Rozdział 4 - Oznakowanie przeszkód lotniczych - Przeszkody lotnicze, powierzchnie ograniczające przeszkody oraz urządzenia o charakterze niebezpiecznym.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2021.264
Akt obowiązujący Wersja od: 10 lutego 2021 r.
Rozdział 4
Oznakowanie przeszkód lotniczych
Oznakowanie przeszkód lotniczych
§ 21.
Oznakowanie przeszkód lotniczych wykonuje się w sposób wskazujący położenie przeszkód lotniczych, ich ogólny kształt i rozmiary, zapewniający niezakłóconą widoczność przeszkód lotniczych w dzień i w nocy ze statku powietrznego zbliżającego się do przeszkody lotniczej z dowolnego kierunku.§ 22.
1.
Oznakowanie przeszkód lotniczych składa się z oznakowania dziennego i nocnego.2.
Oznakowanie dzienne przeszkód lotniczych wykonuje się przez pomalowanie przeszkód lotniczych, a w przypadku:1)
przeszkód lotniczych będących przewodami linii napowietrznych albo ich zespołem - przez użycie kul;2)
uzyskania zezwolenia na zmianę sposobu lub rodzaju ich oznakowania - przez użycie: flag, tablic albo świateł przeszkodowych średniej intensywności typu A, świateł przeszkodowych wysokiej intensywności typu A dla przeszkód lotniczych o wysokości 150 m powyżej poziomu otaczającego terenu lub wody i wyższych oraz świateł przeszkodowych wysokiej intensywności typu B dla przeszkód lotniczych będących konstrukcjami wsporczymi linii napowietrznych.3.
Oznakowanie nocne przeszkód lotniczych wykonuje się przez użycie świateł przeszkodowych: średniej intensywności typu B, średniej intensywności typu C, niskiej intensywności typu A, niskiej intensywności typu B lub niskiej intensywności typu E.§ 23.
1.
Kolor, rodzaj sygnału i najwyższe wartości intensywności dla świateł przeszkodowych określa tabela 6-1 rozdziału 6 "Pomoce wzrokowe do oznakowania przeszkód" Załącznika 14 tom I.2.
Rozsył wiązki światła dla świateł przeszkodowych niskiej intensywności określa tabela 6-2 rozdziału 6 "Pomoce wzrokowe do oznakowania przeszkód" Załącznika 14 tom I.3.
Rozsył wiązki światła dla świateł przeszkodowych średniej i wysokiej intensywności określa tabela 6-3 rozdziału 6 "Pomoce wzrokowe do oznakowania przeszkód" Załącznika 14 tom I.4.
W przypadku oznakowania dziennego przeszkody lotniczej światłami przeszkodowymi wysokiej intensywności typu A albo światłami przeszkodowymi średniej intensywności typu A, której najwyższy punkt albo najwyższy poziom znajduje się na wysokości większej niż 105 m powyżej poziomu otaczającego terenu lub wody albo górnego poziomu obiektów zabudowy otaczających przeszkodę lotniczą lub górnego poziomu lasu otaczającego przeszkodę lotniczą, na poziomach pośrednich rozmieszcza się dodatkowe światła przeszkodowe.5.
Poziomy pośrednie wyznacza się możliwie równomiernie między światłami przeszkodowymi rozmieszczonymi na najwyższym punkcie albo najwyższym poziomie przeszkody lotniczej a poziomem otaczającego terenu lub wody albo górnym poziomem obiektów zabudowy otaczających przeszkodę lotniczą lub górnym poziomem lasu otaczającego przeszkodę lotniczą, a odstępy między tymi poziomami nie mogą przekraczać 105 m.§ 24.
1.
Przeszkodę lotniczą, której rzut na co najmniej jedną z płaszczyzn pionowych ma w obu wymiarach 1,5 m albo więcej, a stosunek wymiaru dłuższego do krótszego przeszkody lotniczej wynosi 3 lub więcej, niebędącą elektrownią wiatrową, oznakowuje się przez pomalowanie w pasy prostopadłe do dłuższego z jej wymiarów.2.
