Dział 2 - PRZEWÓZ PRZESYŁEK TOWAROWYCH. - Przewóz przesyłek i osób kolejami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.4.7

Akt utracił moc
Wersja od: 16 stycznia 1953 r.

TYTUŁ  II.

PRZEWÓZ PRZESYŁEK TOWAROWYCH.

Zakres i przedmiot przewozu.

Przesyłkę towarową stanowią rzeczy nadane do przewozu za listem przewozowym.

Wyłączone od przewozu koleją są:

1)
przedmioty, których przewóz jest zastrzeżony dla poczty;
2)
przedmioty, które z powodu swych rozmiarów, ciężaru lub właściwości nie nadają się do przewozu choćby tylko na części drogi przewozu ze względu na środki przewozowe lub urządzenia kolejowe;
3)
przedmioty, których przewóz jest zabroniony choćby na części drogi przewozu na mocy przepisów lub ze względu na porządek publiczny;
4)
wymienione poniżej materiały, jeżeli szczególne przepisy inaczej nie stanowią:
a)
materiały wybuchowe,
b)
materiały zdolne do wytworzenia mieszanin wybuchowych,
c)
gazy sprężone, skroplone i rozpuszczone pod ciśnieniem,
d)
materiały samozapalne,
e)
materiały zapalne lub wytwarzające gazy w zetknięciu z wodą,
f)
materiały łatwozapalne stałe i płynne,
g)
materiały żrące,
h)
materiały trujące,
i)
materiały cuchnące lub mogące spowodować infekcję.
1.
Minister Kolei ustala za zgodą Prezesa Rady Ministrów warunki przewozów:
1)
pojemników;
2)
wagonów nie należących do kolei;
3)
przesyłek przy korzystaniu z bocznic kolejowych;
4)
materiałów wymienionych w art. 26 pkt 4.
2.
Minister Kolei w porozumieniu z Ministrem Zdrowia ustala warunki przewozu zwłok ludzkich.
3.
Minister Kolei w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa ustala warunki przewozu żywych zwierząt.
4.
Minister Kolei może ustalić specjalne warunki:
1)
przewozów marszrutowych;
2)
nadawania i przewozu przesyłek drobnych;
3)
opakowania niektórych towarów;
4)
ładowania i wyładowania wagonów towarowych;
5)
przewozu w wagonach specjalnych ze względu na właściwości towarów;
6)
przewozu od i do ładowni publicznych;
7)
przewozu przesyłek dozorowanych.
5.
Przedmioty, których załadowanie lub przewóz powodowałyby według oceny kolei szczególne trudności ze względu na urządzenia na drodze przewozu lub środki przewozowe kolei, przyjmuje się do przewozu na warunkach ustalonych w każdym poszczególnym przypadku.

Forma i warunki umowy przewozu.

1.
Na każdą przesyłkę nadawca powinien złożyć kolei list przewozowy z dołączonym do niego wtórnikiem.
2.
List przewozowy powinien zawierać następujące dane:
1)
miejsce i datę wystawienia listu przewozowego;
2)
stację przeznaczenia w brzmieniu podanym w taryfie;
3)
adres i nazwę odbiorcy lub jego nazwisko i imię;
4)
adres i nazwę lub nazwisko i imię nadawcy oraz jego podpis;
5)
nazwę towaru;
6)
oznaczenie ilości towaru w jednostkach wagi, objętości, powierzchni lub w sztukach;
7)
rodzaj przewozu;
8)
rodzaj opakowania, cechy i numery przesyłki drobnej;
9)
koszty przewozu.
3.
Oprócz danych wymaganych w ust. 2 w liście przewozowym mogą być zamieszczone inne oświadczenia.
4.
Dla niektórych przesyłek mogą być wprowadzone dokumenty przewozowe specjalnego wzoru, do których, w braku odmiennych przepisów, stosuje się przepisy o listach przewozowych.
5.
