Przepisy wykonawcze do części V tytułu I (Sprawy celne) polsko-niemieckiej konwencji górnośląskiej z dnia 15 maja 1922 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.62.556

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU I MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 14 czerwca 1922 r.

w przedmiocie przepisów wykonawczych do części V tytułu I (Sprawy celne) polsko-niemieckiej konwencji górnośląskiej z dnia 15 maja 1922 r.

Na zasadzie ustawy z dnia 24 maja 1922 r. w przedmiocie ratyfikacji konwencji niemiecko-polskiej, dotyczącej Górnego Śląska, podpisanej w Genewie dnia 15 maja 1922 r. (Dz. U. R. P. № 44 poz. 370)oraz części V tytułu I tej konwencji zarządza się:

§ 1. (Do art. 217 konwencji).

1. W celu korzystania z ulg celnych przewidzianych w art. 217 konwencji, osoby zainteresowane winne składać każdorazowo podania do dyrekcji ceł w Mysłowicach z dokuczeniem dokumentów przewidzianych w art. 223 konwencji, a stwierdzających w sposób niewątpliwy;

a) że dany towar już w chwili nadania go do transportu w kraju zagranicznym (poza Niemcami) był przeznaczony dla odbiorcy w polskiej części Górnego Śląska,

b) identyczność towaru omawianego w podaniu z towarem objętym odnośnemi dokumentami,

c) dowód uiszczenia cła przywozowego niemieckiego przed dniem 1 listopada 1921 r.

2. Towary, które opłaciły cło przywozowe niemieckie w dniu 1 listopada 1921 r. lub później, a które przybyły na polską część Górnego Śląska po przejęciu władzy przez Polską, uważane będą jako towary, idące tranzytem przez Niemcy i podlegać będą ocleniu podług polskiej taryfy celnej.

§ 2. (Do art. 218 i art. 2.26 § 3 konwencji).

1. Artykuły wymienione w § 2 art. 218 względnie § 3 art. 226 konwencji, o ile są obłożone polskiem cłem przywozowem albo wywozowem względnie o ile podlegają opłatom przywozowym lub wywozowym, odprawione będą przez urzędy celne bez cła przy wozowego albo wywozowego względnie bez opłaty przywozowej ino wywozowej na podstawie zaświadczeń przeznaczenia względnie pochodzenia tych artykułów.

2. Zaświadczenia, przeznaczenia względnie po chodzenia przewidziane w poprzednim ustępie wystawiane będą podług załączonych formularzy przez Wydział Przemyślu i Handlu Województwa Śląskiego.

3. Artykuły, wyszczególnione w art. 218 § 2 względnie art. 226 § 3 konwencji, które w taryfie celnej polskiej lub specjalnych rozporządzeniach wymienione są wyraźnie jako wolne od ceł przywozowych albo wywozowych, względnie od opłat przywozowych albo wywozowych, odprawiane będą przez urzędy celne na zwykłych zasadach bez żądania zaświadczeń pochodzenia ś przeznaczenia.

4. Artykuły, wymieniona w art. 226 § 3 konwencji, o ile są objęte zakazem przywozu względnie wywozu, wypuszczane będą. prze?: urzędy celne po przed stawieniu zaświadczeń przeznaczenia względnie pochodzenia wymienionych w ust. 2 niniejszego §, przyczem zaświadczenia winne być zaopatrzone w adnotację Wydziału Przemysłu i Handlu, zezwalającą na przy wóz względnie na wywóz.

5. Wszystkie przewidziane powyżej zaświadczenia pochodzenia i przeznaczenia odnoszą się do obrotu na drogach zarówno kolejowych jak i kołowych.