Szerokość pasów oraz wynikającą z niej liczbę pasów określa tabela 6-4 rozdziału 6 "Pomoce wzrokowe do oznakowania przeszkód" Załącznika 14 tom I.3.
Pasy maluje się naprzemiennie kolorem czerwonym i białym albo pomarańczowym i białym, a w przypadku gdy kolory te nie są widoczne na tle otoczenia przeszkody lotniczej - używa się kolorów kontrastujących ze sobą oraz z otoczeniem, na tle którego będą widziane.4.
Pasy skrajne maluje się kolorem ciemniejszym.§ 25.
1.
Przeszkodę lotniczą, której rzut na dowolną płaszczyznę pionową ma w obu wymiarach 4,5 m albo więcej, a stosunek wymiaru dłuższego do krótszego przeszkody lotniczej wynosi mniej niż 3, oznakowuje się przez pomalowanie w kwadraty we wzorze szachownicy.2.
Kwadraty mają bok o wymiarze nie mniejszym niż 1,5 m i nie większym niż 3 m.3.
Kwadraty maluje się naprzemiennie kolorem czerwonym i białym albo pomarańczowym i białym, a w przypadku gdy kolory te nie są widoczne na tle otoczenia przeszkody lotniczej - używa się kolorów kontrastujących ze sobą oraz z otoczeniem, na tle którego będą widziane.4.
Kwadraty znajdujące się na narożach przeszkody lotniczej maluje się kolorem ciemniejszym.§ 26.
Przeszkodę lotniczą inną niż przeszkody lotnicze, o których mowa w § 24 i § 25, niebędącą elektrownią wiatrową i przewodami linii napowietrznych albo ich zespołem, oznakowuje się przez pomalowanie kolorem czerwonym albo pomarańczowym, a w przypadku gdy kolory te nie są widoczne na tle otoczenia przeszkody lotniczej - używa się koloru kontrastującego z otoczeniem, na tle którego będzie widziany.§ 27.
Przeszkodę lotniczą będącą elektrownią wiatrową oznakowuje się przez pomalowanie kolorem białym. Maluje się łopaty wirnika, gondolę i 2/3 górnej części konstrukcji wsporczej.§ 28.
1.
Przeszkodę lotniczą będącą przewodami linii napowietrznych albo ich zespołem oznakowuje się przez użycie kul o jednolitych kolorach: czerwonym i białym albo pomarańczowym i białym, rozmieszczonych naprzemiennie, a w przypadku gdy kolory te nie są widoczne na tle otoczenia przeszkody lotniczej - używa się kolorów kontrastujących ze sobą oraz z otoczeniem, na tle którego będą widziane.2.
Średnica kuli wynosi co najmniej 0,6 m.3.
Odległości między sąsiednimi kulami lub kulą a konstrukcją wsporczą linii napowietrznych wynoszą nie więcej niż:1)
30 m - przy średnicy kuli wynoszącej od 0,6 m do 0,8 m;2)
35 m - przy średnicy kuli wynoszącej powyżej 0,8 m do 1,3 m;3)
40 m - przy średnicy kuli wynoszącej powyżej 1,3 m.4.
W przypadku przeszkody lotniczej będącej zespołem przewodów linii napowietrznych zamocowanych na tych samych konstrukcjach wsporczych linii napowietrznych kule umieszcza się na najwyżej zamocowanym przewodzie linii napowietrznych.5.
W przypadku uzyskania zezwolenia na zmianę sposobu lub rodzaju oznakowania przeszkody lotniczej, o której mowa w ust. 1, dopuszcza się oznakowanie wyłącznie konstrukcji wsporczych linii napowietrznych przez użycie świateł przeszkodowych wysokiej intensywności typu B.6.