Osobę, która oddaje kolei przesyłkę do przewozu, uważa się za upoważnioną przez nadawcę do wykonywania wszelkich czynności związanych z zawarciem umowy przewozu.
6.
Wzory listu przewozowego, wtórnika i innych dokumentów przewozowych (ust. 4) oraz przepisy o drukowaniu i wypełnianiu dokumentów przewozowych ustala Minister Kolei.
1.
Umowę przewozu uważa się za zawartą z chwilą, gdy kolej przyjęła do przewozu przesyłkę z listem przewozowym (dokumentem przewozowym) i stwierdziła jej przyjęcie do przewozu przez umieszczenie stempla z datą.
2.
List przewozowy opatrzony stemplem przyjęcia stanowi dowód zawarcia umowy przewozu.
3.
Ostemplowanie następuje po całkowitym dostarczeniu przesyłki wymienionej w liście przewozowym i po uiszczeniu kosztów, które obowiązany jest zapłacić nadawca.
4.
Jako poświadczenie nadania kolej wydaje nadawcy ostemplowany wtórnik listu przewozowego.
1.
Drogę przewozu ustala kolej.
2.
Przewoźne oblicza się za najkrótszą odległość taryfową między stacją nadania i stacją przeznaczenia.
3.
Za podstawę do obliczania przewoźnego służą taryfy obowiązujące w dniu zawarcia umowy przewozu.
4.
Opłaty dodatkowe oblicza się według taryfy obowiązującej w dniu, w którym powstała okoliczność uzasadniająca pobranie opłaty. Za świadczenia nie przewidziane w taryfie pobiera się opłaty w wysokości kosztu własnego z doliczeniem planowego zysku.
1.
Nadawca powinien dostarczyć kolei ładunek w takim stanie, by w normalnych warunkach przewozu mógł być dowieziony w całości i bez uszkodzenia do stacji przeznaczenia.
2.
Kolej przyjmując do przewozu przesyłkę z widocznymi śladami uszkodzenia powinna żądać od nadawcy, aby zamieścił w liście przewozowym oświadczenie co do stanu przesyłki. Nadawca odpowiada wobec kolei za szkody powstałe wskutek wadliwego stanu przesyłki.
3.
Kolej może odmówić przyjęcia do przewozu przesyłki z widocznymi śladami uszkodzenia nawet w przypadku, gdy nadawca zamieści odpowiednie oświadczenie. Opakowanie powinno odpowiadać przepisom.
4.
Ładunek, którego właściwości wymagają opakowania, nadawca obowiązany jest opakować w sposób zabezpieczający przed całkowitym lub częściowym zaginięciem i uszkodzeniem podczas przewozu oraz zapobiegającym wyrządzeniu szkody osobom, środkom przewozowym lub innym przesyłkom.
5.
Kolej może odmówić przyjęcia ładunku do przewozu w razie stwierdzenia, że ładunek dostarczono w takim opakowaniu, które niedostatecznie go chroni i może spowodować zagubienie, rozsypanie albo zepsucie lub uszkodzenie ładunku w drodze bądź też uszkodzenie innych przesyłek.
6.
W przypadkach przewidzianych w ust. 3 i 5 kolej powinna na żądanie nadawcy sporządzić protokół o odmowie przyjęcia ładunku do przewozu.
7.
W razie zgody na przyjęcie ładunku w opakowaniu wadliwym lub niedostatecznym kolej obowiązana jest żądać, aby nadawca w liście przewozowym stwierdził, że zrzekł się odpowiedzialności kolei z tytułu utraty lub uszkodzenia przesyłki wskutek wadliwego bądź niedostatecznego opakowania; nadawca odpowiada wobec kolei za szkody powstałe w związku z takim przewozem.
8.
Minister Kolei określa szczegółowo napisy, numery, cechy, nalepki, w jakie nadawca obowiązany jest zaopatrzyć pojedyncze sztuki przesyłek. Jeżeli czynności te wykonuje kolej na żądanie nadawcy, wówczas pobiera ona opłaty przewidziane w taryfie.
