Rozdział 5 - Obowiązek uiszczenia podatku. - Przepisy wykonawcze dla obszaru województw: pomorskiego i poznańskiego w przedmiocie opodatkowania spadków i darowizn.
Dz.U.1923.101.796
Akt utracił mocV.
Obowiązek uiszczenia podatku.
Obowiązek uiszczenia podatku.
Jeżeli jeden nakaz płatniczy odnosi się do dwu lub więcej podatników (§ 23 do 25), to należy mimo to podać w nim wszystkie istotne dane oddzielnie co do każdego z tych podatników.
Nadto można wezwać spadkobiercę do uiszczenia nie tylko tego podatku, który należy się od części spadku jemu przypadłej, lecz także do uiszczenia podatku od zapisów, od majątków, określonych: w § 1 ustępie drugim, w § 3, punkcie 3 niem. ust. o op. sp. oraz w § 1511, ustępie drugim K. C. niem. (§ 4, ustęp drugi, punkt 1 niem. ust. o op. sp.), jak również od majątku, danego tytułem odprawy za wyrzeczenie się spadku lub zapisu (§ 2 punki 2 niem. ust. o op. sp.).
Władze powołane do wymierzenia podatku spadkowego.
Władze powołane do wymierzenia podatku spadkowego.
Gdy majątek spadkowy znajduje się częściowo na obszarze b. dzielnicy pruskiej, częściowo w innej dzielnicy, to urząd skarbowy przeprowadza postępowanie przygotowawcze (§§ 33 do 51) co do części majątku spadkowego, znajdującej się w dzielnicy pruskiej; wymierzenie zaś podatku, o ile ma nastąpić w b. dzielnicy pruskiej, należy do izby skarbowej, w której okręgu ma siedzibę urząd skarbowy, przeprowadzający postępowanie przygotowawcze.
Jeżeli zaś przy takiem rozmieszczeniu majątku spadkodawca miał zamieszkanie poza b. dzielnicą pruską, to wspomniany urząd skarbowy przeprowadza. w każdym razie postępowanie przygotowawcze co do części majątku, znajdującej się w b. dzielnicy pruskiej; co do zagranicznego odbywa się postępowanie przygotowawcze w tej dzielnicy, w której spadkodawca ostatnio zamieszkiwał; jeżeli zaś mieszkał zagranicą, to rozstrzygnie Ministerstwo Skarbu (art. 18 ust. o op. sp.).
O ile chodzi o znajdujący się zagranicą majątek po obywatelu Rzeczypospolitej Polskiej, który miał zamieszkanie zagranicą, urząd skarbowy zaraz po otrzymaniu wiadomości o takim spadku przedstawia akta za pośrednictwem izby skarbowej Ministerstwu Skarbu celem ustalenia właściwości.
Postępowanie przygotowawcze
Postępowanie przygotowawcze
(Art. 24 ust. o op. sp. i § 40 niem. ust. o op. sp.).
Do list zmarłych należy również zapisywać wypadki śmierci obywateli Rzeczypospolitej Polskiej zaszłe zagranicą, a także wypadki śmierci tych cudzoziemców, którzy na obszarze Rzeczypospolitej mieli bądź miejsce zamieszkania, bądź majątek nieruchomy lub ruchomy, o ile wypadki te w sposób wiarogodny doszły do wiadomości urzędu stanu cywilnego.
Urzędy skarbowe mają czuwać nad punktualnym wpływem list zmarłych. W razie niedotrzymania terminu należy urząd stanu cywilnego upomnieć, wyznaczając mu krótki termin. Po bezskutecznym upływie nowego terminu należy podać zażalenie do przełożonej władzy nadzorczej.
Władze administracyjne pierwszej instancji winny zawiadamiać urzędy skarbowe podatków bezpośrednich i opłat skarbowych o każdej zmianie co do liczby, siedziby i okręgu urzędów stanu cywilnego.
