Rozdział 3 - Postępowanie dyscyplinarne - Przeprowadzanie postępowania dyscyplinarnego wobec funkcjonariuszy Straży Granicznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2020.897

Akt utracił moc
Wersja od: 20 maja 2020 r.

Rozdział  3

Postępowanie dyscyplinarne

§  8. 
1. 
Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się niezwłocznie, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przez funkcjonariusza czynu, za który ponosi on odpowiedzialność dyscyplinarną.
2. 
Celem postępowania dyscyplinarnego jest w szczególności:
1)
ustalenie, czy czyn, za który funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną, został popełniony i czy obwiniony jest jego sprawcą;
2)
wszechstronne wyjaśnienie przyczyn i okoliczności popełnienia czynu, o którym mowa w pkt 1;
3)
zebranie i utrwalenie dowodów w sprawie.
§  9. 
Postępowanie dyscyplinarne jest postępowaniem dwuinstancyjnym, z zastrzeżeniem art. 136b ust. 4a ustawy.
§  10. 
1. 
Postępowanie dyscyplinarne wszczyna przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych:
1)
z urzędu;
2)
na wniosek przełożonego funkcjonariusza;
3)
na polecenie przełożonego, któremu podlega służbowo przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych.
2. 
Przełożony, o którym mowa w ust. 1, może wszcząć postępowanie dyscyplinarne także na wniosek sądu, prokuratora albo innego zainteresowanego organu, instytucji lub pokrzywdzonego.
§  11. 
1. 
Przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego można podjąć czynności wyjaśniające, jeżeli wiadomość o czynie, za który funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną, budzi wątpliwości, w szczególności co do popełnienia tego czynu lub jego kwalifikacji prawnej albo co do osoby sprawcy.
2. 
O podjęciu czynności wyjaśniających wydaje się postanowienie.
3. 
Postanowienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych;
2)
datę i miejsce wydania;
3)
podstawę prawną;
4)
datę otrzymania przez przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych informacji o czynie, o którym mowa w ust. 1;
5)
określenie czynu stanowiącego przedmiot czynności wyjaśniających;
6)
wskazanie funkcjonariusza wyznaczonego do prowadzenia czynności wyjaśniających;
7)
podpis przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych i urzędową pieczęć jednostki organizacyjnej Straży Granicznej albo podpis i urzędową pieczęć ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
4. 
Czynności wyjaśniające należy ukończyć w terminie 30 dni od daty ich podjęcia.
5. 
Z przeprowadzonych czynności wyjaśniających sporządza się sprawozdanie.
§  12. 
1. 
Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, jeżeli:
1)
czynności wyjaśniające nie potwierdziły popełnienia czynu, za który funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną;
2)
upłynęły terminy określone w art. 137 ustawy;
3)
postępowanie dyscyplinarne co do tego samego czynu i tego samego funkcjonariusza zostało prawomocnie ukończone lub wszczęte wcześniej toczy się.
2. 
Postępowania dyscyplinarnego można nie wszczynać, jeżeli funkcjonariusz zgłosi pisemnie o niezwłocznym wystąpieniu ze służby.
3. 
Przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych może wydać orzeczenie dyscyplinarne bez wszczynania postępowania dyscyplinarnego, jeżeli okoliczności popełnionego czynu i wina funkcjonariusza nie budzą wątpliwości oraz nie zachodzi potrzeba wymierzenia kary surowszej niż nagana z ostrzeżeniem, po uprzednim uzyskaniu pisemnej zgody funkcjonariusza na poddanie się karze dyscyplinarnej bez prowadzenia postępowania dyscyplinarnego.
4. 
W przypadkach, o których mowa w ust. 3, orzeczenie dyscyplinarne wydaje się po wysłuchaniu funkcjonariusza i złożeniu przez niego wyjaśnienia na piśmie oraz wyrażeniu zgody na poddanie się karze dyscyplinarnej bez prowadzenia postępowania dyscyplinarnego.
5. 
Rozmowa dyscyplinująca polega na wytknięciu funkcjonariuszowi niewłaściwego postępowania oraz uprzedzeniu go o możliwości zastosowania innych środków dyscyplinujących, a także wszczęcia postępowania i wymierzenia kary dyscyplinarnej, w przypadku ponownego popełnienia czynu, za który funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną.
6. 
