Przeprowadzanie przewodów doktorskich w szkołach wyższych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.41.255

Akt utracił moc
Wersja od: 28 lipca 1959 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRÓW SZKOLNICTWA WYŻSZEGO, ZDROWIA, OŚWIATY, SPRAW ZAGRANICZNYCH ORAZ PRZEWODNICZĄCEGO GŁÓWNEGO KOMITETU KULTURY FIZYCZNEJ
z dnia 17 czerwca 1959 r.
w sprawie przeprowadzania przewodów doktorskich w szkołach wyższych.

Na podstawie art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 5 listopada 1958 r. o szkołach wyższych (Dz. U. Nr 68, poz. 336), zwanej dalej "ustawą", zarządza się, co następuje:
Przewody doktorskie przeprowadzają rady wydziałów szkół wyższych objętych wykazem ustalonym zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy.
Przewód doktorski obejmuje:
1)
zatwierdzenie tematu rozprawy doktorskiej i wyznaczenie promotora przez radę wydziału;
2)
opracowanie rozprawy doktorskiej;
3)
przeprowadzenie publicznej dyskusji nad rozprawą doktorską;
4)
powzięcie przez radę wydziału uchwały co do przyjęcia rozprawy doktorskiej;
5)
złożenie egzaminów doktorskich;
6)
powzięcie przez radę wydziału uchwały o nadaniu stopnia doktora;
7)
uroczysty akt promocji.
W posiedzeniach rady wydziału, na których dokonuje się czynności określonych w § 2 pkt 3, 4 i 6 bierze udział z głosem stanowczym zaproszony przez radę wydziału co najmniej jeden samodzielny pracownik nauki, specjalista danej dyscypliny naukowej z innych szkół wyższych bądź placówek naukowych.
Do przewodu doktorskiego może być dopuszczona osoba, która posiadając tytuł magistra, magistra-inżyniera lub lekarza zajmowała się pracą naukową co najmniej przez okres dwóch lat; okres ten może być skrócony przez radę wydziału nie więcej niż do jednego roku.
1.
Osoba ubiegająca się o nadanie stopnia naukowego doktora składa podanie o wszczęcie przewodu doktorskiego do dziekana właściwego wydziału.
2.
Osoba będąca pracownikiem nauki danego wydziału składa podanie za pośrednictwem kierownika katedry.
3.
Osoba będąca pracownikiem nauki innych wydziałów, innej szkoły wyższej lub placówki naukowej składa podanie za pośrednictwem dziekana wydziału albo kierownika placówki naukowej, w której jest zatrudniona; dziekan (kierownik placówki naukowej) może dołączyć do podania własną opinię dotyczącą kandydata oraz postawić wniosek co do powołania promotora.
Do podania należy dołączyć:
1)
życiorys;
2)
dyplom stwierdzający posiadanie tytułu magistra, magistra-inżyniera lub lekarza bądź inny dowód stwierdzający uzyskanie takiego tytułu;
3)
projekt tematu rozprawy doktorskiej;
4)
informację o dotychczasowej pracy naukowej, dołączając ewentualnie wykaz posiadanych publikacji lub innych prac naukowych oraz w miarę możności egzemplarze tych publikacji albo prac.
1.
Jeżeli kandydat spełnia warunki określone w § 4, rada wydziału zatwierdza temat rozprawy doktorskiej oraz ustala zakres egzaminów doktorskich. Jednocześnie rada wydziału wyznacza spośród samodzielnych pracowników nauki promotora; na promotora może być powołany również samodzielny pracownik nauki, specjalista danej dyscypliny naukowej z innego wydziału lub szkoły wyższej albo innej placówki naukowej.
2.
Od uchwały rady wydziału odmawiającej zatwierdzenia tematu rozprawy doktorskiej służy odwołanie do Ministra, który decyduje po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.
3.
Promotor czuwa nad przebiegiem przewodu i w razie potrzeby udziela pomocy osobie ubiegającej się o nadanie stopnia doktora.
1.
Osoba ubiegająca się o nadanie stopnia naukowego doktora składa opracowaną rozprawę doktorską dziekanowi wydziału. Jeżeli rozprawa nie jest ogłoszona drukiem, należy przedstawić 10 jej egzemplarzy w maszynopisie, z tym że 3 egzemplarze powinny zawierać pełny materiał ilustracyjny.
2.
Rozprawa doktorska powinna być napisana w języku polskim. W uzasadnionych przypadkach za zezwoleniem rady wydziału rozprawa doktorska może być napisana w języku obcym. W tym przypadku należy dołączyć obszerne streszczenie rozprawy w języku polskim.
3.
Rozprawa doktorska powinna stanowić samodzielny dorobek naukowy oraz wykazać ogólną wiedzę teoretyczną w danej dyscyplinie naukowej, jak również wykazać umiejętność samodzielnego prowadzenia prac naukowych w dziedzinie nauki odpowiadającej tematowi rozprawy.
1.
Rada wydziału powołuje komisję do oceny przedłożonej rozprawy doktorskiej. Komisja składa się z czterech osób - dziekana lub prodziekana wydziału jako przewodniczącego, promotora oraz dwóch recenzentów. Jednym z recenzentów powinien być samodzielny pracownik nauki, o którym mowa w § 3.
2.
Komisja (ust. 1) opracowuje i przedstawia radzie wydziału najdalej w ciągu trzech miesięcy ocenę złożonej rozprawy doktorskiej. Ocena powinna być zakończona wnioskiem w sprawie dopuszczenia kandydata do publicznej dyskusji nad rozprawą.
1.
Rada wydziału po zapoznaniu się z oceną i wnioskiem komisji (§ 9) decyduje o skierowaniu przedstawionej rozprawy pod publiczną dyskusję.
2.
W razie powzięcia decyzji o skierowaniu rozprawy doktorskiej pod publiczną dyskusję, rada wydziału wyznacza termin dyskusji oraz co najmniej na 10 dni przed dyskusją podaje do publicznej wiadomości w prasie miejscowej miejsce i datę dyskusji, tytuł rozprawy, nazwisko autora oraz miejsce, w którym można zaznajomić się z rozprawą.
3.
Dla umożliwienia wglądu osobom zainteresowanym należy jeden egzemplarz rozprawy złożyć w bibliotece głównej danej szkoły oraz przesłać po jednym egzemplarzu do jednoimiennych wydziałów szkół wyższych.
1.
W czasie publicznej dyskusji nad rozprawą doktorską autor przedstawia podstawowe tezy i wnioski zawarte w rozprawie, po czym w toku dyskusji ustosunkowuje się do zgłoszonych uwag.
2.
Po przeprowadzeniu publicznej dyskusji nad rozprawą doktorską rada wydziału orzeka o przyjęciu rozprawy lub jej odrzuceniu.
3.
Odrzucona przez radę wydziału rozprawa doktorska nie może być podstawą do ubiegania się o nadanie stopnia naukowego doktora na innych wydziałach szkół wyższych.
4.
Od uchwały rady wydziału odmawiającej przyjęcia rozprawy doktorskiej służy odwołanie do Ministra, który decyduje po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.
1.
W razie przyjęcia rozprawy rada wydziału powołuje komisję do przeprowadzenia egzaminów doktorskich oraz wyznacza termin egzaminów.
2.
Egzaminy doktorskie mają wykazać, czy kandydat posiada odpowiednie przygotowanie do pracy naukowej oraz znajomość danej dyscypliny naukowej.
3.
Egzaminy doktorskie obejmują dyscyplinę naukową, do której należy temat rozprawy doktorskiej, oraz główne zagadnienia kierunków filozofii lub ekonomii w zależności od uznania rady wydziału i w zakresie przez nią ustalonym.
4.
W skład komisji do przeprowadzenia egzaminów doktorskich wchodzi dziekan wydziału lub prodziekan jako przewodniczący, promotor, recenzenci rozprawy doktorskiej oraz samodzielny pracownik nauki, specjalista dyscypliny dodatkowej będącej przedmiotem egzaminów doktorskich.
5.
O wyniku egzaminów rozstrzygają członkowie komisji bezwzględną większością głosów. Z przebiegu egzaminów sporządza się protokół i przedstawia radzie wydziału.
6.
Powtórzenie egzaminów doktorskich może odbyć się tylko jeden raz po upływie czasu wyznaczonego przez radę wydziału.
Na podstawie uchwały dotyczącej przyjęcia rozprawy doktorskiej oraz protokołu z egzaminów doktorskich rada wydziału podejmuje uchwałę o nadaniu lub odmowie nadania stopnia naukowego doktora.
Uchwały rady wydziału związane z przeprowadzeniem przewodu doktorskiego zapadają bezwzględną większością głosów. Uchwała rady wydziału o nadaniu stopnia naukowego doktora zapada bezwzględną większością głosów przy obecności co najmniej 2/3 uprawnionych do głosowania członków rady. Głosowanie odbywa się tajnie.
Na podstawie uchwały rady wydziału o nadaniu stopnia naukowego doktora rektor wraz z dziekanem i promotorem dokonują uroczystej promocji.
Rektor zawiadamia Ministra o nadanych przez rady wydziałów danej szkoły wyższej stopniach naukowych doktora. Nazwiska osób, którym nadano stopnie naukowe doktora, ogłaszane są w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Złożenie egzaminów kandydackich na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 1952 r. w sprawie warunków i trybu nadawania stopni naukowych (Dz. U. z 1952 r. Nr 24, poz. 164, z 1954 r. Nr 13, poz. 47 i z 1956 r. Nr 11, poz. 58) przez osoby mające wszczęty przewód kandydacki przed dniem wejścia w życie ustawy uznaje się za złożenie egzaminów doktorskich, pod warunkiem zakończenia przewodu doktorskiego w terminie do dnia 31 grudnia 1960 r.
Osoby, które na podstawie § 28 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 1952 r. w sprawie warunków i trybu nadawania stopni naukowych (Dz. U. z 1952 r. Nr 24, poz. 164, z 1954 r. Nr 13, poz. 47 i z 1956 r. Nr 11, poz. 58) uzyskały zwolnienie od egzaminów kandydackich, są zwolnione od składania egzaminów doktorskich w zakresie, w jakim uzyskały zwolnienie, pod warunkiem zakończenia przewodu doktorskiego w terminie do dnia 31 grudnia 1959 r.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.