Przeprowadzanie kontroli jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych przez Polski Komitet Normalizacji, Miar i Jakości.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1979.19.112

Akt utracił moc
Wersja od: 15 sierpnia 1979 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 3 sierpnia 1979 r.
w sprawie przeprowadzania kontroli jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych przez Polski Komitet Normalizacji, Miar i Jakości.

Na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 8 lutego 1979 r. o jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych (Dz. U. Nr 2, poz. 7) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa zakres i tryb przeprowadzania kontroli jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych w jednostkach gospodarki uspołecznionej i nie uspołecznionej, zwanych dalej "jednostkami", przez Polski Komitet Normalizacji, Miar i Jakości, zwany dalej "Komitetem", oraz terenowe urzędy miar i jakości.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kontroli bez bliższego określenia, rozumie się przez to kontrolę jakości wyrobów w produkcji i w obrocie towarowym oraz kontrolę jakości usług, robót i obiektów budowlanych.
1.
Kontrola ma na celu ocenę aktualnego stanu jakości, a zwłaszcza warunków technicznych, organizacyjnych i ekonomicznych zapewniających uzyskiwanie odpowiedniej jakości, i w zależności od potrzeb obejmuje:
1)
działalność normalizacyjną jednostki, w szczególności:
a)
stan i zakres objęcia normami i innymi przepisami normatywno-technicznymi produkowanych, przygotowywanych do produkcji i wprowadzanych do obrotu towarowego wyrobów oraz kompletność dokumentów w stopniu niezbędnym do produkcji,
b)
poziom wymagań techniczno-użytkowych zawartych w normach, a zwłaszcza w normach zakładowych, i warunkach technicznych z punktu widzenia zapewnienia jakości wyrobów stosownie do postępu technicznego w danej branży przemysłowej,
c)
stopień unifikacji i typizacji elementów wyrobów stosowanych w produkcji,
d)
organizację wewnętrznej kontroli stosowania norm w przedsiębiorstwie,
e)
stopień przestrzegania norm i innych przepisów, w szczególności w odniesieniu do:
-
dokumentacji technicznej,
-
stosowanych surowców, materiałów, elementów wyrobów i opakowań,
-
przeprowadzanych badań,
-
kwalifikacji jakości wyrobów,
-
przechowywania i transportu,
-
innych zagadnień regulowanych normami,
2)
stosowanie technik i metod pomiarowych z uwzględnieniem:
a)
jednolitości miar,
b)
legalności i rzetelności narzędzi pomiarowych,
c)
kompletności wyposażenia izb pomiarowych i stanowisk pracy w stopniu gwarantującym dokonywanie niezbędnych pomiarów określonych w dokumentacji technicznej,
3)
zgodność uzyskiwanego poziomu jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych z wymaganiami ustalonymi w kryteriach kwalifikacji jakości i dokumentacji technicznej oraz prawidłowość oznaczania wyrobów państwowymi znakami jakości lub znakiem bezpieczeństwa,
4)
prawidłowość oznaczania artykułów wprowadzanych do obrotu obowiązującymi oznaczeniami, ze szczególnym uwzględnieniem artykułów żywnościowych oraz wyrobów mogących mieć wpływ na stan zdrowia ludzi,
5)
realizację zadań w zakresie poprawy jakości, ujętych w narodowym planie społeczno-gospodarczym oraz w planach poprawy jakości,
6)
kształtowanie się planowanych wskaźników, określających jakość produkcji, usług, robót i obiektów budowlanych,
7)
ocenę działań zmierzających do obniżenia materiałochłonności i energochłonności wyrobów oraz usług, robót i obiektów budowlanych,
8)
skuteczność działania służby kontroli jakości i służby pomiarowej,
9)
działania podjęte w jednostce na rzecz jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych, związane z ochroną życia, zdrowia i mienia użytkowników oraz środowiska naturalnego,
10)
wykonywanie obowiązków z tytułu rękojmi za wady i udzielonych gwarancji,
11)
skuteczność oddziaływania zachęt i sankcji materialnych na poprawę jakości produkcji, robót i obiektów budowlanych,
12)
metody i formy informacji naukowo-technicznej, ekonomicznej i organizacyjnej, dotyczące problematyki jakości.
2.