Jeżeli funkcjonariusz nie zgadza się z wytkniętym mu niewłaściwym postępowaniem podczas rozmowy dyscyplinującej, o której mowa w ust. 5, w terminie 5 dni od daty zapoznania się z notatką z rozmowy może wnieść do przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych pisemny sprzeciw, zwany dalej "sprzeciwem". O prawie do wniesienia sprzeciwu funkcjonariusza poucza się podczas rozmowy dyscyplinującej, a treść pouczenia zawiera się w notatce z tej rozmowy. Przepis § 32 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
7. 
Wniesienie sprzeciwu obliguje przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, z wyjątkiem przypadku, kiedy nastąpił upływ terminów określonych w art. 137 ustawy.
8. 
Brak sprzeciwu powoduje włączenie notatki z przeprowadzonej rozmowy dyscyplinującej do akt osobowych funkcjonariusza, z którym była przeprowadzona rozmowa. W przypadku wniesienia sprzeciwu notatkę z przeprowadzonej rozmowy dyscyplinującej włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.
9. 
W przypadku wniesienia sprzeciwu i braku możliwości wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, w związku z upływem terminów określonych w art. 137 ustawy, notatka podlega zniszczeniu.
10. 
W przypadku wniesienia sprzeciwu po upływie terminu, o którym mowa w ust. 6, przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych wydaje postanowienie o odmowie przyjęcia sprzeciwu. Na postanowienie przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych do Komendanta Głównego Straży Granicznej. Jeżeli postanowienie wydał minister właściwy do spraw wewnętrznych albo Komendant Główny Straży Granicznej, przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Przepis § 32 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
11. 
Rozmowę dyscyplinującą przeprowadza przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych. W uzasadnionym przypadku przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych może na piśmie upoważnić do przeprowadzenia w jego imieniu rozmowy dyscyplinującej funkcjonariusza w stopniu nie niższym od stopnia posiadanego przez funkcjonariusza, z którym jest prowadzona rozmowa, lub zajmującego co najmniej równorzędne z tym funkcjonariuszem stanowisko służbowe.
12. 
Upoważnienie do przeprowadzenia rozmowy dyscyplinującej zawiera:
1)
podstawę prawną;
2)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe upoważnionego funkcjonariusza;
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe funkcjonariusza, z którym ma być prowadzona rozmowa dyscyplinująca;
4)
określenie czynu, w związku z którym rozmowa dyscyplinująca ma być prowadzona, wraz z jego kwalifikacją prawną;
5)
określenie przesłanek, jakie spowodowały podjęcie przez przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych rozstrzygnięcia o przeprowadzeniu w danym przypadku rozmowy dyscyplinującej;
6)
określenie terminu, w jakim rozmowę dyscyplinującą należy przeprowadzić.
13. 
Przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych, jednocześnie z upoważnieniem do przeprowadzenia w jego imieniu rozmowy dyscyplinującej, udziela funkcjonariuszowi upoważnionemu do jej przeprowadzenia pisemnych wytycznych dotyczących przeprowadzenia rozmowy, a w szczególności wskazuje informacje lub okoliczności, jakie należy podnieść, wytykając niewłaściwe postępowanie funkcjonariuszowi, z którym rozmowa dyscyplinująca ma być prowadzona.
14. 
Notatkę z rozmowy dyscyplinującej funkcjonariusz upoważniony do jej przeprowadzenia przedstawia przełożonemu właściwemu w sprawach dyscyplinarnych, przed jej przekazaniem do akt osobowych funkcjonariusza, z którym była przeprowadzona rozmowa.
§  13. 
1. 
Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego następuje w formie postanowienia, którego odpis niezwłocznie doręcza się obwinionemu. Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego doręcza się także sądowi, prokuratorowi, organowi, instytucji lub pokrzywdzonemu, o których mowa w § 10 ust. 2, jeżeli postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte na ich wniosek.
2. 
Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych;
2)
datę i miejsce wydania;
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego;
4)
podstawę prawną;
5)
datę otrzymania przez przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych informacji uzasadniającej podejrzenie popełnienia przez funkcjonariusza czynu, za który ponosi on odpowiedzialność dyscyplinarną;
6)
określenie czynu zarzucanego obwinionemu, wraz z jego kwalifikacją prawną;
7)
wyznaczenie prowadzącego postępowanie albo członków komisji do prowadzenia postępowania dyscyplinarnego ze wskazaniem przewodniczącego, z podaniem stopnia, imienia, nazwiska i stanowiska służbowego prowadzącego postępowanie lub członków komisji;
8)
podpis przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych i urzędową pieczęć jednostki organizacyjnej Straży Granicznej albo podpis i urzędową pieczęć ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
3. 
Jeżeli wtoku postępowania dyscyplinarnego okaże się, że obwinionemu należy zarzucić ponadto czyn nieobjęty postanowieniem o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego albo czyn w zmienionej w istotny sposób postaci, wydaje się nowe postanowienie. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
4. 
W przypadku uchylenia w postępowaniu odwoławczym orzeczenia, o którym mowa w § 12 ust. 3, wydanego w pierwszej instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia, za datę wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przyjmuje się datę wydania orzeczenia w pierwszej instancji.
§  14. 
1. 
Postępowanie dyscyplinarne prowadzi przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych lub wyznaczony przez niego funkcjonariusz.
2. 
Do prowadzenia postępowania dyscyplinarnego wyznacza się funkcjonariusza w stopniu nie niższym od stopnia posiadanego przez obwinionego albo zajmującego co najmniej równorzędne z nim stanowisko służbowe.
3. 
Funkcjonariusza wyłącza się z udziału w postępowaniu dyscyplinarnym, jeżeli:
1)
sprawa dotyczy go bezpośrednio;
2)
jest małżonkiem obwinionego, jego obrońcy lub pokrzywdzonego albo pozostaje we wspólnym pożyciu z jedną z tych osób;
3)
jest krewnym lub powinowatym obwinionego lub pokrzywdzonego w linii prostej, a w linii bocznej aż do stopnia pomiędzy dziećmi rodzeństwa osób wymienionych w pkt 2, albo jest związany z jedną z tych osób węzłem przysposobienia, opieki lub kurateli;
4)
był świadkiem zdarzenia lub w tej sprawie był przesłuchany w charakterze świadka;
5)
między nim a obwinionym lub pokrzywdzonym zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać wątpliwości co do bezstronności prowadzącego postępowanie;
6)
jest podwładnym obwinionego, jego obrońcy lub pokrzywdzonego.
4. 
Prowadzącego postępowanie można wyłączyć z udziału w postępowaniu dyscyplinarnym również w przypadku, gdy zaistnieją przesłanki uniemożliwiające mu prowadzenie tego postępowania.
5. 
Prowadzący postępowanie bada z urzędu, czy nie zachodzą okoliczności uzasadniające jego wyłączenie z udziału w postępowaniu dyscyplinarnym.
6. 
Prowadzący postępowanie zawiadamia pisemnie przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych o zaistnieniu okoliczności, o których mowa w ust. 3 i 4.
7. 
O wyłączeniu prowadzącego postępowanie rozstrzyga przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych w drodze postanowienia. Do czasu wydania postanowienia prowadzący postępowanie podejmuje czynności niecierpiące zwłoki.
8. 
Przepisy ust. \-l stosuje się odpowiednio w przypadku podjęcia czynności wyjaśniających.
9. 
Obwiniony i pokrzywdzony mogą złożyć do przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych wniosek o wyłączenie prowadzącego postępowanie dyscyplinarne z przyczyn, o których mowa w ust. 3.
10. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 9, składa się do:
1)
Komendanta Głównego Straży Granicznej - jeżeli postępowanie dyscyplinarne prowadzi przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych;
2)
ministra właściwego do spraw wewnętrznych:
a)
jeżeli postępowanie dyscyplinarne prowadzi Komendant Główny Straży Granicznej,
b)
jeżeli postępowanie dyscyplinarne prowadzi minister właściwy do spraw wewnętrznych.
§  15. 
1. 
Przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych może, ze względu na wagę i zawiłość sprawy, powołać spośród funkcjonariuszy komisję do przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego, określając jej skład i wyznaczając przewodniczącego kierującego jednoosobowo pracami komisji.
2. 
Do prowadzenia postępowania przez komisję, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące prowadzenia postępowania przez wyznaczonego funkcjonariusza. Postanowienia wydawane w toku postępowania przez prowadzącego postępowanie wydaje wyłącznie przewodniczący komisji.
3. 
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku podjęcia czynności wyjaśniających.
§  16. 
1. 
Prowadzący postępowanie zbiera dowody i podejmuje czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy, a w szczególności: przesłuchuje obwinionego, świadków i pokrzywdzonego, zleca lub występuje do przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych o zlecenie przeprowadzenia odpowiednich badań, ekspertyz i tłumaczeń oraz zasięga niezbędnych opinii.