1.
Termin dostawy obejmuje termin odprawy przesyłki i termin jej przewozu.
2.
Do terminu dostawy nie wlicza się terminu przewidzianego na załadowanie i wyładowanie.
3.
Początek terminu dostawy liczy się od godziny 0,01 dnia następnego po dniu, w którym ostemplowano list przewozowy i wtórnik.
4.
Termin dostawy uważa się za zachowany, jeżeli na stacji przeznaczenia przesyłkę wydano odbiorcy lub wyładowano środkami kolei albo podstawiono wagon do wyładowania przez odbiorcę bądź też jeżeli zawiadomiono odbiorcę o przybyciu przesyłki przed upływem ustalonego terminu dostawy. Jeżeli kolej dostarcza przesyłkę do mieszkania odbiorcy, termin dostawy uważa się za zachowany; gdy przesyłkę dostarczono odbiorcy przed upływem terminu dostawy.
5.
Zależnie od rodzaju szybkości przewozu, potrzeb oraz warunków eksploatacyjnych mogą być wprowadzone różne terminy dostawy.
6.
Terminy dostawy i sposób ich obliczania określa Minister Kolei za zgodą Prezesa Rady Ministrów.
1.
Nadawca jest obowiązany dołączyć do listu przewozowego dokumenty potrzebne do załatwienia formalności wymaganych przez właściwe organy administracji państwowej.
2.
Jeżeli dokumenty wymienione w ust. 1 nie mogą być dołączone do listu przewozowego, wówczas w liście przewozowym należy wskazać, gdzie dokumenty te złożono lub gdzie będą złożone.
3.
Kolej nie jest obowiązana sprawdzać, czy dołączone dokumenty są prawidłowe. Jeżeli wskutek braku lub wadliwości tych dokumentów nastąpi zwłoka w wysłaniu, przewozie lub wydania przesyłki, klient opłaca karę umowną za czas zwłoki.
4.
Nadawca obowiązany jest zastosować się do wymagań właściwych organów administracji państwowej co do opakowania niektórych towarów. Kolej może odmówić przyjęcia przesyłek z uszkodzonym lub wadliwym zamknięciem wymaganym przez właściwe organy (np. celne lub podatkowe). Jeżeli jednak kolej dokonuje sama tego opakowania towarów zamiast nadawcy, pobiera ona opłaty według zasad ustalonych w art. 42.

Wykonanie umowy przewozu.

Rada Ministrów wydaje przepisy regulujące godziny, w jakich odbywa się nadawanie i wydawanie przesyłek w dniach powszednich i w dniach wolnych od pracy.

1.
Kolej może zarządzić, aby dowóz ładunków na teren stacji następował po uprzednim sprawdzeniu przez kolej listu przewozowego i wyrażeniu przez nią w tym liście zgody na przyjęcie ładunków do przewozu w określonym dniu.
2.
Kolej może zezwolić na dowiezienie ładunków przed dniem wyznaczonym na załadowanie. Ładunki takie przyjmuje się na skład w miarę posiadania wolnych pomieszczeń na stacji nadania.
1.
Nadawca powinien zamówić wagon na przesyłkę, której załadowanie należy do niego. Dla towarów, których listę ustala Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, kolej obowiązana jest podstawić wagony na podstawie planów pięciodniowych bez zamówienia.
2.
Kolej podstawia wagony do załadowania na tory przeznaczone do tego celu. W razie żądania nadawcy przestawienia wagonów już podstawionych do załadowania albo podstawienia wagonu na inny tor lub na specjalne miejsce tego toru kolej pobiera opłaty przewidziane w taryfie.
3.
Za niepodstawienie zamówionego rodzaju wagonu do załadowania według pięciodniowego planu przewozowego albo do przewozu marszrutowego, jak również za niedotrzymanie terminów podstawiania wagonów do załadowania kolej opłaca kary umowne.
