§ 17. - Przepisy wykonawcze do ustawy o podatku od wzbogacania się, które ujawniło się przez nabycie nieruchomości i przez spłatę długów hipotecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.42.357

Akt utracił moc

Wersja od: 26 lipca 1922 r.

§ 17. Celem zebrania materjałów, potrzebnych do wykonania ustawy, izby skarbowe sporządzą w ciągu 3 miesięcy od dnia następnego po ogłoszeniu niniejszego rozporządzenia bądź same, bądź za pośrednictwem podległych im władz podatkowych I instancji, spisy domniemanych płatników i to oddzielnie:

a) wszystkich osób, będących w dniu ogłoszenia ustawy właścicielami nieruchomości, nabytych przez nie w czasie od 1 stycznia 1913 r. do dnia ogłoszenia ustawy (§ 1, 3 i 6 niniejszego rozporządzenia);

b) wszystkich osób fizycznych, które w tym okresie czasu spłaciły wierzytelności hipoteczne, powstałe przed 1 stycznia 1915 r. (§§ 4, 5 i 6 nin. rozp.).

Spisy te należy założyć dla każdego podmiotu i przedmiotu podatkowego oddzielnie na osobnych kartach katastralnych A (załącznik I wzór 1), o ile chodzi o nabycie nieruchomości (§§ 1, 3 i 6 nin. rozp.), i B (załącznik II wzór 2) o ile chodzi o spłatę wierzytelności hipotecznych (§§ 4, 516 nin. rozp.). Karty katastralne należy wypełniać:

A. w b. dzielnicy rosyjskiej:

a) w b. Królestwie Polskiem-na podstawie repertoriów notarjalnych i odnośnych aktów;

b) na obszarze województw: nowogródzkiego, poleskiego i wołyńskiego oraz powiatów: białostockiego, bielskiego, białowieskiego, grodzieńskiego, sokolskiego i wołkowyskiego województwa białostockiego - na podstawie repertorjów i odnośnych aktów starszych notarjuszy, które znajdują się jeszcze w ich posiadaniu, jakoteż-przechowywanych w archiwach wydziałów hipotecznych oraz na podstawie wiadomości, uzyskanych przy wywoływaniu hipotek;

B. w b. dzielnicy austrjackiej:

na podstawie dziennika hipotecznego urzędu ksiąg gruntowych (hipotek) oraz rejestrów zgłoszenia i wymiaru należytości prawnych, jakoteż odnośnych aktów;

C. w b. dzielnicy pruskie j:

na podstawie dziennika hipotecznego urzędów ksiąg gruntowych (hipotek) oraz repertorjów notarjalnych i odnośnych aktów.

W miarę potrzeby należy zużytkować także i inne źródła dostępne dla władz podatkowych, a w szczególności akta wymiaru podatku hipotecznego, doniesienia notariuszy i urzędów hipotecznych, składane władzom podatkowym na podstawie §§ 5 i 6 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 8 marca 1921 r. wydanego w porozumieniu z Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej w przedmiocie wykonania ustawy o podatku od kapitałów i rent (Dz. U. R. P. № 33, poz. 199) i t. p., wreszcie-o ile chodzi o b. dzielnicę pruską- także zapiski i akty b. urzędu osadniczego oraz urzędów ziemskich.

Sporządzone na podstawie powyższych danych karty katastralne A. należy sprawdzić przez przejrzenie odnośnych ksiąg hipotecznych-o ile takowe są założone-i uwidocznić w oddzielnej przedziałce tej karty, czy nabywca nieruchomości w dniu ogłoszenia ustawy był jeszcze właścicielem tej nieruchomości;. O ile nieruchomość nie posiada urządzonej hipoteki, należy dopiero co wspomniane dane sprawdzić przez zasiągnięcie informacji u miejscowych władz samorządowych, jeżeli władza podatkowa sama nie posiada o tem wiadomości.

Karty katastralne, dotyczące nieruchomości, położonych w okręgu innej izby skarbowej, przesyła się tej izbie, jako właściwej do sprawdzenia w myśl ustępu poprzedniego niniejszego paragrafu.

W wypadkach, w których karty katastralne zostały sporządzone bezpośrednio przez izby skarbowe, a na podstawie danych, które służyły do wypełnienia tychże kart, nie można określić, czy płatnik podpada pod kategorję wyszczególnioną w art. 4 względnie 6 ustawy, należy karty przesłać władzom podatkowym I instancji, właściwym do wymiaru podatku dochodowego dla danego płatnika, celem uzupełnienia danemi, miarodajnemi dla określenia powyższych kategorji.