2. 
Otrzymane przez Straż Graniczną w związku z realizacją jej ustawowych zadań pisma sporządzone w języku obcym włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego łącznie z tłumaczeniami wykonanymi przez komórki organizacyjne jednostek organizacyjnych Straży Granicznej sporządzające tego rodzaju tłumaczenia na potrzeby Straży Granicznej.

3.0 przeprowadzenie czynności poza miejscowością, w której toczy się postępowanie, przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych może zwrócić się do kierownika jednostki organizacyjnej Straży Granicznej właściwego dla miejsca, w którym czynność ta ma być dokonana.

4. 
Z przesłuchania obwinionego, pokrzywdzonego, świadków i biegłych sporządza się protokoły. Protokół sporządza prowadzący postępowanie dyscyplinarne lub funkcjonariusz wyznaczony do protokołowania, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3, funkcjonariusz wyznaczony do przeprowadzenia przesłuchania.
5. 
Przed przesłuchaniem prowadzący postępowanie, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3, funkcjonariusz przeprowadzający przesłuchanie, uprzedza świadka, biegłego i pokrzywdzonego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.
6. 
Materiały przekazane przez sąd, prokuratora, organ, instytucję lub pokrzywdzonego włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.
7. 
Prowadzący postępowanie wydaje postanowienia, jeżeli ich wydanie nie jest zastrzeżone do kompetencji przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych.
8. 
Prowadzący postępowanie dyscyplinarne prowadzi spis akt postępowania dyscyplinarnego zawierający:
1)
liczbę porządkową;
2)
numer arkusza;
3)
nazwę dokumentu;
4)
datę wykonania dokumentu;
5)
uwagi.
§  17. 
1. 
W toku postępowania dyscyplinarnego obwiniony ma prawo do:
1)
odmowy składania wyjaśnień;
2)
zgłaszania wniosków dowodowych;
3)
przeglądania akt postępowania dyscyplinarnego oraz sporządzania z nich notatek, kopii lub odpisów;
4)
wnoszenia zażaleń na postanowienia, o których mowa w § 21 ust. 5, § 23 ust. 2, § 25 ust. 4 i § 41 ust. 7.
2. 
Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, przysługują również obrońcy obwinionego.
3. 
Zażalenie na postanowienie wnosi się za pośrednictwem prowadzącego postępowanie dyscyplinarne do przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych, a jeżeli postanowienie wydał ten przełożony - do Komendanta Głównego Straży Granicznej. Jeżeli postanowienie wydał:
1)
Komendant Główny Straży Granicznej - zażalenie wnosi się do ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
2)
minister właściwy do spraw wewnętrznych - zażalenie nie przysługuje, jednak obwiniony może zwrócić się do ministra właściwego do spraw wewnętrznych o ponowne rozpatrzenie sprawy.
4. 
Zażalenia na postanowienia wnosi się w terminie 3 dni od dnia doręczenia postanowienia, z zastrzeżeniem § 25 ust. 4 i § 41 ust. 7. Przepis § 32 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§  18. 
1. 
Wnioski dowodowe zgłasza się na piśmie prowadzącemu postępowanie dyscyplinarne, ze wskazaniem okoliczności, które mają być udowodnione.
2. 
Wniosek dowodowy oddala się, jeżeli:
1)
przeprowadzenie dowodu j est niedopuszczalne;
2)
okoliczność, która ma zostać udowodniona, jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy;
3)
okoliczności nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy lub dowodu nie da się przeprowadzić.
3. 
Oddalenie wniosku następuje w formie postanowienia.
§  19. 
1. 
Postanowienie wydane w toku postępowania doręcza się niezwłocznie obwinionemu i jego obrońcy. Postanowienie doręcza się również pokrzywdzonemu w przypadkach, o których mowa w § 13 ust. 1 i 3, § 21 ust. 5 i § 25 ust. 4.
2. 
W przypadku doręczenia obwinionemu i obrońcy w różnych terminach postanowienia, od którego przysługuje zażalenie, termin do złożenia zażalenia liczy się od dnia doręczenia, które nastąpiło wcześniej.
§  20. 
1. 
Postępowanie dyscyplinarne powinno być zamknięte w terminie 30 dni od daty wszczęcia postępowania.
2. 
