Oddział 5 - Przewóz drogą morską. Kontrola celna w porcie. Wjazd statków do portu. - Przepisy wykonawcze do prawa celnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.90.820

Akt utracił moc

Wersja od: 5 października 1956 r.

5.

Przewóz drogą morską.

Kontrola celna w porcie. Wjazd statków do portu.

§  158.

1) Właściwe organa zarządu portowego obowiązane są zawiadamiać zawczasu urząd celny o czasie nadejścia poszczególnych statków, ich rodzaju i nazwie, oraz projektcwanem miejscu przybicia do przystani.

2) Wjazd statków do portu jest dozwolony tylko szlakami ustalonemi przez władze portowe w porozumieniu z urzędem celnym. Wjazd do portu może się odbywać o każdej porze dnia i nocy, przybicie jednak do przystani przed wschodem i po zachodzie słońca, może być dozwolone po uprzedniem porozumieniu właściwych organów zarządu portowego z urzędem celnym.

3) Miejsca przybicia statków, oraz wyładowania i załadowania towarów ustala urząd celny w porozumieniu z właściwemi organami zarządu portowego. Zamierzona zmiana wyznaczonego miejsca postoju statku w porcie powinna być urzędowi celnemu zgłoszona przez organa portowe.

4) Od chwili wjazdu statku do portu do chwili wyjazdu z portu statek pozostaje pod dozorem celnym.

5) Urzędowi celnemu przysługuje prawo ustanowienia na statku dozorującego organu celnego niezwłocznie po przybiciu statku do portu.

Zgłoszenie statku przy przyjeździe i przyjęcie tegoż przez urząd celny.

§  159.

1) Przyjęcie statku przez urząd celny odbywa się od wschodu do zachodu słońca; na wniosek kapitana statku może być statek przyjęty przez urząd celny również w innej porze.

2) Kapitan statku obowiązany jest niezwłocznie po przybyciu urzędnika celnego na statek w celu przyjęcia statku, wręczyć mu dokumenty przewidziane w art. 92 ust. 1, przyczem zgłoszenie ogólne, obejmujące towary przeznaczone do wyładowania, powinno być przedstawione w ilości egzemplarzy niezbędnej do dokonania wyładowania, wykaz włazów i skrytek, spis prowizji i zasobów okrętowych oraz spis przedmiotów podlegających cłu przywiezionych przez kapitana i załogę statku - w dwóch egzemplarzach, a pozostałe dokumenty - w jednym egzemplarzu. Konosamenty mogą być przesłane urzędowi celnemu przed przybyciem statku do portu.

3) Zgłoszenie ogólne (art. 92 ust. 1-b) powinno zawierać:

a) rodzaj, nazwę, przynależność państwową, znak rozpoznawczy, pojemność i port macierzysty statku,

b) imię i nazwisko kapitana,

c) port, z którego statek przybywa,

d) nazwisko i miejsce zamieszkania odbiorców towarów, jeżeli dokumenty przewozowe nie opiewają na zlecenie,

e) ilość sztuk, ich znaki i numery oraz rodzaj opakowania,

f) wagę brutto, rodzaj towarów i kraj w którym były załadowane na statek,

g) wyszczególnienie dołączonych dokumentów,

h) potwierdzenie kapitana, że zgłoszenie jest prawdziwe,

i) datę wystawienia zgłoszenia i własnoręczny podpis kapitana.

4) Jeżeli statek uratował na morzu jakiekolwiek przedmioty, to wykaz ich powinien być umieszczony w osobnej pozycji ogólnego zgłoszenia.

5) Gdy dla jakichkolwiek powodów kapitan statku nie może przedstawić urzędnikowi celnemu dokumentów w chwili przybycia urzędnika na statek (ust. 2), zezwala się kapitanowi statku przedstawić te dokumenty później, jednak w ciągu 24 godzin od chwili wjazdu statku do portu. W tym przypadku przyjęcie statku odracza się do chwili dostarczenia dokumentów; odprawa podróżnych i ich bagażów powinna być dokonana bez zwłoki, mimo odroczenia przyjęcia statku.

6) Konosamenty mogą być imienne lub na zlecenie. Jeżeli w konosamencie nie wskazano odbiorcy, traktuje się taki konosament jako wystawiony np zlecenie.

