§ 6. - Przydzielenie do kategoryj niebezpieczeństwa przedsiębiorstw, podlegających obowiązkowi ubezpieczenia od wypadków na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego, cieszyńskiej części województwa śląskiego, warszawskiego wraz z m.st. Warszawą, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, wołyńskiego, poleskiego, nowogródzkiego i wileńskiego, oraz o ustaleniu klas niebezpieczeństwa dla poszczególnych kategoryj niebezpieczeństwa na okres rewizyjny od 1 stycznia 1928 r. do 31 grudnia 1932 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.65.599

Akt utracił moc

Wersja od: 28 czerwca 1928 r.

§ 6. Po ustaleniu kategorji niebezpieczeństwa dla danego przedsiębiorstwa, zalicza się je, w ramach schematu załącznika 1, do jednej z klas tej kategorji niebezpieczeństwa. Przedsiębiorstwo zalicza się w zasadzie do średniej klasy danej kategorji niebezpieczeństwa, a do klasy niższej względnie wyższej wtedy, gdy istniejące w niem niebezpieczeństwo wypadku, w stosunku do zwykłego, jest mniejsze względnie większe.

Mniejsze względnie większe, w stosunku do zwykłego, niebezpieczeństwo wypadku, należy przyjmować w każdym razie wówczas, gdy zachodzą znamiona, ustalone w tym celu przy poszczególnych tytułach załącznika 2.

Niezależnie od tego należy uważać za okoliczność, zmniejszającą niebezpieczeństwo wypadku, wprowadzanie maszyn w ruch zapomocą elektryczności z wykluczeniem lub przynajmniej istotnem ograniczeniem zastosowania transmisyj (pędni) mechanicznych, jak również większy zakres prac biurowych poza obrębem terytorialnym przedsiębiorstwa.

Przy ustalaniu klas niebezpieczeństwa należy ponadto uwzględniać stan budynków i urządzeń przedsiębiorstwa, urządzenia ochronne, sposób prowadzenia przedsiębiorstwa pod względem technicznym, uwzględniając przytem także uzdolnienie robotników do powierzonych im czynności, jako też nadzór nad ruchem przedsiębiorstwa, o ile z tych okoliczności można wnioskować o stopniu niebezpieczeństwa wypadków, złączonego siak z przedsiębiorstwem.

Przy ustalaniu klasy niebezpieczeństwa należy wreszcie brać pod uwagę rodzaj i liczbę wypadków, zaszłych w danem przedsiębiorstw, oraz obciążenie Zakładu spowodowane temi wypadkami, o ile można stąd wnioskować o odmieniłem od zwykłego niebezpieczeństwie wypadku.

Jeżeli w danem przedsiębiorstwie zachodzą tak okoliczności, wskazujące na mniejsze niebezpieczeństwo, jak też okoliczności wskazujące na większe niebezpieczeństwo, okoliczności te należy rozważyć, przeciwstawiając je sobie wzajemnie.