W uzasadnionych przypadkach przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych może, w drodze postanowienia, przedłużyć termin prowadzenia postępowania dyscyplinarnego na czas oznaczony.
§  21. 
1. 
Przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych może zawiesić postępowanie dyscyplinarne do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego, postępowania w sprawach o wykroczenia lub postępowania w sprawach o przestępstwo albo wykroczenie skarbowe, jeżeli wydanie orzeczenia dyscyplinarnego zależy od wyniku tych postępowań.
2. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy naruszenie dyscypliny służbowej popełnione przez funkcjonariusza jest oczywiste i pozostawienie funkcjonariusza w służbie godzi w jej interes.
3. 
Przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych może zawiesić postępowanie dyscyplinarne, gdy zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania.
4. 
Przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych zawiesza postępowanie dyscyplinarne z dniem przeniesienia obwinionego do innej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej i przekazuje materiały postępowania dyscyplinarnego przełożonemu właściwemu w sprawach dyscyplinarnych w nowym miejscu służby obwinionego. Przepis nie dotyczy postępowania dyscyplinarnego wszczętego przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
5. 
Na postanowienie o zawieszeniu postępowania dyscyplinarnego obwinionemu i pokrzywdzonemu przysługuje zażalenie, z wyjątkiem postanowienia, o którym mowa w ust. 4. Jeżeli postanowienie wydał minister właściwy do spraw wewnętrznych, zażalenie nie przysługuje, jednak obwiniony i pokrzywdzony mogą zwrócić się do ministra właściwego do spraw wewnętrznych o ponowne rozpatrzenie sprawy.
6. 
Zawieszenie postępowania wstrzymuje bieg terminów.
7. 
Po ustaniu przyczyn uzasadniających zawieszenie postępowania dyscyplinarnego przełożony, o którym mowa w ust. 1, wydaje postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania.
8. 
Postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania dyscyplinarnego w sprawie obwinionego przeniesionego do innej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej wydaje się niezwłocznie po otrzymaniu materiałów postępowania dyscyplinarnego wszczętego w poprzednim miejscu służby obwinionego.
§  22. 
Jeżeli przeciwko obwinionemu jest prowadzone postępowanie dyscyplinarne obejmujące zarzuty popełnienia dwóch lub więcej czynów, a zebrane na danym etapie postępowania dowody dają podstawy do uznania obwinionego winnym popełnienia jednego z zarzuconych czynów, przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych może, w drodze postanowienia, wyłączyć ten czyn do odrębnego postępowania dyscyplinarnego, bez względu na wyjaśnienie wszystkich okoliczności dotyczących pozostałych czynów objętych postępowaniem.
§  23. 
1. 
Jeżeli prowadzący postępowanie uzna, że zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy, zapoznaje obwinionego i jego obrońcę z aktami postępowania dyscyplinarnego oraz poucza go o prawie przejrzenia akt i zgłoszenia wniosku o uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego w terminie 3 dni. Przepis § 18 stosuje się odpowiednio. Zapoznanie z aktami jest czynnością przeprowadzaną nieprzerwanie. Przerwanie czynności zapoznania może nastąpić wyłącznie w szczególnie uzasadnionych okolicznościach. W przypadku przerwania tych czynności prowadzący postępowanie wyznacza termin kontynuowania zapoznania z aktami i informuje o tym biorącego udział w zapoznaniu obwinionego lub jego obrońcę bez obowiązku doręczania obwinionemu i jego obrońcy odrębnego pisemnego zawiadomienia. Informacje o przerwaniu i przyczynach przerwania czynności zapoznania z aktami oraz o wyznaczonym terminie kontynuowania zapoznania z aktami wpisuje się w protokole zapoznania z aktami.
2. 
Wniosek o uzupełnienie akt postępowania dyscyplinarnego rozpatruje prowadzący postępowanie. Na postanowienie o odmowie uzupełnienia akt postępowania dyscyplinarnego obwinionemu przysługuje zażalenie.
3. 
Z czynności zapoznania obwinionego i jego obrońcy z aktami postępowania dyscyplinarnego sporządza się protokół.
4. 
Odmowa obwinionego lub jego obrońcy zapoznania się z aktami postępowania dyscyplinarnego lub złożenia podpisu stwierdzającego tę okoliczność nie wstrzymuje postępowania. Prowadzący postępowanie dokonuje wzmianki o odmowie w aktach postępowania dyscyplinarnego. Nieusprawiedliwione niestawienie się obwinionego lub jego obrońcy na czynność zapoznania się z aktami postępowania dyscyplinarnego jest równoznaczne z odmową zapoznania się z tymi aktami.