Do ułożenia list zmarłych służy załączony wzór 2; należy przytem stosować się do wskazówek umieszczonych na tym wzorze. Urzędnicy stanu cywilnego są ^obowiązani odpowiedzieć także na te pytania, zawarte w formularzu listy zmarłych, co do których rejestr zmarłych nie zawiera dostatecznych danych, o ile mogą to uczynić na podstawie własnej wiedzy, albo przez wypytanie zgłaszającego wypadek śmierci. Do wdrożenia dalszych dochodzeń nie są obowiązani.
b) Współdziałanie sądów i notarjuszów.
(Art. 8 i 24 ust. o op. sp. oraz §§ 40 i 41 niem. ust. o op. sp.).
Sąd ma w zawiadomieniu wymienić czynność urzędową, która spowodowała zawiadomienie, jak również wszelkie okoliczności faktyczne, które mają znaczenie dla wymiaru podatku spadkowego (§ 35), o ile są znane sądowi.
W każdej sprawie spadkowej należy wystosować zawiadomienie tylko raz jeden: przy pierwszej czynności urzędowej.
Niezależnie od zawiadomień jednorazowych wyżej określonych, mają sądy przesyłać urzędowi skarbowemu wierzytelne odpisy:
W razie otwarcia testamentu wspólnego albo umowy dziedziczenia należy przesiać tylko odpis tej części, którą ogłoszono.
Sądy mają równocześnie podać do wiadomości urzędu skarbowego dane, mające znaczenie przy wymiarze podatku spadkowego, o których dowiedziały się przy sposobności otwarcia rozporządzenia, w szczególności:
O ile takie daty są zawarte w protokule otwarcia, to zawiadomienie może nastąpić przez przesłanie wyciągu z tego protokułu. O ile protokuł zawiera dane, które mają znaczenie dla oceny ważności testamentu własnoręcznego, to należy również te dane przesiać w wyciągu. Nie potrzeba uwiadamiać o okolicznościach, które doszły do wiadomości sądu dopiero po udzieleniu danych wyżej wymienionych.
W razie odpowiedzi twierdzącej ma notarjusz wezwać strony, aby wymieniły: miejscowości i daty zdziałania owych umów, ich przedmiot oraz władze skarbowe lub notarjuszów, którzy obliczyli podatek ("opłatę", "należytość") od tych poprzednich umów.
Notarjusz zwróci uwagę stron, że udzielenie niezgodnych z prawdą odpowiedzi na powyższe pytania stanowi występek, przewidziany w art. 21 ust. o op. sp.
Odpowiedź stron należy podać w akcie, choćby była ujemna. Sądy i notarjusze mają przesyłać urzędowi skarbowemu uwierzytelnione odpisy powyższych aktów.
c) Współdziałanie innych władz.
(Art. 24 ust. o op. sp.).
d) Zeznanie majątku spadkowego.
(§§ 37 i 38 niem. ust. o op. sp.).
Jeżeli obowiązany do złożenia zeznania jest małoletni albo bezwłasnowolny, to obowiązku tego winien dopełnić zastępca ustawowy.
Obowiązek powyższy ciąży również na wykonawcy testamentu tudzież na kuratorze spadku.
Urząd skarbowy wyznaczy w swojem wezwaniu termin, do którego zeznanie należy przedłożyć. Ten termin ma wynosić przynajmniej miesiąc od doręczenia wezwania i nie może upłynąć przed końcem okresu, oznaczonego w § 1944 K. C. niem.
Jeżeli zeznanie ma być złożone nie z powodu śmierci spadkodawcy, lecz z powodu uznania za zmarłego, to urząd skarbowy ma w wezwaniu zaznaczyć, że ilekroć w "instrukcji" jest mowa o "dniu śmierci spadkodawcy", należy odnośne dane podać według dnia wydania wyroku, który zawiera uznanie za zmarłego.
Jeżeli władza skarbowa zażądała zeznania od dwu lub więcej osób, wymienionych w' § 38, to one mogą złożyć jedno zeznanie wspólne, zaopatrzone w podpisy wszystkich zeznających.
e) Domniemanie prawne co do właściciela przedmiotów oddanych na skład.
(Art. 10 ust. o op. sp.).