Ponadto kontrola obejmuje:
1)
w jednostkach produkcyjnych:
a)
poziom jakości typu i jakości wykonania wyrobu, ze szczególnym uwzględnieniem trwałości, niezawodności, funkcjonalności, ergonomiczności i wartości estetycznych,
b)
przestrzeganie procesów technologicznych niezbędnych do zapewnienia ustalonego poziomu jakości, niezawodności i trwałości wyrobów,
c)
zgodność jakości wyrobów z dokumentacją techniczną,
d)
organizację serwisu,
e)
stopień wykorzystywania informacji odbiorców i użytkowników dla podnoszenia walorów techniczno-użytkowych wyrobów, a zwłaszcza ich trwałości i niezawodności,
2)
w jednostkach usługowych:
a)
terminowość i jakość wykonywania usług,
b)
zgodność wykonywanych usług z dokumentacją techniczną i umową,
c)
sposób i terminowość załatwiania reklamacji i skarg dotyczących jakości usług,
3)
w jednostkach wykonawstwa budowlanego:
a)
zgodność dokumentacji projektowej z przepisami techniczno-budowlanymi i normami,
b)
zgodność wykonywanych robót z umową i dokumentacją projektową,
c)
zgodność stosowanych materiałów i wyrobów z normami i dokumentacją projektową,
d)
sprawdzanie prawidłowości dokumentów dotyczących odbioru robót i obiektów budowlanych.
Komitet i terenowe urzędy miar i jakości przeprowadzają kontrolę:
1)
na podstawie rocznego planu kontroli ustalonego zgodnie z zadaniami narodowego planu społeczno-gospodarczego,
2)
w razie wyraźnego obniżenia poziomu jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych, wyrażającego się:
a)
przekroczeniem uzgodnionego w umowach dopuszczalnego poziomu wadliwości wyrobów,
b)
wysokim wskaźnikiem reklamacji odbiorców i użytkowników,
c)
wzrostem zwrotów z eksportu,
d)
obniżeniem wartości produkcji wyrobów oznaczonych państwowymi znakami jakości,
3)
w wypadkach przewidzianych w odrębnych przepisach.
1.
Komitet współpracuje z jednostkami kontroli jakości, niezależnymi od producenta, w doskonaleniu metod działalności i wzajemnej wymiany informacji o jakości.
2.
W sprawach związanych z opracowywaniem planów i przeprowadzaniem kontroli Komitet współpracuje z ministerstwami, urzędami centralnymi, zarządami centralnych związków spółdzielni i organizacjami społecznymi, przeprowadzającymi kontrolę lub ocenę jakości.
Kontrole przeprowadzają pracownicy Komitetu i terenowych urzędów miar i jakości na podstawie imiennego upoważnienia wydanego przez Prezesa Komitetu lub dyrektorów terenowych urzędów miar i jakości.
1.
Pracownicy, o których mowa w § 6, są uprawnieni w związku z przeprowadzaniem kontroli do:
1)
wstępu na teren i do obiektów jednostki kontrolowanej,
2)
dokonywania czynności kontrolnych w zakresie określonym w § 3,
3)
żądania okazania dokumentów związanych z przedmiotem kontroli i udzielania wyjaśnień, zabezpieczenia niezbędnych dokumentów i innych dowodów oraz, w razie potrzeby, sporządzania odpisów lub wyciągów z dokumentów i ksiąg, a także poświadczania ich zgodności z oryginałem przez kontrolowaną jednostkę.
2.
Prezes Komitetu w uzgodnieniu z zainteresowanymi ministrami określa szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli, zasady pobierania próbek wyrobów niezbędnych do przeprowadzania kontroli oraz zasady sporządzania protokołu przebiegu kontroli.
W wyniku przeprowadzonych kontroli Komitet lub terenowy urząd miar i jakości może:
1)
wydawać jednostkom kontrolowanym zalecenia usunięcia stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości lub występować do ich jednostek nadrzędnych o wydanie odpowiednich poleceń,
2)
występować do właściwych organów o ukaranie lub spowodowanie ukarania osób winnych zaniedbań w zakresie zapewnienia odpowiedniej jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych.
Kierownicy jednostek, do których zostały skierowane zalecenia i wystąpienia, o których mowa w § 8 pkt 1, są obowiązani:
1)
do ich wszechstronnego rozpatrzenia i podjęcia niezwłocznie odpowiednich środków w celu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości oraz
2)
do powiadomienia Komitetu lub terenowego urzędu miar i jakości o sposobie ich wykonania w ustalonym terminie.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 sierpnia 1979 r.