5. 
W przypadku korzystania w postępowaniu dyscyplinarnym z materiałów prowadzonego równocześnie postępowania przygotowawczego, zapoznanie obwinionego i jego obrońcy z tymi materiałami następuje po uzyskaniu zgody prokuratora nadzorującego lub prowadzącego postępowanie przygotowawcze. Obwinionego i jego obrońcę należy zapoznać z odmowną decyzją prokuratora.
§  24. 
1. 
Jeżeli nie zachodzi potrzeba uzupełnienia postępowania dyscyplinarnego, prowadzący postępowanie wydaje postanowienie o zamknięciu postępowania i sporządza, w terminie 3 dni, sprawozdanie z przeprowadzonego postępowania oraz przekazuje akta postępowania dyscyplinarnego przełożonemu właściwemu w sprawach dyscyplinarnych.
2. 
Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe prowadzącego postępowanie dyscyplinarne lub funkcjonariuszy powołanych w skład komisji przeprowadzającej postępowanie;
2)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych;
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego;
4)
określenie czynu zarzucanego obwinionemu, ze wskazaniem kwalifikacji prawnej;
5)
opis ustalonego stanu faktycznego;
6)
wnioski dotyczące orzeczenia dyscyplinarnego lub umorzenia postępowania dyscyplinarnego, z uzasadnieniem i wskazaniem okoliczności łagodzących lub obciążających.
§  25. 
1. 
Postępowanie dyscyplinarne umarza się, jeżeli:
1)
nastąpiło przedawnienie wymierzenia kary dyscyplinarnej;
2)
postępowanie dyscyplinarne wszczęto po upływie terminu, o którym mowa w art. 137 ust. 1 ustawy;
3)
ustalono, że czyn przypisany obwinionemu nie wypełnia znamion czynu, za który funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną;
4)
obwiniony zmarł;
5)
obwiniony przestał podlegać orzecznictwu dyscyplinarnemu;
6)
postępowanie dyscyplinarne co do tego samego czynu zarzuconego obwinionemu zostało prawomocnie zakończone lub wszczęte wcześniej toczy się.
2. 
Postępowanie dyscyplinarne można umorzyć w razie:
1)
długotrwałej choroby obwinionego;
2)
pisemnego zgłoszenia przez obwinionego niezwłocznego wystąpienia ze służby, jeżeli postępowanie dotyczy czynu, za który funkcjonariusz ponosi wyłącznie odpowiedzialność dyscyplinarną;
3)
wycofania wniosku, o którym mowa w § 10 ust. 2.
3. 
Postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego wydaje przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych.
4. 
Na postanowienie, o którym mowa w ust. 3, obwinionemu i pokrzywdzonemu służy zażalenie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Jeżeli postanowienie wydał minister właściwy do spraw wewnętrznych, zażalenie nie przysługuje, jednak obwiniony i pokrzywdzony mogą w terminie 7 dni zwrócić się do ministra właściwego do spraw wewnętrznych o ponowne rozpatrzenie sprawy. Przepis § 32 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
5. 
Postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego zawiera:
1)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych;
2)
datę i miejsce wydania;
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego;
4)
określenie czynu zarzucanego obwinionemu, ze wskazaniem kwalifikacji prawnej;
5)
uzasadnienie faktyczne i prawne;
6)
pouczenie o prawie wniesienia zażalenia;
7)
podpis przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych i urzędową pieczęć jednostki organizacyjnej Straży Granicznej albo podpis i urzędową pieczęć ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
6. 
Postanowienia o umorzeniu postępowania wobec przedawnienia karalności nie wydaje się w przypadku, gdy zebrane dowody uzasadniają uniewinnienie obwinionego od popełnienia zarzucanego mu czynu.
§  26. 
W przypadku przywrócenia do służby funkcjonariusza, wobec którego prowadzone w dacie jego zwolnienia ze służby postępowanie dyscyplinarne zostało umorzone na podstawie § 25 ust. 1 pkt 5, przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych wydaje postanowienie o uchyleniu postanowienia o umorzeniu tego postępowania dyscyplinarnego, o ile nie nastąpiło przedawnienie wymierzenia kary dyscyplinarnej za czyn będący przedmiotem tego postępowania.