4.
Za odwołanie zamówionego wagonu przed podstawieniem lub po podstawieniu wagonu nadawca opłaca kary umowne.
5.
Minister Kolei określa za zgodą Prezesa Rady Ministrów sposób i terminy zamawiania wagonów oraz porządek podstawiania ich przez kolej.
1.
Minister Kolei za zgodą Prezesa Rady Ministrów określa przypadki, w jakich przesyłki ładuje nadawca, a w jakich kolej, terminy wykonania tych czynności, sposób obliczania tych terminów oraz normy załadunkowe dla poszczególnych rodzajów towarów przewożonych w przesyłkach wagonowych.
2.
Kolej jest obowiązana podstawić do załadowania wagon w stanie należytej czystości, technicznej sprawności, zdatny do przewozu danego ładunku, a nadawca powinien sprawdzić, czy podstawiony wagon jest właściwego rodzaju i odpowiedni dla tego ładunku i czy ściany, podłoga i dach nie mają widocznych wad, które mogłyby spowodować uszkodzenie przesyłki. W razie stwierdzenia, że wagon nie odpowiada tym warunkom, nadawca ma prawo żądać podstawienia innego wagonu, nie ponosząc z tego tytułu żadnych kosztów.
3.
Kolej płaci nadawcy karę umowną za stwierdzone protokolarnie podstawienie wagonu w stanie nienależytej czystości oraz ponosi przewidzianą w taryfie opłatę za oczyszczenie wagonu, jeżeli nadawca dokonał sam oczyszczenia wagonu.
4.
Dla ładunków określonych przez Ministra Kolei kolej obowiązana jest na żądanie nadawcy podstawić wagony wodoszczelne. Za badanie wodoszczelności na żądanie nadawcy kolej pobiera opłaty określone w taryfie; w przypadku gdy badanie wykaże, że wagon nie jest wodoszczelny, nadawca nie ponosi tych opłat.
5.
Ładując towar nadawca obowiązany jest wykorzystać wagon do granic norm ładunkowych. Za nieprzestrzeganie tego przepisu kolej pobiera karę umowną.
6.
Po upływie terminu przewidzianego na załadowanie kolej może załadowane części przesyłki wyładować na koszt nadawcy i wziąć na skład.
7.
Za przetrzymywanie wagonów pod naładunkiem oraz w razie przechowania wyładowywanych przez kolej części przesyłki w przypadku przewidzianym w ust. 6 nadawca opłaca kary umowne.
8.
Za niezaładowanie według planu masy towarowej, wyrażonej w tonach lub ustalonej dla przewozu marszrutowego, nadawca opłaca kary umowne.
9.
Nadawca jest obowiązany doprowadzić do czystości i porządku teren, zanieczyszczony w związku z załadowaniem wagonów, a w razie niespełnienia tego obowiązku płaci karę umowną.
1.
Kolej obowiązana jest ustalić wagę i ilość sztuk przy przyjmowaniu przesyłki, którą sam załadowuje. Przy ustalaniu wagi i liczeniu sztuk ma prawo być obecny nadawca lub osoba przez niego upoważniona.
2.
Przesyłki wagonowe, załadowane na placach ogólnego użytku, waży kolej. Przesyłki wagonowe, załadowane na bocznicy, waży nadawca lub kolej według umowy. Opłaty za ważenie określa taryfa.
3.
W razie niemożności zważenia przesyłki na stacji nadania nadawca obowiązany jest wskazać w liście przewozowym wagę przesyłki. Minister Kolei określa stacje i towary, przy których nadawaniu nadawca obowiązany jest wskazać w liście przewozowym wagę przesyłki.
4.
Jeżeli warunki eksploatacyjne na to pozwalają, kolej powinna na żądanie osoby uprawnionej sprawdzić za opłatą przewidzianą w taryfie wagę własną wagonu lub ilość sztuk opakowanej przesyłki wagonowej.
