Przerachowanie niektórych należności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.96.865

Akt utracił moc
Wersja od: 30 października 1934 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 24 października 1934 r.
o przerachowaniu niektórych należności.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 15 marca 1934 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 221) postanawiam co następuje:

Należności z wszelkiego rodzaju rachunków bieżących, wkłady (lokaty) terminowe i bezterminowe obywateli polskich, istniejące przed dniem 1 stycznia 1919 r. w byłych rosyjskich i ukraińskich oddziałach banków polskich, przerachowuje się na 5% z zastosowaniem przepisów § 17 ust. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych (Dz. U. R. P. z 1925 r. Nr. 30, poz. 213) ze zmianami, wynikającemi z rozporządzenia niniejszego.

(1)
Zobowiązania, wyrażone w karbowańcach i hrywnach ukraińskich, uważa się za wyrażone w rublach w stosunku:

1 rubel = 1 karbowańcowi = 2 hrywnom.

(2)
W przypadkach zastosowania zdania trzeciego ust. 5 § 17 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych przerachowuje się sumy, wyrażone w rublach, karbowańcach lub hrywnach, na marki polskie według stosunku:

1 rubel = 2,16 markom polskim.

Przerachowanie dokonywa się na dzień 30 czerwca 1924 r. z doliczeniem odsetek zaległych, a nieprzedawnionych, zgodnie z przepisami tomu X cz. I Zwodu Praw.

W przypadkach udowodnionego żądania zapłaty przed dniem 1 lutego 1919 r. należności wymienione w art. 1 przerachowuje się według skali następującej:

przy sumie do 5.000 rubli - 1 rubel rosyjski = 0,20 zł,

przy sumie do 100.000 rubli - pierwsze 5.000 rb. = 1.000 zł, każdy dalszy rubel = 0,10 zł,

przy sumie ponad 100.000 rubli - pierwsze 100.000 rb. = 10.500 zł, każdy dalszy rubel = 0,05 zł.

Do należności, wymienionych w art. 1 rozporządzenia niniejszego, nie stosuje się przepisów § 29 lit. d) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych oraz § 41 lit. b) co do winy dłużnika.

(1)
Należności przerachowane nie ulegają oprocentowaniu od 30 czerwca 1924 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia niniejszego.
(2)
Od dnia wejścia w życie rozporządzenia niniejszego przerachowane należności będą oprocentowane na 3% w stosunku rocznym.

Z należności, przerachowanych na podstawie rozporządzenia niniejszego, powinno być spłacone:

20% należności przerachowanej - do dnia 1 listopada 1935 r.

30% należności przerachowanej - do dnia 1 listopada 1936 r.

50% należności przerachowanej - do dnia 1 listopada 1937 r.

Przepisy rozporządzenia niniejszego stosuje się również do spraw, toczących się w sądzie. Jeżeli została wniesiona skarga kasacyjna, a Sąd Najwyższy nie uchyla zaskarżonego wyroku - sam dokona przerachowania należności w myśl przepisów rozporządzenia niniejszego.

Należności, wymienione w art. 1, należy, pod rygorem ich utraty, zgłosić w banku listem poleconym do dnia 1 lutego 1935 r., a jeżeli bank w ciągu 3 miesięcy od zgłoszenia nie uzna ich na piśmie, - wytoczyć o nie powództwo w ciągu dalszych 3 miesięcy.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrom: Skarbu i Sprawiedliwości.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.