Art. 103. - Przewóz przesyłek i osób kolejami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.4.7

Akt utracił moc

Wersja od: 16 stycznia 1953 r.

Art.  103.

1. Osoba uprawniona może żądać odszkodowania bez przeprowadzenia dowodu zaginięcia przesyłki, jeżeli przesyłki nie wydano odbiorcy lub nie oddano mu jej do rozporządzenia w ciągu trzydziestu dni po upływie terminu dostawy, obliczonego w myśl art. 32, 73, 81.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli istnieje dowód, że przesyłka uległa zniszczeniu.

3. Otrzymując odszkodowanie za zaginioną przesyłkę osoba uprawniona może żądać na piśmie, aby w razie odnalezienia przesyłki w ciągu roku po wypłaceniu odszkodowania zawiadomiono ją o tym niezwłocznie.

4. W ciągu trzydziestu dni po otrzymaniu tego zawiadomienia osoba uprawniona może żądać wydania jej przesyłki na jednej ze stacji drogi przewozu; w tym przypadku powinna ona zapłacić tylko samo przewoźne za przewóz przesyłki od stacji nadania do stacji, na której nastąpiło wydanie, jak również zwrócić otrzymane odszkodowanie z wyjątkiem przewoźnego, jeżeli zwrócono je w tym odszkodowaniu; osoba uprawniona nie traci prawa do odszkodowania za przekroczenie terminu dostawy, przewidzianego w art. 102.

5. Jeżeli nie zgłoszono żądania przewidzianego w ust. 3 lub jeżeli żądania przewidzianego w ust. 4 nie zgłoszono w terminie trzydziestodniowym albo jeżeli przesyłkę odnaleziono po upływie roku od wypłacenia odszkodowania, kolej dokonuje likwidacji przesyłki w myśl art. 53 i 54.