Przepisy tymczasowe o wynagrodzeniu adwokatów.
Dz. Praw P. Pol.1919.15.203
Akt utracił mocPRZEPISY TYMCZASOWE
o wynagrodzeniu adwokatów.
Niniejsze przepisy ustalają wynagrodzenie adwokata w stosunku do klijenta w braku umowy w sprawach z powództwa cywilnego.
Zasadnicze wynagrodzenie może być podwyższone według uznania sądu aż do 50% po nad przepisaną wysokość w sprawach szczególnie trudnych lub wymagających szczególnej pracy adwokata, w razie zmniejszenia ceny powództwa w toku sporu lub zastępstwa więcej niż jednej osoby.
W sprawach o nadanie aktom klauzuli egzekucyjnej (art. 16124 i 3651 ust. post. cyw.) należy się 1/3 zasadniczego wynagrodzenia.
W razie umorzenia sprawy:
należy się adwokatowi tylko 1/4 część zasadniczego wynagrodzenia bądź za pierwszą instancję, jeżeli sprawa umorzona będzie w tej instancji, bądź za dwie instancje, jeżeli sprawę umorzy instancja apelacyjna lub jeżeli instancja ta zatwierdzi umarzającą decyzję w pierwszej instancji. W razie umorzenia postępowania drugiej instancji wskutek zrzeczenia się przez stronę skargi apelacyjnej, należy się adwokatowi niezależnie od wynagrodzenia za pierwszą instancję 1/4 zasadniczego wynagrodzenia za drugą instancję.
Jeżeli strona broniona jest przez kilku adwokatów, należy się wszystkim jedno wynagrodzenie.
Taksa obejmuje wynagrodzenie za wszelkie czynności w danej sprawie i bez względu na jej wynik.
Wydatki ulegają likwidacji osobnej.
Jeżeli wartość przedmiotu sporu nie da się ustalić, określi sąd wynagrodzenie adwokata według swego uznania do wysokości 10.000 mk. polskich.
W razie zmiany wartości przedmiotu sporu w toku postępowania, wynagrodzenie adwokata stosuje się do zmienionej sumy, co nie ubliża postanowieniu, zawartemu w art. 3.
W sprawach przed sądami pokoju otrzymuje adwokat wynagrodzenie według uznania sądu w wysokości od 25 do 150 mk. polskich.
W sprawach przed sądami okręgowemi otrzymuje adwokat następujące zasadnicze wynagrodzenie:
do 5.000 mk. polskich 61/2%
najmniej jednak 100 mk. polskich;
od 5.000 mk. polskich do 25.000 mk. polskich
za pierwsze 5.000 mk. pol. - 325 mk. pol.
a za resztę 3%
od 25.000 mk. pol. do 100.000 mk.
za pierwsze 25.000 mk. - 925 mk.
a za resztą 11/2%
powyżej 100.000 mk. za pierwsze 100.000 mk. - 2.050 mk.,
a za resztę 1/2%
Za prowadzenie procesu w drugiej instancji należy się połowa, a w trzeciej instancji 1/3 taksy za pierwszą instancję.
W razie zakończenia procesu układem pojednawczym przed wszczęciem rozprawy głównej, należy się adwokatowi 1/4 zasadniczego wynagrodzenia, a po wszczęciu rozprawy głównej wynagrodzenie podług norm, wskazanych dla instancji, w której układ zawarty został.
W razie odwołania pełnomocnictwa bez uzasadnionej przyczyny przed rozpoczęciem rozprawy głównej, należy się adwokatowi 1/4 zasadniczego wynagrodzenia, a po rozpoczęciu rozprawy głównej całe zasadnicze wynagrodzenie za tę instancję, w której odwołanie nastąpiło.
Gdy odwołanie uzasadnione będzie, może być przyznana adwokatowi odpowiednia część wynagrodzenia według uznania sądu.
W sprawach, nie objętych powyższemi przepisami, sąd w braku umowy ustala wynagrodzenie adwokata według swego uznania.
W procesach, rozpoczętych przed wejściem w życie niniejszej ustawy wynagrodzenie adwokata ustalone będzie według dotychczasowych przepisów.
Przepisy niniejsze obowiązują na ziemiach polskich dawnego zaboru rosyjskiego.
Dan w Warszawie, dnia 8 lutego 1919 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »