Przerachowanie wkładek oszczędnościowych, złożonych w Pocztowej Kasie Oszczędności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.16.94

Akt utracił moc
Wersja od: 13 lutego 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 4 lutego 1926 r.
o przerachowaniu wkładek oszczędnościowych, złożonych w Pocztowej Kasie Oszczędności.

Na zasadzie art. 7 ustawy z dn. 18 lipca 1925 r. o przerachowaniu wkładek oszczędnościowych, złożonych w Pocztowej Kasie Oszczędności (Dz. U. R. P. № 83 poz. 563) zarządza się co następuje:
Przy przerachowaniu wkładek oszczędnościowych, przewidzianych w art. 1 i 2 ustawy z dnia 18 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. № 83 poz. 563), stosuje się odpowiednio przepisy w przedmiocie kont ruchomych, zawarte w zdaniach 2-em i 3-em punktu 2-go § 17 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dn. 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych w brzmieniu, podanem w załączniku do rozporządzenia Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości z dnia 25 marca 1925 r. (Dz. U. R. P. № 30 poz. 213) z tem, iż przy przerachowaniu poszczególnych różnic pomiędzy najniższem saldem w okresie od daty złożenia pierwszej wkładki do dnia 31 grudnia 1923 r., a następnie kolejno wyższem, uwzględnić należy końcowe ustępy art. 1 i 2 cytowanej ustawy, stosownie do których wkładki oszczędnościowe przerachowuje się z zastosowaniem obowiązującej w dniu zapisania odnośnej wkładki stawki skali § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych.
W celu obliczenia różnic, o których mowa w ustępie ostatnim § 1 niniejszego rozporządzenia, zestawić należy wszystkie salda z ostatniego dnia każdego miesiąca, poczynając od dnia złożenia pierwszej wkładki do dnia 31 grudnia 1923 r., i przerachować najniższe z pośród nich saldo z zastosowaniem obowiązującej w dniu złożenia pierwszej wkładki stawki skali § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych.

Różnice między tem saldem, a następnem kolejno wyższem przerachowuje się według stawki z czasu pierwszego z kolei powiększenia wkładki i w ten sam sposób przerachowuje się różnice między następnemi kolejno wyższemi saldami aż do salda z dnia 31 grudnia 1923 r.

O ileby w okresie czasu od dnia 31 grudnia 1923 r. do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 18 lipca 1925 r. saldo markowe wkładek oszczędnościowych uległo zwyżce, różnicę pomiędzy saldem końcowem i saldem z dnia 31 grudnia 1923 r. należy przerachować według stosunku 1 zł. = 1.800.000 mk. i otrzymaną w ten sposób kwotę doliczyć do sumy, uzyskanej w wyniku przerachowania, dokonanego zgodnie z §§ 1 i 2 niniejszego rozporządzenia.

W razie zmniejszenia salda markowego w okresie od dnia 31 grudnia 1923 r. do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 18 lipca 1925 r. najniższy stan tego salda po dniu 31 grudnia 1923 r. należy uwzględnić przy obliczaniu różnic, o których mowa w § 2 niniejszego rozporządzenia, narówni z saldami miesięcznemi od dnia złożenia pierwszej wkładki do dnia 31 grudnia 1923 r.

Wkładki oszczędnościowe, zapisane jako równowartość przekazów pochodzących z likwidacji wkładek koronowych byłego austrjackiego urzędu pocztowych kas oszczędności w Wiedniu, będą przerachowane zgodnie z postanowieniami art. 1 ustawy wymienionej w § 1 nin. rozp.
Odsetki od wkładek, przerachowanych na mocy art. 1 i 2 tejże ustawy, obliczone będą od dnia 1 stycznia 1926 r. bez względu na skalę, w której zostało dokonane przerachowanie wkładki.
Od sumy wynikłej z przerachowania zgodnie z art. 1 i 2 ustawy, potrącona zostanie kwota, zapisana na konto oszczędnościowe wkładcy w wyniku przerachowania, dokonanego zgodnie z § 17 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych. Część pozostałej kwoty, podzielna przez 20 złotych, zostanie wypłacona obligacjami, o których mowa w §§ następnych. Niepodzielna przez 20 złotych końcówka zostanie zapisana, zgodnie z postanowieniem art. 6 wskazanej na wstępie ustawy, na konto oszczędnościowe wkładcy.
Zgodnie z postanowieniami art. 3 lit. c i art. 4 wskazanej na wstępie ustawy, emitowane będą obligacje 5% państwowej pożyczki, w odcinkach po 20 złotych, 100 złotych i 500 złotych na sumę, jaka wyniknie z przerachowania wkładów, po potrąceniu kwot, wymienionych pod lit. a i b art. 3 tejże ustawy.
Umarzanie obligacyj pożyczki, wskazanej w § 7 niniejszego rozporządzenia, zgodnie z planem umorzenia, który oznaczy osobne rozporządzenie po ustaleniu całkowitej wysokości emisji obligacyj, będzie się odbywało dwa razy do roku, w dniach 2 stycznia i 1 lipca, poczynając od dnia 1 lipca 1926 r.
Kupony obligacyj płatne będą co pół roku zdołu w dniach 2 stycznia i 1 lipca każdego roku, poczynając od dnia 1 lipca 1926 r.
Obligacje wymienione w § 7 będą dostarczone Pocztowej Kasie Oszczędności na podstawie przedstawionego wykazu, zawierającego numery kont i kwoty przeliczonych wkładek, tudzież ogólną sumę, na jaką mają być wydane obligacje.
Obligacje przypadające na rzecz wkładców, zgodnie z § 6 niniejszego rozporządzenia będą złożone do depozytu w Pocztowej Kasie Oszczędności. Na rachunku depozytowym zostaną uwidocznione numery przypadających dla każdego wkładcy obligacyj. Na żądanie wkładcy Pocztowa Kasa Oszczędności wyda mu powyższe obligacje lub prześle je na koszt wkładcy pod wskazany przezeń adres.

Obligacje, pozostawione w depozycie, będą administrowane przez Pocztową Kasę Oszczędności bezpłatnie. Kwoty, uzyskane z realizacji kuponów lub wylosowanych obligacyj, będą zapisywane, w braku odmiennych zarządzeń właściciela depozytu, na jego konto oszczędnościowe.

Obligacje przyjęte na własność przez Pocztową Kasę Oszczędności na pokrycie kwot, zapisanych na konta oszczędnościowe, zgodnie z art. 6 ustawy, będą aż do ich umorzenia wykazywane w bilansie Pocztowej Kasy Oszczędności według wartości nominalnej.
Termin zgłoszeń o dokonanie przerachowania ustala się na dzień 1 lipca 1926 r. Zgłoszenia należy nadsyłać do Pocztowej Kasy Oszczędności.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.