7) Konosament powinien zawierać:

a) nazwę statku i nazwisko nadawcy towaru,

b) nazwisko odbiorcy lub oznaczenie "na zlecenie",

c) port załadowania oraz w miarę możności port wyładowania i port przeładowania,

d) rodzaj towaru według nazw handlowych,

e) ilość towaru według wagi, miary, ilości sztuk i t. p.,

f) przy towarach przewożonych w opakowaniu, ilość sztuk, rodzaj opakowania, numery i znaki,

g) podpis kapitana statku lub agenta przedsiębiorstwa przewozowego oraz datę wystawienia.

8) Przedstawienie dokumentów wymienionych w ustępie 2 niniejszego paragrafu z wyjątkiem, zgłoszenia ogólnego nie jest wymagane dla statków o pojemności do 50 tonn netto, przychodzących bez towarów lub z towarami objętemi następującemi pozycjami taryfy celnej: 1 - 16, 36 p. 2, 37, 44 p. 2, 116 pp. 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 i uwagi, 125, 126, 148, 150 - 153, 162, 164, 165, 173 p. 1, 176, 177 p. 1, 180 - 182, 286 p. 2, 287, 747, 748, 749, 757, 759 - 762, 763 p. 1, 764, 789, 790 pp. i, 2, 3, 4, 848 p. 1, 862, 863, 865 - 863, 870, 875, 876, 880, 888 - 890, 892 - 894, 927 p. 1 i 3. Na wniosek kapitana zgłoszenie ogólne może sporządzić urząd celny na podstawie danych oznajmionych ustnie przez tegoż kapitana. Zgłoszenie spisane przez urząd celny podpisuje kapitan.

§ 160. Poprawki wprowadzone do dokumentów, które podlegają przedstawieniu urzędowi celnemu, powinny być stwierdzone podpisem kapitana statku. Zgłoszenie poprawek po wręczeniu dokumentów urzędowi celnemu nie może być uwzględnione.

§  161.

1) Po przyjęciu statku przeprowadza się wstępną rewizję celną statku. Przy rewizji tej obowiązany jest asystować kapitan lub jego zastępca i wskazać urzędnikom celnym wszystkie pomieszczenia, przejścia, włazy i skrytki, uprzedzić o miejscach, w których są złożone towary łatwopalne i wybuchowe oraz okazywać urzędnikom wszelką pomoc potrzebną przy rewizji.

2) Po dokonaniu rewizji wstępnej nakłada się zamknięcia celne na wszystkie włazy prowadzące do miejsc, w których są przechowywane towary, jak również na osobne pomieszczenia z towarami lub też ustanawia się dozór celny. Apteka okrętowa, zasoby okrętowe oraz inwentarz statku nie podlegają zamknięciu celnemu.

§  162.

1) Prowizję potrzebną dla podróżnych i załogi w czasie pobytu statku w porcie zwalnia się od należności celnych. Jeżeli nie można ustanowić dozoru celnego zabezpieczającego przed przenoszeniem prowizji ze statku na ląd, urząd celny wydziela prowizję stopniowo, w ilościach nieprzekraczających trzydniowego zapotrzebowania, pozostawiając resztę prowizji pod zamknięciem celnem. Na wniosek kapitana statku prowizja może być oclona celem zwolnienia tejże od dozoru celnego,

2) Ze składów tranzytowych dla zaopatrywania statków mogą otrzymywać prowizję:

a) statki zagraniczne przez cały czas od chwili przybycia statku do portu lub na redę do chwili odjazdu,

b) krajowe statki tylko dla spożycia w czasie zagranicznej podróży.

3) Statki kursujące w żegludze przybrzeżnej nie korzystają z prawa otrzymywania prowizji ze składu tranzytowego.

Przyjęcie statków na redzie.

§  163.

1) W przypadkach zasługujących na uwzględnienie urząd celny może przyjmować statki na redzie i zezwalać na wyładowanie towarów ze statków zapomocą lichtug.

2) W razie potrzeby urząd celny może zezwolić na dokonanie odprawy podróżnych i ich bagażów na statkach, znajdujących się na redzie, bez względu na to, czy towary ze statku będą wyładowane na redzie czy też u brzegu przystani.

Ograniczenia komunikacji pomiędzy statkiem a lądem oraz innemi statkami w porcie.