6. Zaświadczenia pochodzenia i przeznaczenia winny być dołączone do oryginalnych dokumentów celnych. Przepisy te nie naruszają ulg przewidzianych w pasie pogranicznym w art. 233 do 298 konwencji,

7. Towary wymienione w § 3 art. 226 konwencji, podporządkowane są pad następujące pozycje polskiej taryfy celnej, a mianowicie:

1)	zboże wszelkiego rodzaju..	poz.	1
2)	buraki wszelkiego rodzaju łącznie	"	5	§	1 a/b
	z burakami cukrowemi	"	5	"	1 a
3)	chmiel	"	26	"	1
4)	ziemniaki	"	5	"	1 a
5)	świeże owoce	"	6	"	1
6)	jagody	"	6	"	1
7)	świeże jarzyny	"	5	"	1 a/b
8)	świeże grzyby	"	14	"	1
9)	siano	"	62	"	1
10)	słoma	"	62	"	1
11)	lód naturalny	"	39	"	1
12)	sól	"	33	"	1
13)	kamienie (surowe, surowo z gruba obtłuczone i zresztą nieobrobione)	"	66	"	1
14)	ziemia naturalna	"	66	"	1
15)	piasek	"	66	"	1
16)	żwir	"	66	"	1
17)	glina	"	65	"	1
18)	łupek	"	66	"	1
19)	drzewo (także bez gałęzi, ale dalej nieobrobione)	"	58	"	1 b/c
20)	chrust	"	58	"	1 a

§ 3 (Do art. 219. art. 222, art. 226 § 4 konwencji).

1. Surowce i półfabrykaty, wymienione w art. 219 konwencji o ile w polskiej taryfie celnej lub w specjalnych rozporządzeniach wymienione są wy raźnie, jako wolne od ceł przywozowych i wywozowych, i o ile podług obowiązujących rozporządzeń polskich nie są zakazane do przywozu lub wywozu odprawiane będą przez urzędy celna na zwykłych zasadach, bez żądania jakichkolwiek zaświadczeń lub pozwoleń.

2. Surowce i półfabrykaty, które podlegają opłacie cła przywozowego lub wywozowego wzgl. opłacie przywozowej lab wyżowej odprawiane będą przez urzędy celne bez cła i opłat po przedstawieniu zaświadczenia przeznaczenia względnie pochodzenia wydziału przemysłu i handlu Województwa Śląskiego.

3. Surowce i półfabrykaty, które podług obowiązujących przepisów zakazane są do przywozu względnie wywozu będą przepuszczane przez urzędy celne, o ile zaświadczenia, o których mowa powyżej w ust. 2 zaopatrzone będą w osobną adnotację wydziału przemysłu i handlu, zezwalającą na przywóz względnie wywóz danego surowca albo półfabrykatu.

§ 4. 1 (Do art. 220. 221, 222 konwencji).

1. Do udzielania pozwoleń na obrót uszlachetniający, w myśl art. 220 konwencji, upoważniona Jest dyrekcja ceł w Mysłowicach w porozumieniu z wydziałem przemysłu i handlu Województwa Śląskiego. Dyrekcja ceł w Mysłowicach obowiązana jest przedstawić w 2 egzemplarzach Ministerstwu Skarbu (departament ceł) oraz Ministerstwu Przemysłu i Handlu (departament przemysłowy) z końcem każdego kwartału, najpóźniej do 15 następnego miesiąca szczegółowe zestawienia udzielonych w ubiegłym okresie pozwoleń na obrót uszlachetniający.

2. Przy udzielaniu pozwoleń na obrót uszlachetniający wyżej wzmiankowane władze będą stosowały zasady zawarte w przepisach o obrocie uszlachetniającym, obowiązujących na obszarze Rzeczy pospolitej Polskiej z zachowaniem poniższych postanowień:

a) w wypadku, kiedy towar w czynnym obrocie uszlachetniającym, powracający po uszlachetnieniu do kraju podlega zakazowi wywozu, odnośne pozwolenie na obrót uszlachetniający będzie jednocześnie zwolnieniem od zakazu wywozu. W wypadku kiedy towar wprowadzony celem uszlachetnienia podlega zakazowi przywozu, odnośne pozwolenie na obrót uszlachetniający będzie jednocześnie zwolnieniem z zakazu przywozu, jednakże w tym wypadku przysługuje Śląskiej dyrekcji ceł żądanie od petenta osobnej gwarancji, że zakazany do przywozu surowiec lub pół fabrykat będzie po uszlachetnieniu rzeczywiście, wywiezionym z powrotem za granicę,