Konstrukcje wsporcze linii napowietrznych oznakowuje się w sposób określony w § 24, a w przypadku uzyskania zezwolenia na zmianę sposobu lub rodzaju ich oznakowania, dotyczącego zmiany oznakowania dziennego, oznakowuje się przez użycie świateł przeszkodowych wysokiej intensywności typu B.7.
Światła przeszkodowe wysokiej intensywności typu B umieszcza się na poziomach konstrukcji wsporczych linii napowietrznych:1)
górnym - odpowiadającym najwyższemu punktowi albo najwyższemu poziomowi konstrukcji wsporczej linii napowietrznych;2)
dolnym - odpowiadającym najniższemu poziomowi zwisu przewodu linii napowietrznych;3)
pośrednim - odpowiadającym w przybliżeniu połowie odległości między poziomami, o których mowa w pkt 1 i 2.8.
Światła przeszkodowe, o których mowa w ust. 7, błyskają w kolejności: światło na poziomie pośrednim, światło na poziomie górnym i światło na poziomie dolnym.9.
Przerwa między błyskami świateł przeszkodowych, o których mowa w ust. 7, wynosi:1)
na poziomie pośrednim i poziomie górnym - około 1/13 cyklu;2)
na poziomie górnym i poziomie dolnym - około 2/13 cyklu;3)
na poziomie dolnym i poziomie pośrednim - około 10/13 cyklu.§ 29.
1.
Flagi używane do oznakowania przeszkody lotniczej rozmieszcza się w odległościach nieprzekraczających 15 m między nimi.2.
Flagi są kształtu prostokątnego o wymiarach boków nie mniejszych niż 0,6 m.3.
Flagi są koloru czerwonego albo pomarańczowego albo są połączeniem dwóch trójkątnych części, jednej w kolorze czerwonym i drugiej w kolorze białym albo jednej w kolorze pomarańczowym i drugiej w kolorze białym, a w przypadku gdy kolory te nie są widoczne na tle otoczenia przeszkody lotniczej - używa się kolorów kontrastujących ze sobą oraz z otoczeniem, na tle którego będą widziane.§ 30.
1.
Tablice używane do oznakowania przeszkody lotniczej rozmieszcza się w odległościach nieprzekraczających 30 m między nimi.2.
Tablice są kształtu prostokątnego o wymiarach boków nie mniejszych niż 1,5 m.3.
Tablice są jednokolorowe i rozmieszcza się je naprzemiennie w kolorze czerwonym i białym albo pomarańczowym i białym, a w przypadku gdy kolory te nie są widoczne na tle otoczenia przeszkody lotniczej - używa się kolorów kontrastujących ze sobą oraz z otoczeniem, na tle którego będą widziane.§ 31.
1.
Światła przeszkodowe umieszcza się na przeszkodzie lotniczej w taki sposób, aby co najmniej jedno światło przeszkodowe było zlokalizowane możliwie najbliżej najwyższego punktu albo najwyższej krawędzi najwyższego poziomu przeszkody lotniczej.2.
W przypadku przeszkód lotniczych będących kominami albo przeszkód lotniczych o podobnej funkcji światła przeszkodowe umieszcza się w odległości od 1,5 m do 3 m poniżej poziomu wylotu spalin.§ 32.
1.
W przypadku gdy światło przeszkodowe jest zasłonięte przez część przeszkody lotniczej na zasłaniającej części przeszkody lotniczej umieszcza się dodatkowe światła przeszkodowe w taki sposób, aby został zachowany ogólny kształt przeszkody lotniczej, która ma być oświetlona.2.
Zasłonięte światło przeszkodowe, o którym mowa w ust. 1, które nie wyznacza kształtu obiektu, może zostać pominięte.§ 33.
1.