§  164.

1) Bez osobnego zezwolenia urzędu celnego wzbroniona jest aż do czasu ukończenia ostatecznej rewizji celnej, a przy statkach załadowanych - rewizji wstępnej, komunikacja towarowa i osobowa pomiędzy statkiem a lądem oraz innemi statkami w porcie.

2) Prawo wstępu na statek mają w tym czasie tylko władze uprawnione. Wstęp innych osób na statek jest dopuszczalny tylko za osobnem zezwoleniem urzędu celnego.

Wylądowanie towarów ze statku.

§  165.

1) Po dokonaniu rewizji wstępnej statku urząd celny zezwala na wyładowanie towarów. Wyładowanie odbywa się pod dozorem celnym w kolejności przybicia statków. Pierwszeństwo jednak wyładunku mają statki uszkodzone, statki z materjałami wybuchowemi i łatwopalnemi, statki z towarami szybko psującemi się, statki pasażerskie oraz statki linij regularnych.

2) Towary masowe mogą być wyładowywane o każdej porze dnia i nocy. Towary drobnicowe mogą być wyładowywane zasadniczo w dni powszednie w czasie od wschodu do zachodu słońca. W razie potrzeby urząd celny może zezwolić na wyładowanie drobnicowych towarów w dni świąteczne oraz w porze nocnej.

3) Przed przystąpieniem do wyładowania towarów przedsiębiorstwo okrętowe lub uprawniony makler powinni zgłosić urzędowi celnemu miejsce zamierzonego złożenia towaru. Towary mogą być składane w magazynach i na placach pozostających pod kontrolą celną, a za zezwoleniem urzędu celnego również na nabrzeżu, jeżeli rodzaj towaru na to pozwala. Urząd celny może zezwalać na przeładowywanie bezpośrednio ze statków do wagonów lub do innych środków transportowych towarów masowych o niskiem cle, łatwych do otaryfowania, jeżeli odprawa celna może być dokonana w każdym poszczególnym przypadku z należytą dokładnością. Również urząd celny może zezwalać na przeładowywanie ze statków bezpośrednio do wagonów towarów jednogatunkowych przeznaczonych do przewozu w ładunkach wagonowych tranzytem przez polski obszar celny lub też do przekazania do oclenia w innym urzędzie celnym.

4) 89 Przy składach w portach mogą być utworzone osobne oddziały wyładunkowe (magazyny celne) celem przechowywania towarów aż do czasu zgłoszenia ich przez stronę do odprawy (art. 36). W razie trudności technicznych przy ustalaniu wagi towarów przyjmowanych do oddziału wyładunkowego, mogą być one przyjęte bez wyważenia. Przepisy art. 65 ust. 2) i § 117 ust. 2) -5) mają zastosowanie.

5) Jeżeli strona w ciągu okresu ustalonego w § 33 ust. 1-b nie zgłosi do odprawy towarów złożonych w oddziale wyładunkowym, zarząd magazynu obowiązany jest zgłosić je na skład w ciągu siedmiu dni po upływie tego okresu. Po upływie obydwóch wymienionych wyżej okresów odprawa niezgłoszonych towarów następuje z urzędu w myśl postanowień § 33 ust. 7.

6) Towary podlegające szybkiemu zepsuciu mogą być na wniosek, strony odprawione na statku pod warunkiem zachowania ogólnych przepisów dotyczących odprawy celnej.

7) Przy ujawnieniu uszkodzeń opakowania wyładowanych towarów oraz w razie ujawnienia sztuk z niewiadomą zawartością lub też niewykazanych w dokumentach urząd celny przeprowadza rewizję wewnętrzną takich sztuk i o wyniku rewizji sporządza protokół. Protokół sporządza się również w przypadkach ujawnienia braku sztuk wymienionych w ogólnem zgłoszeniu (§ 159 ust. 3).

Załadowanie towarów przy wyjeździe.

§  166.

1) Towary masowe mogą być ładowane na statek o każdej porze dnia i nocy.

2) Ładowanie towarów drobnicowych odbywa się zasadniczo tylko w dni powszednie w czasie od wschodu do zachodu słońca. Urząd celny w razie koniecznej potrzeby może zezwolić na ładowanie towarów drobnicowych również w nocy oraz w dni świąteczne.

