Rozdział 3 - Sprawy pracownicze - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.133.872

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2017 r.

Rozdział  3

Sprawy pracownicze

1. 
Pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich, wykonujący do dnia wejścia w życie ustawy zadania i kompetencje podlegające przejęciu przez samorząd województwa lub powiat, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się odpowiednio pracownikami urzędu marszałkowskiego lub starostwa powiatowego.
2. 
Pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich, nie wymienieni w ust. 1, wykonujący z upoważnienia wojewody jego zadania i kompetencje, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami urzędu wojewódzkiego.
1. 
Pracownicy urzędów rejonowych i zamiejscowych jednostek tych urzędów, mających siedziby na obszarze powiatu, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się odpowiednio pracownikami starostwa powiatowego lub urzędu miasta, zgodnie z art. 14 ust. 1.
2. 
Do kierowników urzędów rejonowych oraz ich zastępców stosuje się przepis ust. 1 oraz odpowiednio przepisy art. 29 ust. 2.

Pracownicy urzędów terenowych organów rządowej administracji specjalnej i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład rządowej administracji ogólnej, wykonujący zadania i kompetencje, które z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się zadaniami i kompetencjami służb, inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem wojewody lub starosty albo urzędów wojewódzkich, marszałkowskich lub starostw powiatowych, z tym dniem stają się pracownikami jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników odpowiednich służb, inspekcji i straży wojewódzkich lub powiatowych albo odpowiednich urzędów.

1. 
Stosownie do podziału zadań i kompetencji między administrację rządową a jednostki samorządu terytorialnego pracownicy dotychczasowych państwowych jednostek organizacyjnych nie wymienieni w art. 52-54 stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami odpowiednio wojewódzkich samorządowych lub powiatowych jednostek organizacyjnych albo jednostek podległych lub podporządkowanych wojewodzie.
2. 
Osoby pełniące na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów funkcje kierowników jednostek, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem osób wymienionych w art. 29, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. kierownikami tych jednostek.
1. 
Pracownicy biur wojewódzkich sejmików samorządowych mających siedziby na obszarze województwa z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami urzędu marszałkowskiego w tym województwie.
2. 
Pracownicy urzędów miejskich stref usług publicznych mających siedziby w miastach będących siedzibami starostw powiatowych z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami tych starostw.
3. 
Marszałek województwa przejmuje, z dniem wyboru, uprawnienia pracodawcy w stosunku do pracowników biur wojewódzkich sejmików samorządowych mających siedzibę na obszarze województwa.
1. 
Pracodawcy zatrudniający pracowników, o których mowa w art. 52-54 i w art. 56, w terminie do dnia 30 października 1998 r., przygotują imienne wykazy osób wykonujących z upoważnienia wojewody jego zadania i kompetencje podlegające przejęciu, odpowiednio do ich podziału, przez jednostki samorządu terytorialnego i administrację rządową w województwie.
2. 
Pracodawcy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani do dnia 15 listopada 1998 r. podać na piśmie zainteresowanym pracownikom dane dotyczące nazwy i siedziby nowego pracodawcy. Przepisy art. 231 § 4 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.
3. 
Delegat Rządu ustali i przekaże zbiorcze wykazy osób przechodzących do jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio dotychczasowemu wojewodzie, marszałkowi województwa i starostom, a w miastach na prawach powiatu - prezydentom miast.
4. 
Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy:
1)
obszar działania urzędów rejonowych, urzędów organów administracji specjalnej i urzędów miejskich stref usług publicznych nie odpowiada obszarowi powiatu,
2)
obszar działania wojewódzkiego sejmiku samorządowego nie odpowiada obszarowi województwa.
1. 
Stosunki pracy z pracownikami, o których mowa w art. 52-54 i 56, wygasają z dniem 30 czerwca 1999 r., jeżeli przed dniem 31 maja 1999 r. nie zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy lub płacy na dalszy okres albo w razie ich nieprzyjęcia do dnia 15 czerwca 1999 r.
2.  27
 Pracodawca obowiązany jest powiadomić na piśmie pracownika odpowiednio o terminie wygaśnięcia stosunku pracy albo o skutkach nieprzyjęcia nowych warunków pracy lub płacy.
3.  28
 Wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy przez pracodawcę może nastąpić za wypowiedzeniem. Przepis art. 411 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.
4. 
Pracownicy, o których mowa w ust. 1, zachowują uprawnienia pracownicze wynikające z aktów, na których podstawie powstał ich stosunek pracy przed dniem 1 stycznia 1999 r., do dnia:
1)
15 czerwca 1999 r., jeżeli przyjęli proponowane warunki pracy lub płacy na dalszy okres, albo
2)
wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, albo
3)
wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3.
5. 
W przypadku wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, lub wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3, pracownikom:
1)
mianowanym - przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 131 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860),
2)
innym niż wymienieni w pkt 1 - przysługuje odprawa, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110).
6. 
Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w art. 29.
1. 
Z dniem 31 grudnia 1998 r. znosi się komisje dyscyplinarne:
1)
działające przy kierownikach urzędów rejonowych,
2)
pierwszej instancji, działające przy dotychczasowych wojewodach mających siedziby w miastach, które po tym dniu nie będą siedzibami wojewodów,
3)
drugiej instancji, działające przy dotychczasowych wojewodach mających siedziby w miastach, które po tym dniu nie będą siedzibami wojewodów.
2. 
Z dniem 1 stycznia 1999 r. komisje dyscyplinarne pierwszej instancji przy dotychczasowych wojewodach w miastach będących z tym dniem siedzibami wojewodów stają się odpowiednimi komisjami dyscyplinarnymi działającymi przy wojewodach.
3. 
Komisje, o których mowa w ust. 2, działają do czasu powołania nowych komisji, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r.
4. 
Sprawy dyscyplinarne wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. przez komisje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się właściwym komisjom, o których mowa w ust. 2.
27 Art. 58 ust. 2 zmieniony przez art. 29 pkt 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz.U.98.162.1126) z dniem 1 stycznia 1999 r.
28 Z dniem 16 marca 2000 r. art. 58 ust. 3 został uznany, w zakresie, w jakim nakazuje odpowiednie stosowanie art. 411 Kodeksu pracy, za niezgodny z art. 12 i art. 32 Konstytucji RP oraz art. 11 Konwencji nr 87 MOP dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych, przyjętej w San Francisco w dniu 9 lipca 1948 r. (Dz.U.58.29.125), wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 marca 2000 r. (Dz.U.00.17.228).