Przepisy wprowadzające prawo upadłościowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.93.835

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1947 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 24 października 1934 r.

przepisy wprowadzające prawo upadłościowe.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 15 marca 1934 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 28, poz. 221) postanawiam co następuje:

Rozdział  I.

Przepisy ogólne.

Art.  I.

§ 1. Z dniem wejścia w życie prawa upadłościowego tracą moc dotychczasowe przepisy w zakresie, unormowanym prawem upadłościowem, o ile artykuły poniższe nie stanowią inaczej.

§ 2. W szczególności uchyla się następujące przepisy wraz z późniejszemi ich zmianami i uzupełnieniami:

1) przepisy o upadłościach i bankructwach, zawarte w księdze trzeciej kodeksu handlowego francuskiego, oraz art. 635 księgi czwartej tego kodeksu;

2) przepisy o postępowaniu w sprawach upadłości handlowej, zawarte w dziale trzecim rosyjskiej ustawy postępowania sądowego handlowego (tom XI cz. II Zwodu Praw, wyd. z r. 1903 i kontyn.);

3) przepisy o postępowaniu w sprawach upadłościowych i o przymusie osobistym względem dłużników, zawarte w art. 1-30 załącznika III do uwagi 1 art. 1400 ustawy postępowania cywilnego z 1864 r.;

4) ordynację upadłościową wraz z przepisami wprowadzającemi, wydaną rozporządzeniem cesarskiem z dnia 10 grudnia 1914 r. (Dz. u. p. austr. Nr. 337) nie wyłączając przepisów ustawy karnej z 1852 r., utrzymanych w mocy art. 2 p. 2 przepisów wprowadzających kodeks karny i prawo o wykroczeniach;

5) ordynację upadłościową z dnia 10 lutego 1877 r. (Dz. u. Rzeszy Nr. 10, str. 351) wraz z przepisami wprowadzającemi.

Art.  II.

§ 1. Pozostają w mocy zawarte w innych ustawach przepisy szczególne w zakresie upadłości, jej skutków i wpływu na stosunki prawne.

§ 2. W szczególności pozostają w mocy przepisy szczególne:

1) w ustawie z dnia 29 października 1920 r. o spółdzielniach (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr 55, poz. 495);

2) w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej o kontroli ubezpieczeń z dnia 26 stycznia 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 9, poz. 64);

3) w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1928 r. o prawie bankowem (Dz. U. R. P. Nr. 34, poz. 321).

Art.  III.

§ 1. Ilekroć przepisy prawne powołują się na dotychczasowe ustawy o upadłości, stosuje się odpowiednio przepisy prawa upadłościowego.

§ 2. Przez użyte w ustawach wyrażenie "zarządca upadłości" lub "zarządca masy upadłościowej" należy rozumieć syndyka, o którym jest mowa w prawie upadłościowem.

Art.  IV.

Zdanie pierwsze ustępu piątego art. 133 ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 41, poz. 413) otrzymuje brzmienie następujące: "Wolne są od opłaty stemplowej ugody, zawarte w sądowem postępowaniu spornem, o ile dotyczą przedmiotu sporu oraz układy w postępowaniu upadłościowem i układowem z wyjątkiem ugód i układów, powodujących przejście własności nieruchomości lub prawa do ciał kopalnych.

Art.  V.

Minister Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi rozporządzeniem sposób zarządu i likwidacji mienia, przeznaczonego na pomoc dla pracowników upadłego oraz ich rodzin.

Art.  VI.

§ 1. Minister Sprawiedliwości może w drodze rozporządzenia wydać przepisy o wynagrodzeniu za całość czynności syndyka i zarządcy odrębnego majątku z uwzględnieniem wartości masy i stanu postępowania upadłościowego w czasie ukończenia czynności syndyka lub zarządcy.

§ 2. Do czasu wydania tych przepisów wynagrodzenie syndyka i zarządcy będzie wyznaczane w sumie nie wyższej od przewidzianej w przepisach o wynagrodzeniu adwokatów za takie czynności.

Art.  VII.

Minister Sprawiedliwości w rozporządzeniu, wydanem co do spółek akcyjnych oraz spółek z ograniczoną odpowiedzialnością w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu, a co do przedsiębiorstw bankowych - z Ministrem Skarbu, określi przypadki, w których sądy winny zawiadamiać tych Ministrów o pewnych czynnościach w postępowaniu upadłościowem.

Rozdział  II.

Przepisy szczególne dla obszaru mocy obowiązującej kodeksu cywilnego Królestwa Polskiego z 1825 r.

Art.  VIII-X. ¹

(uchylone).

Art.  XI.