Oznakowanie przeszkody lotniczej otoczonej zwartą zabudową lub lasem wykonuje się od najwyższego punktu albo najwyższego poziomu przeszkody lotniczej do górnego poziomu obiektów zabudowy lub górnego poziomu lasu, a część oznakowania poniżej górnego poziomu obiektów zabudowy lub górnego poziomu lasu może zostać pominięta.2.
Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, wykonuje się w oparciu o całkowitą wysokość przeszkody lotniczej.3.
Sposób oznakowania dziennego przez pomalowanie przeszkody lotniczej, o której mowa w ust. 1, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.§ 34.
Światła przeszkodowe: wysokiej intensywności typu A, średniej intensywności typu A, średniej intensywności typu B oraz niskiej intensywności typu E, użyte do oznakowania przeszkody lotniczej, błyskają równocześnie, z zastrzeżeniem § 38.§ 35.
1.
Oznakowanie nocne przeszkody lotniczej o wysokości mniejszej niż 45 m powyżej poziomu otaczającego terenu lub wody wykonuje się przez użycie świateł przeszkodowych niskiej intensywności typu A albo świateł przeszkodowych niskiej intensywności typu B rozmieszczonych na najwyższym punkcie albo najwyższym poziomie przeszkody lotniczej, z zastrzeżeniem § 37 i § 38.2.
Oznakowanie nocne przeszkody lotniczej, o której mowa w ust. 1, której przynajmniej jeden wymiar w rzucie poziomym przekracza 45 m, wykonuje się przez użycie świateł przeszkodowych rozmieszczonych równomiernie, a odstępy między nimi nie mogą przekraczać 45 m.3.
Oznakowanie nocne przeszkody lotniczej, o której mowa w ust. 1, której przynajmniej jeden wymiar w rzucie poziomym przekracza 100 m, w przypadku uzyskania zezwolenia na zmianę sposobu lub rodzaju jej oznakowania wykonuje się przez użycie świateł przeszkodowych średniej intensywności typu B rozmieszczonych równomiernie, a odstępy między nimi nie mogą przekraczać 900 m.§ 36.
1.
Oznakowanie nocne przeszkody lotniczej o wysokości od 45 m powyżej poziomu otaczającego terenu lub wody wykonuje się przez użycie świateł przeszkodowych średniej intensywności typu C albo naprzemiennie świateł przeszkodowych średniej intensywności typu B i świateł przeszkodowych niskiej intensywności typu B, z zastrzeżeniem § 37 i § 38.2.
Światła przeszkodowe, o których mowa w ust. 1, rozmieszcza się na najwyższym punkcie albo najwyższym poziomie przeszkody lotniczej i na poziomach pośrednich.3.
Poziomy pośrednie wyznacza się możliwie równomiernie między światłami przeszkodowymi rozmieszczonymi na najwyższym punkcie albo najwyższym poziomie przeszkody lotniczej a poziomem otaczającego terenu lub wody albo górnym poziomem obiektów zabudowy otaczających przeszkodę lotniczą lub górnym poziomem lasu otaczającego przeszkodę lotniczą, a odstępy między tymi poziomami nie mogą przekraczać 52 m.4.
Świateł przeszkodowych, o których mowa w ust. 1, nie rozmieszcza się na poziomach pośrednich, w przypadku gdy najwyższy punkt albo najwyższy poziom przeszkody lotniczej znajduje się na wysokości mniejszej niż 45 m powyżej górnego poziomu obiektów zabudowy otaczających przeszkodę lotniczą lub górnego poziomu lasu otaczającego przeszkodę lotniczą.5.
W przypadku gdy do oznakowania nocnego przeszkody lotniczej użyto naprzemiennie świateł przeszkodowych średniej intensywności typu B i świateł przeszkodowych niskiej intensywności typu B na najwyższym punkcie albo najwyższym poziomie przeszkody lotniczej rozmieszcza się światła przeszkodowe średniej intensywności typu B. Światła przeszkodowe umieszczane na poszczególnych poziomach pośrednich są światłami przeszkodowymi tej samej intensywności.6.
