Rozdział 3 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Przepisy wprowadzające Kodeks wykroczeń.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1971.12.115
Akt obowiązujący Wersja od: 13 maja 1983 r.
Rozdział III
Przepisy przejściowe i końcowe.
Przepisy przejściowe i końcowe.
§ 1.
Ilekroć ustawa przewiduje za wykroczenie karę pozbawienia wolności, orzeka się zamiast niej karę aresztu.§ 2.
Ilekroć ustawa przewiduje 4500 złotych jako górną granicę grzywny, ustala się górną jej granicę w wysokości 5000 złotych.§ 3.
Ilekroć ustawa przewiduje za czyn podlegający orzecznictwu kolegiów do spraw wykroczeń karę aresztu powyżej 3 miesięcy lub grzywnę powyżej 5000 złotych, górną granicę tych kar obniża się do wysokości 3 miesięcy aresztu lub do wysokości 5000 złotych grzywny.§ 1.
Uchyla się karę aresztu przewidzianą za wykroczenia zawarte w ustawach szczególnych wydanych przed dniem wejścia w życie Kodeksu wykroczeń.§ 2.
Przepis § 1 nie ma zastosowania do: 1)
ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. - Prawo lokalowe (Dz. U. z 1962 r. Nr 47, poz. 227); 3)
ustawy z dnia 17 lutego 1960 r. o zaopatrywaniu ludności w wodę (Dz. U. Nr 11, poz. 72); 4)
ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 7, poz. 46); 5)
ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz. U. Nr 6, poz. 43); 6)
ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych (Dz. U. Nr 6, poz. 38); 7)
ustawy z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 32, poz. 153); 8)
ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 44, poz. 220).Zamiast kar dodatkowych określonych w poszczególnych przepisach dotyczących wykroczeń stosuje się odpowiednie kary dodatkowe przewidziane w Kodeksie wykroczeń.
§ 1.
Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na uchylone przepisy prawa o wykroczeniach z 1932 r. lub na uchylone przepisy ustawy szczególnej albo odsyłają ogólnie do przepisów o wykroczeniach, stosuje się w tym zakresie odpowiednio przepisy Kodeksu wykroczeń.§ 2.
W razie wątpliwości, czy ma być stosowane prawo dotychczasowe, czy Kodeks wykroczeń, stosuje się Kodeks wykroczeń.Jeżeli czyn na podstawie dotychczasowych przepisów stanowi występek, a zgodnie z przepisami Kodeksu wykroczeń jest wykroczeniem, ukaranie za ten czyn, popełniony przed dniem wejścia w życie Kodeksu wykroczeń, może nastąpić tylko w razie popełnienia czynu z winy umyślnej, chyba że przepis dotychczasowy przewidywał odpowiedzialność karną również za popełnienie czynu z winy nieumyślnej.
§ 1.
W sprawach zakończonych prawomocnym rozstrzygnięciem, w których kara nie została wykonana: 1)
jeżeli według nowej ustawy czyn objęty rozstrzygnięciem zagrożony jest karą, której górna granica jest niższa od kary orzeczonej, wymierzoną karę łagodzi się do górnego ustawowego zagrożenia przewidzianego za taki czyn w nowej ustawie, 2)
dla osób, którym wykonanie kary warunkowo zawieszono, stosuje się przepisy art. 42-44 Kodeksu wykroczeń, 3)
stosuje się przepisy Kodeksu wykroczeń o przedawnieniu.§ 2.
W sprawach zakończonych prawomocnym rozstrzygnięciem uznanie ukarania za niebyłe następuje na podstawie przepisów Kodeksu wykroczeń.Zakłady, w których ma być wykonywana kara aresztu, określi w drodze rozporządzenia Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.