Władza skarbowa orzeka według swego uznania, czy dowód jest wystarczający.
Jeżeli komuś na podstawie otrzymanego pełnomocnictwa służy prawo podnoszenia odsetek z majątku oddanego na skład lub rozporządzania temi odsetkami, to praw tych nie uważa się za prawo rozporządzania majątkiem na skład oddanym, w rozumieniu art. 10 ust. o op. sp.
f) Ustalenie wartości majątku spadkowego.
(Art. 6- ustawy z dn. 31 marca 1922 r. Dz. U. R. P. № 33 poz. 263).
Władze skarbowe korzystają z pomocy znawców, stale ustanowionych dla celów postępowania sądowego. Jeśli tacy znawcy dla pewnego zakresu wiadomości ustanowieni nie są, lub gdy liczba ich nie jest wystarczająca, to sąd ustanowi ich na żądanie władzy skarbowej i odbierze od nich przysięgą.
Znawców ustanawiają sądy powiatowe na żądanie urzędu skarbowego podatków bezpośrednich i opłat skarbowych. Urząd skarbowy wystosowuje swe żądanie w formie odezwy.
Celem sporządzenia tego wykazu ma władza skarbowa, o ileby nie posiadała dostatecznych wiadomości o osobach, nadających się do powyższej funkcji (§ 42) zasięgnąć opinji odpowiednich organizacji zawodowych (instytucji kredytowych, ubezpieczeniowych zrzeszeń rolniczych i t. p.) lub urzędów gminnych (miejskich i wiejskich).
Przed ostatecznem sporządzeniem wykazu ma władza skarbowa upewnić się czy osoby przez nią wybrane, skłonne są podjąć się obowiązków znawcy.
Przed odebraniem przysięgi sędzia winien wyjaśnić znawcy cel i znaczenie czynności, do których go powołano oraz świętość aktu przysięgi.
Przysięga winna być odebrana według przepisów postępowania sądowego, przyczem rota przysięgi ma zawierać oświadczenie, że przysięgający będzie pełnił obowiązki znawcy sumiennie według najlepszego swego rozumienia i znajomości rzeczy.
Z aktu odebrania przysięgi będzie sporządzony protokuł.
Sąd zawiadomi o osobach znawców, przez siebie zamianowanych i zaprzysiężonych, tę władzę skarbową, na której wniosek nastąpiło ich ustanowienie.
Jeśli sąd niektórych osób, wymienionych w wykazie, sporządzonym przez władzę skarbową, nie ustanowił znawcami, to ma o tem zawiadomić władzę skarbową, przytaczając powody.
Sąd winien na wniosek władzy skarbowej lub z urzędu skreślić ze spisu znawców, ustanowionych na żądanie władzy skarbowej, osoby, co do których stwierdzono, że nie odpowiadają warunkom, wymienionym w § 42 lub które na skutek choroby albo podeszłego wieku nie mogą spełniać czynności znawcy.
Należność tę oblicza się zasadniczo według, kosztów użycia środka przewozowego najtańszego. Władza skarbowa może jednak przyznać zwrot wydatków, poniesionych w kwocie wyższej, o ile okazało się niezbędnem lub stosownem użycie środka przewozowego droższego.
g) Postanowienia karne.
(Art. 21 do 23 ust. o op. sp.; art. 18 i 22 ustawy z dnia 24 marca 1923 r., Dz. U. R. P. Na 44, poz. 296).
Ponieważ w sprawach o występki, pociągające za sobą karę więzienia, rozprawa główna może nastąpić bez śledztwa wstępnego (§ 176 niem. ustawy o postępowaniu karnem), przeto urząd skarbowy ma przeprowadzić dochodzenia w sposób tak wyczerpujący, aby prokurator mógł złożyć sądowi akt oskarżenia już na podstawie danych i dowodów, dostarczonych mu przez urząd skarbowy.
Grzywnę tę wymierza urząd skarbowy podatków bezpośrednich i opłat skarbowych.
