§ 2. - Przepisy wykonawcze do ustawy z dn. 8 kwietnia 1919 r. o dostarczaniu mieszkań na potrzeby wojska. (Uzupełnienie).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.91.493

Akt utracił moc

Wersja od: 15 lutego 1921 r.

§ 2. Wojskowi, przybywający w sprawach służbowych, mają prawo do kwatery o ile w dokumencie służbowym wyraźnie jest podany rodzaj zlecenia służbowego i termin, w przeciągu którego takowe ma być wykonane; wyjątek stanowią zlecenia poufne, w których tylko termin ma być wskazywany. Po upłynięciu wskazanego w dokumencie służbowym terminu wojskowy traci prawo do kwatery, o ile termin ten nie zostanie przedłużony przez dowódcę, który mu dał zlecenie służbowe. W wypadkach, niecierpiących zwłoki, kiedy porozumienie się z dowódcą z powodu braku czasu lub przerwania komunikacji jest niemożliwe, przedłużenia może udzielić komendant miasta, względnie dowódca garnizonu.