Przerachowanie gwarantowanych przez Państwo obligacyj i akcyj kolei prywatnych w b. dzielnicy austrjackiej tudzież obligacyj, opartych na zobowiązaniach tych kolei.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.115.1027

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIA
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 28 grudnia 1924 r.
o przerachowaniu gwarantowanych przez Państwo obligacyj i akcyj kolei prywatnych w b. dzielnicy austrjackiej tudzież obligacyj, opartych na zobowiązaniach tych kolei.

Na zasadzie art. 1, lit. F. ust. 1 i art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1924 r. o naprawie Skarbu Państwa i poprawie gospodarstwa społecznego (Dz. U. R. P. № 71 poz. 687) oraz zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1924 r. stanowią co następuje:
Obligacje, kolei prywatnych w b. dzielnicy austrjackiej, za które gwarancja ciąży na Skarbie Państwa Polskiego, przerachowuje się. według przepisów § 16 ustępu trzeciego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatne-prawnych z tem, że nie mogą one być przerachowane niżej, niż na 15°/0 sum obliczonych podług skali § 2 powołanego rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r., oraz że wszelkie wkłady i inwestycje dokonane przez byłe władze zaborcze lub okupacyjne oraz przez Skarb Państwa Polskiego przerachowuje się, jeśli chodzi o te koleje, według pełnych stawek skali § 2 rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r.
Jeżeli przy zastosowaniu przepisów § 16 Ustęp 3 rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r. obligacje musiałyby być przerachowane w mierze nie-dosięgającej 15% sum, obliczonych według skali § 2 rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r., należy w pierwszym rzędzie zmniejszyć w odpowiednim stosunku kapitały własne kolei o sumy potrzebne do wyrównania 15%-ego przerachowania obligacyj, a nawet odpisać je w zupełności, a dopiero o ileby te środki nie wystarczyły, wchodzi w zastosowanie odpowiedzialność Skarbu Państwa z tytułu udzielonej gwarancji.
Przewartościowanie akcyj kolei prywatnych w b. dzielnicy austrjackiej, za które gwarancja ciąży na Skarbie Państwa Polskiego, odbędzie się według przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 czerwca 1924 r. o bilansowaniu w złotych (Dz. U. R. P. № 55 poz. 542) przy analogicznem zastosowaniu przepisów § 16 ust. 3 rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r. Bilans otwarcia powinien być ułożony przy udziale przedstawiciela Ministra Kolei i zatwierdzony przez Ministra Kolei w porozumieniu z Ministrem Skarbu, a wszelkie wkłady i inwestycje, dokonane przez b. władze zaborcze lub okupacyjne oraz przez Skarb Państwa Polskiego, przerachowuje się, jeśli chodzi o te koleje, według pełnych stawek skali § 2 rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r.

Gdyby przy zastosowaniu przepisów rozporządzenia o bilansowaniu w złotych miara przewartościowania tych akcyj miała nie, osiągnąć 15% sum, obliczonych według skali § 2 rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r., to kwotę potrzebną na takie podwyższenia miary przewartościowania uzyska się w pierwszym rzędzie w drodze odpowiedniego zmniejszenia, a nawet całkowitego odpisania kapitałów własnych kolei.

Pożyczki, zaciągnięte przez, koleją prywatne w instytucjach kredytowych i będące podkładem emitowanych przez te instytucje obligacyj, będą przerachowane w ten sam sposób i według tych samych zasad jak długi obligacyjne kolei prywatnych (§ 16 ustęp 3-ci rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r.)

Odsetki zaległe, a nieprzedawnione nie będą dochodzone jako objęte przerachowaniem długu głównego.

Przepisy § 7 ustęp 1, 3 i 4 oraz § 8 powołanego wyżej rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r. stosuje się odpowiednio go pożyczek, o których mowa w ustępie 1-ym.

Przerachowanie obligacyj, ciążących na powyższych pożyczkach, nastąpi odpowiednio do przepisów §§ 12 - 15 powołanego wyżej rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r.

Jeżeliby jednak miara przerachowania tych obligacyj przy zastosowaniu powyższych postanowień nie dosięgała 15% sum, obliczonych według skali § 2 cytowanego rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r., obligacje te zostaną mimo to przerachowane na 15% sum, obliczonych według tej skali. Celem wyrównania brakującego w tym przypadku pokrycia instytucja, emitująca obligacje, może żądać w pierwszym rzędzie zmniejszenia w odpowiednim stosunku albo nawet zupełnego odpisania kapitałów własnych kolei, której długi miałyby być przerachowane poniżej 15% sum, obliczonych według skali § 2 rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r., a dopiero po wyczerpaniu tej drogi wchodzi w zastosowanie odpowiedzialność Skarbu Państwa z tytułu gwarancji.

Obligacje i akcje, o których mowa w niniejszem rozporządzeniu, ostemplowane stemplem zagranicznym, stwierdzającym ich należność do obywateli państw obcych, których dotyczą postanowienia § 43 rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r., będą przerachowane w takim stosunku, jaki wynika z zastosowania tych postanowień.

Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Kolei określi sposób wymiany akcyj, przejętych przez b. rząd austrjacki tytułem udziału w kapitale zakładowym odnośnych kolei, na akcje złotowe.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Kolei w porozumieniu z Ministrem Skarbu.