b) przy udzielaniu pozwoleń na obrót uszlachechetniający bierny, obie wymienione władze będą się stosowały do specjalnych instrukcji Ministerstwa Skarbu i Ministerstwa Przemysłu i Handlu w wypadku, kiedy powracający po uszlachetnieniu produkt podlega zakazowi przywozu, odnośne pozwolenie na obrót uszlachetniający bierny będzie jednocześnie zwolnieniem z zakazu przywozu, w wypadku kiedy idący do uszlachetnienia surowiec lub półfabrykat podlega zakazowi wywozu, od nośne pozwolenie na obrót uszlachetniający będzie jednocześnie zwolnieniem zakazu wy wozu. Jednak w tym wypadku przysługuje prawo Śląskiej dyrekcji ceł żądania od patenta osobnej gwarancji, że zakazany do wywozu surowiec lub półfabrykat będzie po uszlachetnieniu rzeczywiście przywieziony z powrotem.

3. Dyrekcja ceł w Mysłowicach jest upoważniona w porozumieniu z wydziałem przemysłu i handlu Województwa Śląskiego zwalniać w wypadkach obrotu uszlachetniającego firmy godne zaufania od zabezpieczenia cła przywozowego w gotówce albo w innych walorach wymaganego w myśl § 43 rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 13 grudnia 1920 r. o postępowaniu celnem (Dz. Ust. Na 11 z r. 1921 patrz poz. 64) pod warunkiem, że firmy te złożą piśmienne zobowiązanie wobec Skarbu Polskiego co do wykonania warunków wymaganych przy obrocie uszlachetniającym.

Forma tego zobowiązania będzie w każdym poszczególnym wypadku osobno ustanowioną.

W ten sam sposób mogą firmy godne zaufania być zwolnione od złożenia specjalnej gwarancji, o której mowa w ust. 2 niniejszego §,

§ 5. (Do art. 227, § 1 konwencji).

Pozwolenie na wywóz produktów niezbędnych dla przemysłu niemieckiej części Górnego Śląska, które są zakazane do wywozu z Polski, będą udzielane przez wydział przemysłu i handlu Województwa Śląskiego po przedstawieniu przez petenta zaświadczenia władzy wyznaczonej do tego celu przez Rząd Niemiecki, stwierdzającego istnienie warunków, przewidzianego art. 227 ust. 1 b. konwencji.

Jeżeli chodzi o uzyskanie prawa wywozu z Niemiec do polskiej części Górnego Śląska, to zaświadczenia, stwierdzające istnienie warunku przewidzianego w art. 227 § 1 ust. 1 b konwencji wydaje Ministerstwo Przemysłu i Handlu w Warszawie.

§ 6. (Do art. 227 § 3, § 4 art. 228, 229, 230 konwencji).

1. Władzą właściwą do wydawania zaświadczeń na poczet kontyngentów wywożonych z Niemiec do polskiej części Górnego Śląska, w myśl art. 228 § 3 jest wydział przemysłu i handlu Województwa Śląskiego.

2. Przy udzielaniu wzmiankowanych zaświadczeń miarodajnemi będą dla wydziału przemysłu i handlu każdorazowe wnioski izby handlowej względnie zrzeszeń zawodowych względnie ogólny plan repartycji danego kontyngentu pomiędzy zainteresowane przedsiębiorstwa, ustalony z góry na pewien okres czasu przez powyższe organizacje. Odnośne zaświadczenia co do mleka wydawane będą przez wydział aprowizacji Województwa Śląskiego.