5.
Kolej obowiązana jest stwierdzić w liście przewozowym i we wtórniku ustaloną przez siebie wagę i ilość sztuk przesyłki jak również wagę własną wagonu.
6.
Kolej może zgodzić się za opłatą określoną w taryfie, aby przy ważeniu przesyłki nadawca odjął lub dodał własnymi środkami pewną ilość towaru na stacji nadania.
7.
Kolej stwierdza wagę i ilość sztuk przesyłki tylko w celach związanych z wykonaniem umowy przewozu.
8.
Minister Kolei określa zasady i sposób ustalania wagi przesyłki oraz sprawdzania wagi własnej wagonu.
1.
Kolej może sprawdzić w każdym czasie, czy przesyłka odpowiada wskazaniom listu przewozowego lub czy zachowano ostrożności przewidziane we właściwych przepisach.
2.
Minister Kolei określa tryb sprawdzania przesyłek oraz sposób postępowania w razie ujawnienia niezgodności z listem przewozowym, stwierdzenia nadwyżki, poprawienia załadowania lub przeładowania przesyłki.
3.
Za wykonanie czynności wynikających ze sprawdzenia przesyłki, poprawienia załadowania lub przeładowania kolej pobiera opłaty w myśl art. 42 w wysokości ustalonej w taryfie, a w braku opłat w taryfie - według kosztów własnych z doliczeniem planowego zysku.
4.
W razie przetrzymania wagonu, przechowania przesyłki przez kolej a także w przypadku zamieszczenia w liście przewozowym wskazań i oświadczeń niezgodnych z rzeczywistością lub nieścisłych albo niezachowania środków ostrożności przewidzianych w przepisach kolej pobiera kary umowne.
5.
Za przewóz wyładowanej nadwyżki przesyłki kolej pobiera koszty przewozu.
1.
Nadawca może deklarować wartość ładunku nadanego do przewozu. Deklarowana wartość nie powinna przewyższać wartości rzeczywistej ładunku. Kolej ma prawo sprawdzić, czy wysokość deklarowanej wartości odpowiada wartości ładunku. W razie sporu między nadawcą a stacją nadania wartość ładunku określa rzeczoznawca, powołany przez nadawcę na koszt nadawcy.
2.
Taryfa określa towary, które podlegają obowiązkowej deklaracji, oraz wysokość opłat, jakie kolej pobiera z tego tytułu.
1.
Nadawca może obciążyć przesyłkę zaliczeniem do wysokości jej wartości. Stacja nadania ma prawo w przypadkach wątpliwych żądać od nadawcy udowodnienia wartości przesyłki.
2.
Za obciążenie przesyłki zaliczeniem kolej pobiera opłatę przewidzianą w taryfie.
3.
Minister Kolei określa towary, które można obciążyć zaliczeniem, oraz wydaje przepisy w sprawie postępowania przy obciążeniu przesyłek zaliczeniami i przy wypłacie zaliczeń przez kolej zgodnie z przepisami o obrocie bezgotówkowym.
1.
Koszty przewozu (przewoźne), opłaty dodatkowe i inne koszty powstałe na stacji nadania opłaca nadawca.
2.
Koszty powstałe w drodze i na stacji przeznaczenia pobiera kolej od odbiorcy przy wydaniu przesyłki.
3.
Kolej może zawierać z poszczególnymi nadawcami masowych przesyłek jednolitych towarów umowy o ryczałtowym obliczaniu i wyrównywaniu przez nich niektórych kosztów przewozu.
4.
Przepisy o opłaceniu kosztów przewozu w obrocie bezgotówkowym wydaje Minister Kolei w porozumieniu z Ministrem Finansów.
1.
Dopóki przesyłka znajduje się w drodze, formalności przewidziane w przepisach załatwia kolej, a w obrocie międzynarodowym - przedsiębiorstwo upoważnione do tego przez Ministra Handlu Zagranicznego.
