Przewóz z zagranicy przez terytorjum polskie ryb, raków i innych skorupiaków oraz surowców i przetworów, pochodzenia zwierzęcego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.75.705

Akt utracił moc

Wersja od: 28 sierpnia 1934 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I REFORM ROLNYCH

z dnia 8 sierpnia 1934 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Ministrem Komunikacji w sprawie przewozu z zagranicy przez terytorjum polskie ryb, raków i innych skorupiaków oraz surowców i przetworów, pochodzenia zwierzęcego.

Na podstawie art. 11 i 112 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. R. P. Nr 77, poz. 673) zarządza się co następuje:

§ 1. Zezwala się na przewóz z zagranicy kolejami przez terytorjum polskie pod warunkami, określonemi w rozporządzeniu niniejszem, wszelkiego rodzaju ryb, raków i innych skorupiaków oraz surowców i przetworów pochodzenia zwierzęcego.

Rozporządzenie niniejsze nie obejmuje mięsa i jego przetworów z wyjątkiem jelit i tłuszczów skażonych.

§ 2. Przesyłki skór surowych, ich odpadków i jelit powinny być zaopatrzone w świadectwa miejsca pochodzenia, wystawione przez państwowego lub przez państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego państwa, z którego przesyłki pochodzą.

Świadectwo miejsca pochodzenia dla skór surowych i dla ich odpadków powinno stwierdzać:

a) że skóry surowe lub ich odpadki, pochodzą ze zwierząt wolnych od zaraźliwych chorób zwierzęcych,

b) że w miejscu pochodzenia skór surowych lub ich odpadków w ciągu ostatnich 14 dni nie zachodziły wypadki wąglika.

Świadectwo miejsca pochodzenia dla jelit powinno stwierdzać:

a) że jelita pochodzą ze zwierząt, poddanych ubojowi w rzeźniach, pozostających pod stałym nadzorem lekarza weterynaryjnego, i że zwierzeta, z których jelita pochodzą, zostały przed ubojem i po uboju urzędowo zbadane przez lekarza weterynaryjnego i mięso uznane za zdatne do spożycia bez ograniczeń,

b) że jelita nie miały styczności ze zwierzętami podejrzanemi lub przedmiotami, które mogą być rozsadnikami zarazy.

W świadectwach powinno być podane oznaczenie towaru lub poszczególnych jego colli, umożliwiające stwierdzenie tożsamości towaru.

Jeżeli skóry surowe, ich odpadki lub jelita pochodzą z większej przesyłki, zamiast świadectwa miejsca pochodzenia może być przedstawione urzędowe zaświadczenie władzy rządowej państwa, w którem przesyłka została przeładowana, stwierdzające, że skóry surowe, ich odpadki lub jelita pochodzą z większej przesyłki, zaopatrzonej w świadectwo miejsca pochodzenia, stwierdzające okoliczności, określone w ustępie 1 i 2 lub 3 paragrafu niniejszego.

Świadectwo powinno posiadać tekst w języku polskim lub francuskim, a w razie braku takiego tekstu - uwierzytelnione tłumaczenie na język polski lub francuski.

§ 3. Na stacji wejściowej państwowy lub przez Państwo upoważniony lekarz weterynaryjny na żądanie i odpowiedzialność osób zainteresowanych powinien wydać odpowiednie zaświadczenie dla przesyłek cząstkowych, pochodzących z przesyłki większej, na podstawie ogólnego świadectwa miejsca pochodzenia kraju pochodzenia większej przesyłki.

Zaświadczenie takie powinno zawierać odpis świadectwa miejsca pochodzenia i zdrowotności przesyłki większej oraz stwierdzenie, że przesyłka cząstkowa pochodzi z tej przesyłki.

§ 4. Przesyłki powinny być zaopatrzone w zezwolenie na przewóz przez obszar państwa dalszego przewozu lub na wwóz do obszaru państwa przeznaczenia, jeżeli państwa te graniczą bezpośrednio z Polską. Zezwolenie powinno być albo dołączone do kolejowego listu przewozowego, z uczynieniem o tem wzmianki w miejscu, przeznaczonem na tego rodzaju wzmianki i oświadczenia, albo też złożone w granicznym wejściowym urzędzie celnym danego państwa, o czem również powinna być uczyniona wzmianka w liście przewozowym. Wspomniane wyżej zezwolenie nie jest wymagalne w tych tylko przypadkach, gdy dany kraj dalszego przewozu lub kraj przeznaczenia przesyłki zobowiązał się do przyjmowania tego rodzaju przesyłek bez specjalnych ograniczeń przewozowych lub przywozowych.

Przewozowi przez polski obszar celny nie będzie stał na przeszkodzie w poszczególnych przypadkach brak, przy kolejowym liście przewozowym, zezwolenia weterynaryjnego na przewóz lub wwóz, wymienionego w ustępie 1 paragrafu niniejszego, jak nie mniej brak wzmianki w liście przewozowym o miejscu złożenia brakujących dokumentów, jeżeli nadawca zamieści w liście przewozowym oświadczenie, iż w przypadku niedostarczenia na czas zezwolenia przewozu przez obszar Państwa dalszego przewozu lub zezwolenia na wwóz do obszaru Państwa przeznaczenia przesyłka będzie cofnięta zagranicę zarządzeniem nadawcy, udzielonem przez stację nadania, na jego (nadawcy) koszt i odpowiedzialność.

§ 5. Przesyłki całowagonowe powinny być zaopatrzone w plombę urzędu celnego stacji wejściowej, umieszczoną na wagonie.

Mniejsze przesyłki powinny być w szczelnem opakowaniu, uniemożliwiającem otwarcie się, wyciekanie, wysiąkanie lub wypadanie towaru.

Przy przewozie przedmiotów budzących odrazę, wydzielających woń przykrą, powinny być stosowane przepisy, obowiązujące dla przewozu tych przedmiotów.

§ 6. Wyładowywanie i przeładowywanie towaru podczas przewozu jest wzbronione.

W przypadku koniecznej potrzeby można przeładować przesyłkę tylko pod nadzorem państwowego lub przez państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego na koszt wysyłającego.

§ 7. Gdyby zachodziły wątpliwości co do zdrowotności przesyłek lub co do spełnienia wyżej określonych warunków, przesyłki mogą być poddane badaniu przez państwowego lub przez państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego na stacji wejściowej przed dopuszczeniem do przewozu przez terytorjum polskie.

§ 8. Przewóz z zagranicy zwierząt i przedmiotów, wymienionych w § 1, odbywa się przez graniczne stacje wejściowe, przy których znajdują się urzędy celne I klasy; przez inne stacje wejściowe przewóz może się odbywać wyjątkowo i to za każdorazowem zezwoleniem Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.

§ 9. Przepisy rozporządzenia niniejszego nie naruszają postanowień rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 24 marca 1928 r. w sprawie wprowadzania (przywozu) i przeprowadzania (przewozu) zwierząt, surowców i przetworów pochodzenia zwierzęcego, paszy objętościowej oraz niektórych przedmiotów z obszarów Związku Socjalistycznych Republik Rad, Łotwy i Litwy (Dz. U. R. P. Nr. 42, poz. 411).

§ 10. Przepisy rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 4 września 1929 r. w sprawie wprowadzania (przywozu) i przeprowadzania (przewozu) z zagranicy niektórych zwierząt, surowców i przetworów pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. R. P. Nr. 76, poz. 572) z chwilą wejścia w życie rozporządzenia niniejszego tracą moc w przedmiocie, objętym tem rozporządzeniem.

§ 11. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.