Art. 7. - Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1945.48.273
Akt utracił moc Wersja od: 3 sierpnia 1948 r.
Art. VII.
Uchyla się:
1)
ustawę z dnia 4 maja 1870 r o zawieraniu małżeństw i o rejestracji stanu cywilnego zagranicą przez osoby należące do państw związkowych (Dz. u. Związku Półn. - Niem., str. 599) w brzmieniu, nadanym jej przez art. 40 ustawy wprowadzającej do kodeksu cywilnego (Dz. u. Rzeszy z 1896 r., str. 614); 2)
ustawę z dnia 6 lutego 1875 r. o rejestracji stanu cywilnego i o zawieraniu małżeństw (Dz. u. Rzeszy, str. 23) wraz ze wszystkimi rozporządzeniami i zarządzeniami, wydanymi celem wykonania tej ustawy przez naczelne władze rządzące Prus, a w szczególności przez Ministra Spraw Wewnętrznych; 3)
cesarskie rozporządzenie z dnia 4 listopada 1875 r. o rejestracji stanu cywilnego osób wojskowych poza granicami Rzeszy lub na okrętach wojennych (Dz. u. Rzeszy, str. 313); 4)
cesarskie rozporządzenie z dnia 20 stycznia 1879 r., dotyczące czynności urzędników stanu cywilnego odnośnie tych osób wojskowych, które opuściły swój garnizon po mobilizacji (Dz. u. Rzeszy, str. 79), zmienione cesarskimi rozporządzeniami z dnia 7 września 1915 r. (Dz. u. Rzeszy, str. 583, 584) i z dnia 18 maja 1916 r. (Dz. u. Rzeszy, str. 405, 406); 5)
obwieszczenie Rady Związkowej z dnia 25 marca 1899 r., zawierające przepisy wykonawcze do ustawy z dnia 6 lutego 1875 r. (Dz. u. Rzeszy, str. 225); 6)
cesarskie rozporządzenie z dnia 20 lutego 1906 r., dotyczące czynności urzędników stanu cywilnego odnośnie tych osób wojskowych cesarskiej marynarki, które a) nie mają garnizonu w obrębie Rzeszy Niemieckiej lub b) opuściły go po mobilizacji, jak również c) odnośnie wszystkich osób wojskowych, znajdujących się na oddanych do służby okrętach lub innych statkach cesarskiej marynarki (Dz. u Rzeszy, str. 359), zmienione cesarskimi rozporządzeniami z dnia 15 lutego 1915 r. (Dz. u. Rzeszy, str. 105) i z dnia 18 maja 1916 r. (Dz. u. Rzeszy, str. 405); 7)
rozporządzenie Rady Związkowej z dnia 25 listopada 1915 r. o odtworzeniu zniszczonych rejestrów stanu cywilnego (Dz. u. Rzeszy, str. 779) wraz z postanowieniem wykonawczym Kanclerza Rzeszy z dnia 12 kwietnia 1916 r. (Dz. u. Rzeszy, str. 289); 8)
rozporządzenie Rady Związkowej z dnia 18 stycznia 1917 r. o rejestracji urodzeń i zgonów obywateli niemieckich za granicą (Dz. u. Rzeszy str. 55) wraz z przepisami wykonawczymi Kancelarza Rzeszy z dnia 15 października 1917 r. (Dz. u. Rzeszy, str. 903); 9)
ustawę z dnia 22 listopada 1921 r. o podwyższeniu taryfy opłat, ustanowionej dla urzędów stanu cywilnego b. dzielnicy pruskiej (Dz. U. R. P. Nr 101, poz. 721); 10)
rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26 sierpnia 1924 r. w sprawie podwyższenia taryfy opłat dla urzędników stanu cywilnego na obszarze województw: poznańskiego i pomorskiego (Dz. U. R. P. Nr 78, poz. 760).