Zgłoszenie statku przy wyjeździe.

§  167.

1) Po ukończeniu załadowania kapitan statku składa urzędowi celnemu po jednym egzemplarzu dokumentów przewidzianych w art. 96 ust. 1.

2) Zgłoszenie ogólne powinno zawierać:

a) rodzaj, nazwę, przynależność państwową, znak rozpoznawczy, pojemność i port macierzysty statku,

b) imię i nazwisko kapitana,

c) port, do którego statek odpływa,

d) nazwisko i miejsce zamieszkania osób uprawnionych do rozporządzania wywożonym towarem,

e) ilość sztuk, ich znaki i numery oraz rodzaj opakowania,

f) wagę brutto, rodzaj i kraj przeznaczenia, towarów,

g) wyszczególnienie dołączonych dokumentów,

h) potwierdzenie kapitana, że zgłoszenie jest prawdziwe,

i) datę wystawienia i własnoręczny podpis kapitana,

3) Po zbadaniu dokumentów urząd celny przeprowadza ostateczną rewizję statku i udziela pisemnego zezwolenia na' wyjazd statku (art. 96 ust. 3).

4) Gdy po udzieleniu pisemnego zezwolenia na wyjazd statek zaraz nie odjeżdża, to statek taki poddaje się specjalnemu dozorowi celnemu.

5) Od chwili wydania zezwolenia wymienionego w ust. 3 komunikacja towarowa i osobowa pomiędzy statkiem i lądem oraz innemi statkami znajdującemi się w porcie lub w morskim pasie celnym jest bez zezwolenia urzędu celnego wzbroniona.

Pracownicy pośredników okrętowych.

§  168.

1) Pośrednik okrętowy (makler), który chce poruczyć swoim pracownikom wykonywanie czynności objętych art. 98 ust. 1, powinien złożyć zgłoszenie na piśmie we właściwym urzędzie celnym z dołączeniem dowodów:

a) że pracownik jest pełnoletnim i nieposzlakowanym obywatelem polskim lub gdańskim i nie znajduje się pod śledztwem sądowem,

b) że jest u pośrednika w stałym stosunku służbowym.

2) Urząd celny, jeżeli uzna przedstawione dowody za dostateczne, wydaje pracownikowi po złożeniu przez niego aktu pełnomocnictwa pracodawcy, pozwolenie na wykonywanie czynności w zastępstwie pośrednika okrętowego.

3) W razie popełnienia przez pracownika pośrednika nadużycia, urząd celny może cofnąć wydane mu pozwolenie (ust. 2).

Ułatwienia celne w ruchu morskim.

§  169.

1) Do statków przybywających do portu nie w celu wyładowania lub zabrania towarów, lecz z powodu grożącego im niebezpieczeństwa, lub potrzeby naprawy statku albo też w celu uzupełnienia prowizji, zasobów i t. p. nie stosuje się przepisów o przyjęciu statku (§ 159); przez cały czas koniecznego pobytu w porcie, statek taki pozostaje pod kontrolą celną.

2) W przypadkach przybycia statku do portu z przyczyn oznaczonych w ust. 1 kapitan statku obowiązany jest zawiadomić o tem urząd celny na piśmie i przedstawić dokumenty stwierdzające port przeznaczenia.

3) Kapitan, który chce wyładować towary w celu dokonania naprawy statku, powinien oddać ładunek według spisu pod dozór urzędu celnego aż do czasu ponownego załadowania.

§  170.

1) Przyrządy, przeznaczone do podnoszenia ciężarów lub dla ochrony towarów od uszkodzenia, mogą być przenoszone ze statku na statek pod warunkiem zawiadomienia o tem urzędu celnego przez kapitana statku.

2) W przypadkach uzasadnionej potrzeby urząd celny może zezwolić na przeniesienie ze statku na brzeg celem naprawy przedmiotów należących do sprzętu lub inwentarza statku.

§ 171. Poza statkami wymienionemi w § 159 ust. 8 obowiązek przedstawienia urzędowi celnemu dokumentów przewidzianych w art. 92 nie dotyczy:

a) jachtów, statków sportowych i spacerowych,

b) kutrów i łodzi rybackich,

c) statków żeglugi przybrzeżnej, utrzymującej komunikację między portami polskiego obszaru celnego,

d) statków w ruchu tranzytowym.