Jeśli obowiązku nie dopełniono do dnia w którym następuje wymierzenie grzywny, to urząd skarbowy ma w orzeczeniu o grzywnie wyznaczyć termin nowy. W razie bezskuteczności tego wezwania urząd skarbowy wymierza grzywnę ponownie.
Wymiar podatku.
Wymiar podatku.
Można też wydać podatnikowi na jego żądanie zupełny spis przedmiotów, wciągniętych do podstawy wymiaru.
Zaświadczenia powyższe podlegają opłacie stemplowej w myśl pozycji 20 załączonej do rozporządzenia z dnia 14 czerwca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 61, poz. 452) względnie do rozporządzenia, które będzie wydane na podstawie art. 10 ustawy z dnia 24 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 44, poz. 296).
Uiszczenie podatku i grzywien.
Uiszczenie podatku i grzywien.
Zażalenie przeciw nakazowi płatniczemu samo przez się nie odracza płatności podatku.
Przymusowe ściągnięcie grzywny może nastąpić dopiero po uprawomocnieniu się orzeczenia, którem grzywnę nałożono.
Zezwolenia na odroczenie płatności podatku lub jego części, albo na uiszczenie ratami należy zasadniczo udzielać tylko w razie dostatecznego zabezpieczenia podatku.
Od płatnika, któremu zezwolono na odroczenie płatności lub na spłatę ratami (art. 20 ust. o op. sp.), będą pobierane odsetki w wysokości 1/2 proc. miesięcznie płatna zdołu (odsetki za odroczenie); przytem miesiąc rozpoczęty liczy się za cały. W razie niedotrzymania terminu pobrana będzie od całej sumy nieuiszczonej w terminie kara za zwlokę, przewidziana w ustawie z dnia 9" marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 31 poz. 189).
Zabezpieczenie podatku spadkowego.
Zabezpieczenie podatku spadkowego.
Wpływ podatku spadkowego na prawo rozporządzenia majątkiem spadkowym.
Wpływ podatku spadkowego na prawo rozporządzenia majątkiem spadkowym.
Urząd skarbowy udzieli zezwolenia na przedsiębranie czynności wyżej wymienionych, jeżeli podatek spadkowy, należący się od osoby, która żąda wykonania danej czynności, został wymierzony i w całości zapłacony, a przedmiot o który chodzi, wciągnięto do podstawy wymiaru. Jeżeli podatku wymierzonego nie uiszczono lub jeżeli nie nastąpił jeszcze wymiar podatku, udzieli urząd skarbowy zezwolenia zasadniczo tylko w razie dostatecznego zabezpieczenia podatku; co do podatku jeszcze nie wymierzonego, zabezpieczenie polegać może w szczególności na zadatkowem uiszczeniu kwoty, która prawdopodobnie będzie, wymierzona.
W przypadkach wymienionych wyżej pod 2 do 4, może być udzielone zezwolenie bez zabezpieczenia, jeżeli i reszta majątku spadkowego, nie objęta czynnością, na którą zezwolono, niewątpliwie zapewnia ściągnięcie całego podatku.
Środki prawne.
Środki prawne.
Zażalenie można wnieść bądź do urzędu skarbowego podatków bezpośrednich i opłat skarbowych, od którego pochodzi nakaz płatniczy, bądź do przełożonej izby skarbowej. Wniesienie do urzędu skarbowego jest dopuszczalne także wówczas, gdy podatek wymierzyła izba skarbowa.
Jeżeli podatek wymierzył sam urząd skarbowy, a z danych, które zebrał, wynika niewątpliwie, że zażalenie jest w całości uzasadnione, to nie przesyła akt izbie, lecz wydaje sam orzeczenie.
Zażalenie przeciw własnym wymiarom przedkłada izba skarbowa z umotywowanym wnioskiem Ministerstwu Skarbu. Załatwia je zaś sama, gdy jest niewątpliwe, że odwołanie jest w całości uzasadnione.
Zażalenie wnosi się do urzędu skarbowego podatków bezpośrednich i opłat skarbowych, które wydał zaskarżone orzeczenie. Rozstrzyga izba skarbowa.