2.
Odbiorca może załatwić formalności celne na stacji przeznaczenia, na której znajduje się urząd celny, jeżeli list przewozowy zawiera takie oświadczenie nadawcy, a względy ekspedycyjne nie stoją temu na przeszkodzie, albo też jeżeli w liście przewozowym nie ma takiego oświadczenia, lecz przesyłka nadejdzie na stację przeznaczenia nie oclona. W tych przypadkach odbiorca powinien opłacić należności wynikające z listu przewozowego przed ocleniem.
3.
Minister Kolei określa w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami terminy załatwienia formalności przewidzianych w przepisach oraz sposób obliczania tych terminów.
4.
W razie przekroczenia terminów, o których mowa w ust. 3, kolej pobiera kary umowne.
1.
Kolej obowiązana jest zawiadomić odbiorcę o przybyciu przesyłki, chyba że jest zwolniona od tego obowiązku na podstawie przepisów wydanych przez Ministra Kolei.
2.
Minister Kolei określa sposób zawiadamiania o przybyciu przesyłki i terminy, w jakich uważa się, że zawiadomienie zostało dokonane.
1.
Po zapłaceniu należności wynikających z listu przewozowego kolej obowiązana jest wydać odbiorcy na stacji przeznaczenia list przewozowy z pokwitowaniem na nim pobrania tych należności.
2.
Przyjęcie listu przewozowego zobowiązuje odbiorcę do zapłacenia kolei wszystkich należności wynikających z listu przewozowego.
3.
Za upoważnionego do opłacenia należności wynikających z listu przewozowego i do jego odbioru uważa się każdego, kto złoży kolei zawiadomienie o przybyciu przesyłki, zaopatrzone przez odbiorcę w pokwitowanie odbioru. Kolej nie jest obowiązana sprawdzać tożsamości osoby odbiorcy ani własnoręczności jego podpisu. W przypadku nieodebrania przesyłki kolej czyni odpowiednią adnotację na liście przewozowym.
4.
Termin zapłaty należności wynikających z listu przewozowego określa Minister Kolei.
1.
Przesyłkę wydaje się za okazaniem wydanego przez kolej listu przewozowego. Osobę, która okazuje taki list przewozowy, uważa się za upoważnioną przez odbiorcę do odbioru przesyłki.
2.
W przypadkach gdy nie zawiadamia się o przybyciu przesyłki, kolej wydaje przesyłkę odbiorcy wskazanemu w liście przewozowym; odbiorca powinien wylegitymować się na żądanie kolei.
3.
Kolej obowiązana jest przygotować przesyłkę do odbioru w miejscu przeznaczonym do wydawania przesyłek.
4.
Kolej pobiera opłaty wskazane w taryfie, jeżeli na żądanie odbiorcy przestawia w obrębie tej samej stacji wagony już podstawione do wyładowania lub podstawia wagony do wyładowania na tor do tego nie przeznaczony.
5.
Za równoznaczne z wydaniem uważa się oddanie przesyłki na skład właściwemu organowi administracji państwowej lub przedsiębiorcy składowemu.
6.
Jeżeli stwierdzono zaginięcie przesyłki lub jeżeli przesyłka nie przybyła w przewidzianym terminie, odbiorca może w imieniu własnym dochodzić wobec kolei praw wynikających z umowy przewozu, o ile uprzednio dopełnił czynności, warunkujących wydanie mu listu przewozowego.
1.
Odbiorca może po opłaceniu należności wynikających z listu przewozowego żądać na stacji przeznaczenia, aby kolej sprawdziła w jego obecności wagę i ilość sztuk przesyłki, jeżeli zachodzą warunki przewidziane w art. 126.
2.
Minister Kolei określa w porozumieniu z Ministrem Handlu Zagranicznego warunki sprawdzania wagi i ilości sztuk przesyłek importowanych na stacji granicznej lub na stacji przeznaczenia.
1.
Minister Kolei określa za zgodą Prezesa Rady Ministrów przypadki, w jakich przesyłki wyładowuje odbiorca, a w jakich kolej, terminy wykonania tych czynności przez odbiorcę, terminy odbioru przesyłek oraz sposób obliczania tych terminów.
2.
Przy podstawianiu na bocznicę wagonów do wyładowania kolej obowiązana jest uwzględnić maksymalną techniczną zdolność wyładunkową bocznicy odbiorcy.
3.
Za przetrzymanie wagonu w związku z wyładowaniem lub w razie przechowania przesyłki w następstwie jej niepodjęcia w terminie odbiorca opłaca karę umowną.
4.
Minister Kolei określa terminy przygotowania przez kolej przesyłek do odbioru.
5.
Za zwłokę w przygotowaniu przesyłki do odbioru powyżej czterech godzin po upływie terminu przygotowania przesyłki do odbioru i zgłoszenia się odbiorcy kolej opłaca karę umowną.
6.
Odbiorca po wyładowaniu przesyłki obowiązany jest zwrócić wagon w stanie należytej czystości z pozakładanymi jego częściami. W razie stwierdzonego protokolarnie niewykonania tych czynności kolej dokonuje sama oczyszczenia wagonu lub założenia części składowych za opłatą przewidzianą w taryfie, a ponadto odbiorca płaci karę umowną. Odkażenia wagonów dokonuje kolej za opłatą przewidzianą w taryfie.
7.
Odbiorca jest obowiązany doprowadzić do czystości i porządku teren, zanieczyszczony w związku z wyładowaniem towaru; w razie niespełnienia tego obowiązku płaci karę umowną.
1.
W przypadkach nadmiernego nagromadzenia się przesyłek na stacji przeznaczenia lub nadania dyrektor może zarządzić:
1)
podwyższenie kary umownej w razie przechowania przesyłek do pięciokrotnej wysokości, a za zgodą Ministra Kolei - do wysokości dziesięciokrotnej, oraz kary umownej za przetrzymanie wagonu do dwukrotnej wysokości, a za zgodą Ministra Kolei do wysokości trzykrotnej;
2)
zawieszenie na okres trzech dni przyjmowania wszystkich lub niektórych przesyłek z przeznaczeniem do określonej stacji, o czym obowiązany jest zawiadomić Ministra Kolei, a za zgodą Ministra Kolei - zawieszenie przyjmowania przesyłek na okres powyżej trzech dni;
3)
po upływie terminu do odbioru przesyłki - przymusowe wyładowanie i wywóz przesyłek na koszt odbiorcy własnymi środkami lub przy pomocy przedsiębiorstwa przewozowego.
2.
W przypadkach przewidzianych w ust. 1 zawiadowca stacji może na koszt odbiorcy zarządzić wyładowanie przesyłek, które obowiązany jest wyładować odbiorca, i oddanie ich na skład:
1)
w magazynach lub na placach kolejowych,
2)
w magazynach lub na placach położonych na terenie kolejowym za zgodą osób użytkujących te magazyny lub place bądź też na podstawie zarządzenia prezydium właściwej gminnej (miejskiej) rady narodowej, wydanego na wniosek zawiadowcy stacji.
3.
Zarządzenia przewidziane w ust. 1 i 2 powinny być podane do wiadomości publicznej w sposób określony przez Ministra Kolei.
1.
Minister Kolei za zgodą Prezesa Rady Ministrów określa warunki, na jakich kolej może przyjąć na stacji przeznaczenia przesyłki wagonowe do ponownego nadania do innej stacji za nowym listem przewozowym bez przeładowania.
2.
Z tytułu nowego nadania kolej pobiera opłatę określoną w taryfie i karę umowną.

Zmiana umowy przewozu.

1.