Na przeszkodzie lotniczej, o której mowa w ust. 1, której przynajmniej jeden wymiar w rzucie poziomym przekracza 900 m, światła przeszkodowe rozmieszcza się równomiernie, a odstępy między nimi nie mogą przekraczać 900 m.§ 37.
1.
Oznakowanie nocne przeszkody lotniczej będącej elektrownią wiatrową wykonuje się przez użycie światła przeszkodowego średniej intensywności typu B, umieszczonego na najwyższym punkcie gondoli.2.
Przeszkodę lotniczą, o której mowa w ust. 1, o wysokości 150 m powyżej poziomu otaczającego terenu lub wody i wyższą oznakowuje się dodatkowo przez użycie co najmniej trzech świateł niskiej intensywności typu E umieszczonych na jednym poziomie wyznaczonym w połowie odległości między otaczającym terenem lub wodą a światłem przeszkodowym, o którym mowa w ust. 1, jeżeli ta przeszkoda lotnicza nie jest otoczona z co najmniej czterech stron, w odległości do 900 m, przez inne takie przeszkody lotnicze.3.
Na przeszkodzie lotniczej, o której mowa w ust. 1, o wysokości 150 m powyżej poziomu otaczającego terenu lub wody i wyższej umieszcza się rezerwowe światło przeszkodowe średniej intensywności typu B, które uruchamia się automatycznie w przypadku awarii światła przeszkodowego, o którym mowa w ust. 1.4.
W przypadku gdy co najmniej dwie przeszkody lotnicze, o których mowa w ust. 1, znajdują się w odległości do 900 m od siebie, rozmieszczone na nich światła przeszkodowe błyskają równocześnie.§ 38.
1.
Oznakowanie nocne przeszkody lotniczej będącej przewodami linii napowietrznych albo ich zespołem lub konstrukcją wsporczą linii napowietrznych wykonuje się przez oznakowanie konstrukcji wsporczych tych linii napowietrznych światłami przeszkodowymi średniej intensywności typu B.2.
Światła przeszkodowe średniej intensywności typu B umieszcza się na poziomach konstrukcji wsporczych linii napowietrznych:1)
górnym - odpowiadającym najwyższemu punktowi albo najwyższemu poziomowi konstrukcji wsporczej linii napowietrznych;2)
dolnym - odpowiadającym najniższemu poziomowi zwisu przewodu linii napowietrznych;3)
pośrednim - odpowiadającym w przybliżeniu połowie odległości między poziomami, o których mowa w pkt 1 i 2.3.
Światła przeszkodowe, o których mowa w ust. 2, błyskają w kolejności: światło na poziomie pośrednim, światło na poziomie górnym i światło na poziomie dolnym.4.
Przerwa między błyskami świateł przeszkodowych, o których mowa w ust. 2, wynosi:1)
na poziomie pośrednim i poziomie górnym - około 1/13 cyklu;2)
na poziomie górnym i poziomie dolnym - około 2/13 cyklu;3)
na poziomie dolnym i poziomie pośrednim - około 10/13 cyklu.§ 39.
Na przeszkodach lotniczych będących kominami albo przeszkodach lotniczych o podobnej funkcji światła przeszkodowe rozmieszcza się równomiernie na każdym poziomie:1)
3 światła przeszkodowe - w przypadku przeszkód lotniczych o uśrednionej średnicy mniejszej niż 6 m;2)
4 światła przeszkodowe - w przypadku przeszkód lotniczych o uśrednionej średnicy od 6 m do 30 m;3)
6 świateł przeszkodowych - w przypadku przeszkód lotniczych o uśrednionej średnicy powyżej 30 m do 60 m;4)
8 świateł przeszkodowych - w przypadku przeszkód lotniczych o uśrednionej średnicy powyżej 60 m.