, poz. 198, z 1949 r. Nr 25, poz. 174 i z 1959 r. Nr 27, poz. 170) zarządza się, co następuje:
1.
Przymusowym szczepieniom ochronnym przeciw ospie naturalnej, zwanym dalej "szczepieniami", podlegają osoby zamieszkałe lub przebywające na obszarze Polski.
2.
Szczepienia dzielą się na pierwotne i powtórne.
Szczepieniu pierwotnemu podlegają:
1)
dzieci w wieku od 2 do 6 miesięcy życia oraz
2)
osoby w wieku powyżej 6 miesięcy życia, które nie były poddane szczepieniu pierwotnemu.
Szczepieniu powtórnemu podlegają:
1)
dzieci w siódmym roku życia,
2)
osoby zatrudnione w zakładach opieki zdrowotnej zamkniętej i otwartej, w stacjach pogotowia ratunkowego i w stacjach sanitarno-epidemiologicznych, studenci akademii medycznych oraz uczniowie i słuchacze zawodowych szkół medycznych - co 3 lata,
3)
inne osoby - po upływie 5 lat od dnia szczepienia pierwotnego.
1.
Szczepieniu nie podlegają osoby, u których lekarz zakładu społecznego służby zdrowia stwierdził istnienie czasowych przeciwwskazań do szczepienia - przez czas trwania tych przeciwwskazań.
2.
Okoliczność istnienia przeciwwskazań (ust. 1) oraz czas ich trwania stwierdza lekarz odpowiednim zaświadczeniem.
3.
Po upływie określonego w zaświadczeniu czasu trwania przeciwwskazań osoby określone w ust. 1 są obowiązane zgłosić się do szczepienia w najbliższym wyznaczonym terminie.
1.
Szczepienia przeprowadzają zakłady społeczne służby zdrowia wyznaczone przez właściwe do spraw zdrowia i opieki społecznej organy prezydiów powiatowych (miejskich w miastach stanowiących powiaty miejskie, dzielnicowych w miastach wyłączonych z województw) rad narodowych.
2.
Szczepienia osób objętych opieką zdrowotną służb zdrowia Ministerstw Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych oraz Sprawiedliwości przeprowadzają zakłady wyznaczone przez właściwe organy tych służb w porozumieniu z organami określonymi w ust. 1.
3.
Organy określone w ust. 1 i 2 podają do wiadomości terminy i miejsca szczepień.
4.
Zakłady przeprowadzające szczepienia wydają zaświadczenia stanowiące dowód poddania się szczepieniu.
1.
Osoby szczepione pierwotnie obowiązane są zgłosić się siódmego dnia, osoby zaś szczepione powtórnie - czwartego dnia po szczepieniu w celu kontroli wyników szczepienia. W razie stwierdzenia ujemnego wyniku szczepienia osoby te są obowiązane poddać się ponownemu szczepieniu.
2.
Osoba, u której stwierdzono ponownie ujemny wynik szczepienia, jest obowiązana poddać się jeszcze jednemu szczepieniu w terminie określonym przez zakład przeprowadzający szczepienie.
Główny Inspektor Sanitarny w przypadku zagrożenia epidemicznego może zarządzić szczepienia całej ludności w wieku od drugiego tygodnia życia, zamieszkałej na określonych obszarach, bądź określonych grup ludności - niezależnie od poddania się szczepieniom przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu.
Szczepienia są bezpłatne.
Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 czerwca 1951 r. w sprawie przymusowych szczepień ochronnych przeciw ospie naturalnej (Dz. U. Nr 35, poz. 275).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.