Oddział 13 - Postanowienia przejściowe. - Przepisy wykonawcze dla b. dzielnicy austrjackiej w przedmiocie należytości od przeniesień majątku pod tytułem darmym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.95.628

Akt utracił moc

Wersja od: 22 stycznia 1921 r.

13.

Postanowienia przejściowe.

Art.  39.

Ustawa z dnia 29 maja 1920 r., Dz. U. № 49, poz. 299, w przedmiocie zmiany przepisów o opodatkowaniu spadków i darowizn ogłoszona została w dniu 22 czerwca 1920 r. Piętnastym dniem po ogłoszeniu, przewidzianym w art. 51 ustawy, jest zatem 7 lipca 1920 r.

Art.  40.

Postanowienia ustawy oraz niniejszego rozporządzenia, dotyczące należytości spadkowej, nie będą stosowane:

a) jeżeli nie później jak w dniu 31 grudnia 1915 r. zaszła śmierć spadkodawcy (§ 1, część 5, cesarskiego rozporządzenia), uzasadniająca wymiar należytości spadkowej od nabycia, wymienionego w § 1 (części 1, 2 lub 3) ces. rozp. (w szczególności też - w razie substytucji powierniczej - od nabycia majątku przez dziedzica ustanowionego) albo od "pierwszego nabycia" w wypadkach, o których mowa w §§ 9 i 12 ces. rozp. albo od przejścia "nagiej własności", przewidzianego w § 21 ces. rozp.;

b) jeżeli w wypadkach, wymienionych wyżej w ustępie a), śmierć spadkodawcy zaszła w czasie od dn. 1 stycznia 1916 r. do dnia 21 czerwca 1920 r. i w okresie tym bądź wymierzono należytość spadkową, bądź wydane zostało orzeczenie władzy skarbowej pierwszej instancji, stwierdzające uwolnienie od należytości;

c) jeżeli nabycie przez dziedzica podstawionego (substytuta, § 8 ces. rozp.) albo drugie lub następne nabycie, przewidziane w §§ 9 i 12 ces. rozp. lub "wzbogacenie się", określone w § 21 ces. rozp., zaszły w czasie do dnia 31 grudnia 1915 r. włącznie;

d) jeżeli zdarzenie prawne, wymienione w ustępie c), zaszło w czasie od dn. 1 stycznia 1916 r. do dn. 6 lipca 1920 r. włącznie, a spadkodawca zmarł w czasie przed 1 stycznia 1916 r.;

e) jeżeli spadkodawca, którego śmierć poprzedziła zdarzenie, określone w ustępie d), zmarł w czasie od dn. 1 stycznia 1916 r. do dn. 21 czerwca 1920 r. i w tymże czasie zapadła decyzja władzy skarbowej co do należności należytości spadkowej, uzasadnionej owem zdarzeniem;

f) jeżeli zmiana w osobie posiadacza fideikomisu (§ 1, część 1, ustęp 4 ces. rozp.) nastąpiła za życia poprzedniego posiadacza w czasie do dnia 6 lipca 1920 r. włącznie.

Nowe normy o należytościach spadkowych będą więc stosowane:

1) jeżeli śmierć spadkodawcy, określona w ustępie a), zaszła w czasie od dn. 1 stycznia 1916 r. do dn. 21 czerwca 1920 r. i w okresie tym nie zapadła decyzja, wymieniona w ustępie b);

2) jeżeli zdarzenie prawne, wymienione w ustępie c) i zarazem śmierć spadkodawcy zaszły w czasie od dn. 1 stycznia 1916 r. do dn. 21 czerwca 1920 r., a w okresie tym nie zapadła decyzja władzy skarbowej co do należności należytości spadkowej, uzasadnionej owem zdarzeniem;

3) jeżeli zdarzenie prawne, wymienione w ustępie c), zaszło w czasie od dnia 22 czerwca 1920 r. do dnia 6 lipca 1920 r. włącznie, a śmierć spadkodawcy nastąpiła w okresie od dn. 1 stycznia 1916 r. do dn. 6 lipca 1920 r.;

g) bezwarunkowo: jeżeli śmierć spadkodawcy, określona w ustępie a), zaszła w czasie od dnia 22 czerwca 1920 r. albo jeżeli zdarzenie, wymienione w ustępie c) lub zmiana w osobie posiadacza fideikomisu za życia poprzednika nastąpiła w czasie od dnia 7 lipca 1920 r.

Art.  41.

Postanowienia ustawy i niniejszego rozporządzenia, dotyczące należytości od darowizn, będą stosowane tylko wówczas, jeżeli zdarzenie prawne, które uzasadnia wymiar należytości w myśl §§ 33 i 34 ces. rozp. jak również w myśl § 38 ces. rozp. (w związku z §§ 12 i 21, powołanemi w § 38), zaszły w czasie od dn. 7 lipca 1920 r.

Art.  42.

Art. 21-23 ustawy oraz art. 16 niniejszego rozporządzenia, stosowane będą tylko w takim razie, jeżeli czyny karygodne, przewidziane w art. 21 i 22 ustawy, popełnione w czasie od dn. 7 lipca 1920 r.

Art.  43.

Art. 46 ustawy oraz art. 18 niniejszego rozporządzenia stosowane będą, ilekroć tytuł prawny, na podstawie którego nastąpił wpis w księdze publicznej, podlega (stosownie do art. 51 ustawy oraz art. 39-41 niniejszego rozporządzenia) przepisom ustawy z dn. 29 maja 1920 r., Dz. U. № 49, poz. 299; nie ma znaczenia, czy wpisu dokonano po wejściu w życie powołanej ustawy, czy przedtem.

Art.  44.

O ile w myśl art. 13 i 14 ustawy wymiar należytości spadkowej zależy od rodzaju obywatelstwa spadkodawcy lub nabywcy, należy w wypadkach, w których spadkodawca zmarł przed dniem 31 stycznia 1920 r., stosować powołane artykuły w ten sposób, jak gdyby ustawa z dn. 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. № 7, poz. 44 oraz rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych 7 czerwca 1920 r., Dz. U. № 52, poz. 320, obowiązywały już w dniu śmierci spadkodawcy.