Nadawca może dać dodatkowe zlecenie zmiany stacji przeznaczenia przesyłki; odbiorca uprawniony jest do dania takiego zlecenia, jeżeli jest jednostką gospodarki uspołecznionej. Z chwilą zgłoszenia takiego zlecenia przez odbiorcę nadawca traci prawo do zmiany umowy przewozu.
2.
Zlecenie dodatkowe zmiany stacji przeznaczenia wymaga zgody dyrektora okręgu, w którym następuje wykonanie.
3.
Nadawca może dać na stacji nadania dodatkowe zlecenia zmiany odbiorcy przesyłki wskazanego w liście przewozowym.
4.
W przypadkach określonych w ustępach poprzedzających zleceniodawca obowiązany jest uiścić przed wykonaniem zlecenia przewoźne, przypadające zgodnie z taryfą, opłaty dodatkowe, opłatę za wykonanie dodatkowego zlecenia i inne koszty, a w razie gdy zlecenie dotyczy zmiany stacji przeznaczenia jak również w razie przetrzymania wagonów lub przechowania przesyłek - kary umowne.
5.
Minister Kolei wydaje przepisy określające tryb zgłaszania i wykonywania zleceń dodatkowych.
1.
Nadawca może zamieścić w liście przewozowym oświadczenia dotyczące postępowania kolei w razie przeszkód w przewozie przesyłki.
2.
W razie braku oświadczenia nadawcy w liście przewozowym kolej rozstrzyga, czy w interesie nadawcy należy zażądać od niego wskazówek, czy dokonać dalszego przewozu. Wskazówek należy zażądać od odbiorcy, jeżeli dał on dodatkowe zlecenie zmiany stacji przeznaczenia (art. 51 ust. 1).
3.
Wskazówki nadawcy lub odbiorcy muszą być wykonalne dla kolei i zgłoszone w odpowiednim terminie, w przeciwnym razie kolej postępuje w myśl art. 53 i 54. Zmiana stacji przeznaczenia w razie przeszkód w przewozie nie wymaga zgody dyrektora i w tym przypadku nie pobiera się kary przewidzianej w art. 51 ust. 4.
4.
Minister Kolei wydaje przepisy, określające postępowanie przy przeszkodach w przewozie i przy wykonywaniu wskazówek nadawców lub odbiorców oraz określające terminy, po których upływie kolej pobiera kary umowne za przetrzymanie wagonu lub w razie przechowania przesyłki.
1.
W przypadku gdy odbiorca nie zapłacił należności wynikających z listu przewozowego lub zapłacił je, lecz nie podjął przesyłki w ciągu 10 dni po upływie terminu odbioru, przesyłka podlega likwidacji.
2.
Minister Kolei może skrócić lub przedłużyć termin przechowania dla niektórych przesyłek i niektórych odbiorców.
3.
Minister Kolei określi za zgodą Prezesa Rady Ministrów tryb likwidacji przesyłek.
4.
Minister Kolei określi tryb sprzedaży przez kolej we własnym zakresie przesyłek, które łatwo ulegają zepsuciu lub mają wartość znikomą.
1.
Z sumy uzyskanej z likwidacji przesyłki pokrywa się w pierwszej kolejności należności kolei. Pozostałą część tej sumy otrzymują: odbiorca - w przypadku zapłacenia należności wynikających z listu przewozowego, a w innych przypadkach - nadawca.
2.
Osoby wymienione w ust. 1 pokrywają niedobór, jeżeli w wyniku likwidacji przesyłki należności kolei nie zostały pokryte.
3.
W razie niezgłoszenia w ciągu dwunastu miesięcy od dnia likwidacji przesyłki żądania zwrotu nadwyżki ze sprzedaży, nadwyżka przechodzi na rzecz Państwa.
1.
Należności przypadające kolei za przesyłki zajęte lub skonfiskowane w czasie przewozu reguluje organ administracji państwowej, który dokonuje zajęcia lub konfiskaty.
2.
Minister Kolei określa w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami zasady i tryb opłacania należności w przypadkach przewidzianych w ust. 1.