3. Artykuły niezbędne dla przemysłu polskiej części Górnego Śląska, które są w umowie ograniczone kontyngentami, prowadzone będą do polskiego obszaru celnego przez specjalnie wyznaczone punkty wejściowe. Grzędy celne ustanowione w tych punktach będą prowadziły osobną ewidencję przy wozu powyższych artykułów. Sposób prowadzenia tej ewidencji będzie ustalony przez Śląską dyrekcje, ceł, w porozumieniu z wydziałem przemysłu i handlu Województwa Śląskiego.

4. Pozwolenia na wywóz do niemieckiej części Górnego Śląska towarów wymienionych w art. 229, art. 230 § 2, o ile artykuły te podlegają zakazowi wywozu z Polski, udzielane będą przez wydział przemysłu i handlu Województwa Śląskiego. Wydział ten jest również upoważniony do wydawania pozwoleń na wywóz starego żelastwa wszelkiego rodzaju pochodzącego z polskiej części Górnego Śląska w myśl art. 227 § 3. Pozwolenia na wywóz starego żelastwa niepochodzącego z polskiej części Górnego Śląska udzielane będą przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu.

§ 7. Na pokrycie wydatków wydziału przemysłu i handlu wynikających z kontroli obrotu towarowego odnośnie do konwencji górnośląskiej pobierane będą opłaty manipulacyjne na zasadzie rozporządzenia niemieckiego Ministra - dla spraw gospodarczych

o kontroli handlu zagranicznego z dnia 20 grudnia 1919 r. (Dz. Ust. Rzeszy Niem. str. 2128).

Wysokość tych opłat ustali Wojewoda Śląski rozporządzeniem wydanem na podstawie ustawy z dnia 30 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 69 poz. 449).

§ 8. Ulgi powyższe nie zwalniają jednak stron interesowanych od stosowania się do formalności wymaganych w myśl postępowania celnego przy odprawie celnej towarów przewożonych przez granicę celną.

§ 9. Świadectwa pochodzenia i zaświadczenia tracą swą ważność z dniem upływu terminów ulg ustalonych w konwencji,

§ 10. Pozwolenia i zaświadczenia, o których mowa w niniejszem rozporządzeniu oraz tytule I, części 5, konwencji nie mogą być cedowane.

Wszelkie nadużycia ze świadectwami pochodzenia, jako to: ich podrobienie, fałszowanie, albo też korzystanie z fałszywych lub podrobionych świadectw, będzie karane w myśl obowiązujących ustaw karnych.

Nadto osobom, którym będzie udowodnione nadużycie wymienione w ustępie poprzednim, nie będą wydawane świadectwa pochodzenia.

§ 11. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie wraz z polsko-niemiecką konwencją górnośląską z dnia 15 maja 1922 r.

¹ Z dniem 1 stycznia 1923 r. upoważnienie zawarte w niniejszym artykule uzupełnia się przez upoważnienie następujące: Dyrekcja ceł w Mysłowicach może w porozumieniu z Wojewodą Śląskim (wydziałem przemysłu i handlu) wydawać pozwolenia na obrót do uszlachetnienia i naprawy (zwalniać od cła z tego tytułu), zarówno czynny jak bierny (art. 12 lit. a i b rozporządzenia o taryfie celnej - Dz.U.20.51.314) bez względu na to, czy dany towar można sprowadzać z pozostałej części obszaru celnego Rzeczypospolitej Polskiej, lub czy dany przedmiot może być uszlachetniony, względnie naprawiony, na pozostałej części obszaru celnego Rzeczypospolitej Polskiej. Uzupełniającego upoważnienia udziela się na czas od dnia 1 stycznia 1923 r. do końca lutego 1923 r., z zastosowaniem wyłącznie na górnośląskiej części województwa śląskiego. Terminy, wyznaczane w wyżej wzmiankowanych pozwoleniach dla dokonania obrotu uszlachetniającego, względnie naprawy, nie mogą przekraczać okresu rocznego od daty wydania pozwolenia, zgodnie z § 3 rozporządzenia z dnia 2 stycznia 1923 r. w sprawie osobnych ulg celnych dla górnośląskiej części województwa śląskiego (Dz.U.23.6.40).