§  172.

1) Do statków kursujących pod banderą jachtklubów, mających siedzibę na polskim obszarze celnym, mogą być stosowane ułatwienia celne pod warunkiem złożenia przez zarządy jachtklubów w urzędzie celnym:

a) spisu wszystkich statków sportowych, należących do poszczególnych jachtklubów,

b) opisu każdego statku z wymienieniem nazwy klubu, nazwy statku, jego pojemności, nazwiska kapitana z dołączeniem rysunku flagi klubowej,

c) spisu inwentarza, należącego do statku,

d) oświadczenia zarządu jachtklubu, że obowiązujące przepisy celne nie będą naruszone, że na statkach klubowych nie będą nigdy przewożone przedmioty i artykuły spożywcze w ilościach przekraczających zapotrzebowanie statku oraz, że przyjmuje na siebie odpowiedzialność za naruszenie przepisów celnych.

2) Statki, co do których zostały wypełnione warunki oznaczone w ustępie 1 pozostają przy wejściu, wyjściu z portu oraz w czasie postoju w porcie, tylko pod ogólnym nadzorem urzędu celnego.

3) Przybywające z zagranicy lub wyjeżdżające zagranicę statki, należące do klubów tak krajowych jak i zagranicznych podlegają rewizji celnej na ogólnych zasadach. Kapitan statku składa na piśmie deklarację o przyjeździe lub odjeździe, w której wymienia: nazwę klubu, do którego statek należy, nazwę statku, jego pojemność, port z którego przybył lub port do którego udaje się, wyszczególnienie składu Załogi oraz oświadczenie czy i jakie towary, podlegające ocleniu, znajdują się na statku. Deklaracja powinna być stwierdzona własnoręcznym podpisem kapitana statku.

4) Łodzie sportowe i spacerowe pozostają pod ogólną kontrolą celną bez względu na to, czy § ą zarejestrowane w jachtklubach czy też nie.

5) Krajowe kutry i łodzie rybackie, zawijające do portu wolne są od rewizji celnej z wyjątkiem przypadków, gdy zachodzi podejrzenie, że na statkach tych oprócz ryb znajdują się towary podlegające ocleniu. Od rewizji celnej nie są wolne kutry powracające z dalekomorskich połowów.

6) Przy przewozie towarów celnych oraz krajowych pod konwojem funkcjonarjuszów celnych z jednego portu krajowego do drugiego portu krajowego mają analogiczne zastosowanie przepisy § 132 ust. 3.

Stosowanie przepisów celnych do okrętów wojennych.

§  173.

1) Gdy okręt polskiej marynarki wojennej przybędzie z zagranicznego portu i niema rządnych towarów do wyładowania na ląd, dowódca okrętu po przybyciu okrętu do portu na polskim obszarze celnym, przesyła właściwemu urzędowi celnemu pisemne o tem oświadczenie.

2) Z chwilą otrzymania przez urząd celny wymienionego w ust. 1 oświadczenia ustaje wszelkie postępowanie celne względem przybyłego okrętu.

3) Jeżeli okręt przywiódł towary, które mają być wyładowane na ląd, dowódca okrętu przesyła urzędowi celnemu wykaz towarów przeznaczonych do wyładowania. Wykaz taki powinien być potwierdzony podpisem dowódcy. Wyładowanie odbywa się na podstawie wykazu pod kontrolą celną.

4) Odprawa celna towarów na okręcie wojennym może być dokonana jedynie na pisemny wniosek dowódcy okrętu skierowany do urzędu celnego.

5) Obce okręty wojenne wolne są od wszelkich formalności celnych, z wyjątkiem przypadków wyładowywania towarów na ląd.

6) Towary przeniesione z okrętu wojennego na ląd bez wiedzy urzędu celnego traktuje się jako przemycone.

7) Towary załadowane na polski okręt wojenny udający się do portu zagranicznego, jak również załadowane na obcy okręt wojenny, powinny być zgłoszone do odprawy celnej wywozowej na ogólnych zasadach.

Przedmioty pochodzące z awarji.

§  174.

1) Towary wyrzucone przez morze na brzeg urząd celny przyjmuje pod dozór celny na podstawie protokolarnego opisu sporządzonego wspólnie z właściwym urzędem dla spraw rozbitków. Również pod dozór celny przyjmuje urząd celny towary wyłowione na morzu i zgłoszone przez kapitana statku, który zawinął do portu (§ 159 ust. 4).