§ 1. Uchyla się art. 135 prawa o ustaleniu własności dóbr nieruchomych z 1818 r. (Dz. pr. t. V, str. 295).

§ 2. 2 (uchylony).

Rozdział  III.

Przepis szczególny dla obszaru mocy obowiązującej tomu X cz. I Zwodu Praw.

Art.  XII. ³

(uchylony).

Rozdział  IV.

Przepisy szczególne dla obszaru mocy obowiązującej kodeksu cywilnego austrjackiego.

Art.  XIII.

§ 1. 4 (uchylony).

§ 2. Uchyla się § 1024 kodeksu cywilnego austrjackiego.

Art.  XIV.

Pozostają w mocy przepisy ustawy z dnia 23 grudnia 1917 r. o umowie ubezpieczenia (Dz. u. p. austr. Nr. 501), o ile zawierają przepisy odrębne w zakresie upadłości.

Art.  XV. ⁵

(uchylony).

Art.  XVI. ⁶

(uchylony).

Rozdział  V.

Przepisy szczególne dla obszaru mocy obowiązującej kodeksu cywilnego niemieckiego.

Art.  XVII. ⁷

(uchylony).

Art.  XVIII-XIX. ⁸

(uchylone).

Art.  XX. ⁹

(uchylony).

Art.  XXI. ¹⁰

(uchylony).

Art.  XXII. ¹¹

(uchylony).

Art.  XXIII.

Pozostają w mocy przepisy ustawy z dnia 30 maja 1908 r. o umowie ubezpieczenia (Dz. u. Rzeszy 1908 r. str. 263), o ile zawierają odrębne przepisy w zakresie upadłości.

Rozdział  VI.

Przepisy przejściowe.

Art.  XXIV.

§ 1. Upadłość, ogłoszona przed dniem wejścia w życie prawa upadłościowego, przeprowadzona będzie według przepisów dotychczasowych.

§ 2. Wniosek o ogłoszenie upadłości, złożony przed wejściem w życie prawa upadłościowego a jeszcze nie rozstrzygnięty, będzie przekazany sądowi, według prawa upadłościowego właściwemu. Gdy jest kilka sądów właściwych, sąd wezwie zgłaszającego wniosek, aby wskazał sąd, któremu wniosek ma być przekazany.

Art.  XXV.

§ 1. Jeżeli na obszarach, na których dopuszczalne jest ogłoszenie upadłości osoby, nie będącej kupcem, wniosek, złożony przed wejściem w życie prawa upadłościowego, nie został jeszcze rozstrzygnięty, sąd postępowanie umorzy.

§ 2. Gdyby upadłość już była ogłoszona, postępowanie upadłościowe toczyć się będzie według przepisów dotychczasowych.

Przepisy końcowe.

Art.  XXVI.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.

Art.  XXVII.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 styczna 1935 r.

¹ Art. VIII-X uchylone przez art. VII dekretu z dnia 29 maja 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo małżeńskie majątkowe (Dz.U.46.31.197) z dniem 1 października 1946 r.

² Art. XI § 2 uchylony przez art. II pkt 6 dekretu z dnia 11 października 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.

³ Art. XII uchylony przez art. XVI pkt 4 dekretu z dnia 8 października 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo spadkowe (Dz.U.46.60.329) z dniem 1 stycznia 1947 r.

⁴ Art. XIII § 1 uchylony przez art. VII dekretu z dnia 29 maja 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo małżeńskie majątkowe (Dz.U.46.31.197) z dniem 1 października 1946 r.

⁵ Art. XV uchylony przez art. II pkt 6 dekretu z dnia 11 października 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.

⁶ Art. XVI uchylony przez art. XI § 1 pkt 32 dekretu z dnia 8 października 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo spadkowe (Dz.U.46.60.329) z dniem 1 stycznia 1947 r.

⁷ Art. XVII uchylony przez art. VII dekretu z dnia 29 maja 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo małżeńskie majątkowe (Dz.U.46.31.197) z dniem 1 października 1946 r.

⁸ Art. XVIII-XIX uchylone przez art. XIV pkt 9 dekretu z dnia 8 października 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo spadkowe (Dz.U.46.60.329) z dniem 1 stycznia 1947 r.

⁹ Art. XX uchylony przez art. VII dekretu z dnia 29 maja 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo małżeńskie majątkowe (Dz.U.46.31.197) z dniem 1 października 1946 r.

¹⁰ Art. XXI uchylony przez art. XIV pkt 9 dekretu z dnia 8 października 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo spadkowe (Dz.U.46.60.329) z dniem 1 stycznia 1947 r.

¹¹ Art. XXII uchylony przez art. II pkt 6 dekretu z dnia 11 października 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.