Oddział 2 - Ruchomości domowe. - Przepisy wykonawcze dla b. dzielnicy austrjackiej w przedmiocie należytości od przeniesień majątku pod tytułem darmym.
Dz.U.1920.95.628
Akt utracił moc2.
Ruchomości domowe.
Ruchomości domowe.
Ruchomości domowe, tj. rzeczy wymienione w części drugiej art. 2 ustawy, podlegają należytości spadkowej, o ile u spadkodawcy nie były przeznaczone do użytku w gospodarstwie domowem, lecz stanowiły przedmiot przemysłu lub handlu albo wogóle należały do gospodarstwa zarobkowego. Kosztowności, dzieła sztuki, antyki, dywany i wogóle przedmioty zbytkowe, w żadnym razie nie należą do przedmiotów; które w myśl art. 2 ustawy są wolne od należytości spadkowej.
O ile wartość ruchomości domowych co do pewnego nabywcy przewyższa 10.000 marek, to do podstawy wymiaru wlicza się całą wartość, nie zaś tylko nadwyżkę ponad 10.000 mk.
Jeżeli ruchomości domowe przechodzą na dwie lub więcej osób, wymienionych w części drugiej art. 2 ustawy, to należy co do każdej z tych osób ustalić oddzielnie, czy zachodzi uwolnienie od należytości. Jeżeli np. do spadku należą ruchomości domowe wartości 20.000 marek, a na podstawie testamentu otrzymuje dziecko spadkodawcy część ich wartości 9.000 marek, resztę zaś - wartości 11.000 marek - żona spadkodawcy, to do podstawy wymiaru należytości spadkowej, którą ma zapłacić dziecko, nie wlicza się wartości ruchomości domowych wcale, a celem wymierzenia należytości spadkowej żonie wlicza się do podstawy wymiaru wartość ruchomości domowych w kwocie 11.000 marek. Jeżeli do spadku należą ruchomości domowe wartości 50.000 marek i przechodzą niepodzielnie w równych częściach na pięcioro dzieci, to ruchomości te wcale nie podlegają należytości spadkowej.
Uwolnienie ruchomości domowych od należytości spadkowej nie wyklucza równoczesnego zastosowania części pierwszej art. 2 ustawy, o ile czysta wartość reszty majątku, otrzymanego przez odnośnego nabywcę, nie przekracza 5.000 marek polskich.
Do długów i ciężarów, które przypadają stosunkowo na ruchomości domowe uwolnione od należytości spadkowej, stosuje się przepis części 4 § 22 cesarskiego rozporządzenia.