2) Jeżeli niema wątpliwości, że uratowane towary są pochodzenia krajowego, urząd celny zwalnia je z pod dozoru celnego, przyczem krajowe towary podlegające opłatom monopolowym i podatkom pośrednim urząd celny zwalnia z zachowaniem przepisów o opłatach monopolowych i podatkach pośrednich.

3) Towary pochodzące z awarji a nie podpadające pod postanowienia ustępu 2, urząd celny utrzymuje pod dozorem celnym na ogólnych zasadach.

4) Jeżeli z dokumentów wynika, że towary uratowane z awarji są przeznaczone do państw obcych, urząd celny zezwala na wniosek uprawnionej strony na wywóz takich towarów zagranicę bez pobierania należności celnych.

5) Uratowane z awarji towary szybko psujące się podlegają sprzedaży z przetargu, jeżeli w ciągu 24 godzin od chwili przyjęcia ich pod dozór celny nie zostały przez stronę zgłoszone do odprawy celnej.

6) Przy sprzedaży z przetargu uratowanych z awarji towarów uszkodzonych, potrąca się na rzecz Skarbu tytułem cła przywozowego dziesiątą część z kwoty uzyskanej z przetargu; należności manipulacyjnych w tym przypadku nie pobiera się.

Ochrona towarów celnych i odpowiedzialność za nie.

§  175.

1) Obowiązek ochrony przesyłek celnych przyjętych do przewozu przez przedsiębiorstwa żeglugowe ciąży na tych przedsiębiorstwach.

2) Obowiązek ochrony przesyłek celnych złożonych w magazynie celnym ciąży na przedsiębiorstwie eksploatującem magazyn. Magazyn taki pozostaje pod wspólnem zamknięciem urzędu celnego i przedsiębiorstwa.

3) Za należności celne ciążące na towarach wymienionych w ustępie 1 i 2 przedsiębiorstwo ponosi odpowiedzialność wobec władz celnych, przyczem postanowienia § 104 ust. 4 - 7 i 9 - 11 mają analogiczne zastosowanie.

Świadczenia przedsiębiorstw żeglugowych na rzecz zarządu celnego.

§ 176. Przedsiębiorstwo żeglugowe:

a) oświetla statki w sposób odpowiadający potrzebom skutecznej kontroli celnej,

b) dostarcza bezpłatnie środków pomocniczych i urządzeń do rewizji statków,

c) w przypadkach konwojowania statku ponosi opłaty związane z delegowaniem konwojentów celnych i zapewnia im na swój koszt przejazd do miejsca przeznaczenia i powrót do miejsca służbowego,

d) dostarcza bezpłatnie i utrzymuje w stanie odpowiednim pomieszczenia dla biur urzędów celnych w porcie, sale rewizyjne, magazyny, rampy, place składowe, pomosty obserwacyjne i t. p., służące wyłącznie dla jego potrzeb,

e) oświetla, opala i utrzymuje w porządku własnym kosztem pomieszczenia i urządzenia wymienione pod d).

Świadczenia zarządu portowego na rzecz zarządu celnego,

§  177.

1) Zarząd portowy:

a) oświetla własnym kosztem w sposób odpowiadający potrzebom skutecznej kontroli celnej cały obszar portowy,

b) dostarcza bezpłatnie i utrzymuje w stanie odpowiednim pomieszczenie dla biur urzędów celnych w porcie, sale rewizyjne, magazyny, rampy, place składowe, pomosty obserwacyjne i t. p.,

c) oświetla, opala i utrzymuje w porządku kosztem własnym pomieszczenia i urządzenia wymienione pod b).

2) Zarząd portowy nie jest obowiązany do świadczeń wymienionych w ust. 1 b-c, jeżeli pomieszczenia, urządzenia i t. p. mają służyć wyłącznie dla potrzeb poszczególnych przedsiębiorstw żeglugowych (§ 176).

Instrukcja morsko-celna.

§ 178. Szczegółowe przepisy o postępowaniu morsko-celnem w związku z przewozem osób i towarów zawiera instrukcja morsko-celna.

⁸⁹ § 165 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 54 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.