Dział 5 - O opłatach w sprawach karnych. - Przepisy tymczasowe o kosztach sądowych obowiązujących w okręgach sądów apelacyjnych w Warszawie, Lublinie i Wilnie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.57.554 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lipca 1932 r.

Dział  V.

O opłatach w sprawach karnych.

Art.  60.

Wyrok skazujący w sprawie karnej pociąga za sobą obowiązek uiszczenia przez każdego skazanego opłaty sądowej, w zależności od wymierzonej mu kary według przepisów następujących.

Art.  61.

Skazany w pierwszej instancji obowiązany będzie, tytułem kosztów sądowych, uiścić w razie skazania na karę pozbawienia wolności na termin nie dłuższy niż:

1	miesiąc	5	złotych
3	"	10	"
6	"	20	"
1	rok	40	"
2	lata	80	"
4	"	160	"
6	"	320	"

w razie skazania na karę cięższą - 600 złotych.

Art.  62.

Skazany w pierwszej instancji na grzywnę, względnie karę pieniężną, obowiązany będzie, tytułem tychże kosztów sądowych uiścić 10% od kwoty wymierzonej mu grzywny, względnie kary pieniężnej względnie od obu tych kwot; w każdym razie nie mniej aniżeli 0,5 złotego.

Art.  63.

Jeśli skazanie na grzywnę, względnie karę pieniężną, nastąpi łącznie z karą pozbawienia wolności, pobrane będą obie przewidziane w poprzednich artykułach (61 i 62) opłaty.

Art.  64.

Jeśli orzeczona zostanie grzywna, a kara pozbawienia wolności wyznaczona zostanie tylko na wypadek niemożności ściągnięcia tejże - opłata pobrana będzie według art. 62 od grzywny.

Art.  64¹.

W wypadku orzeczenia kary łącznej na podstawie kilku wyroków, wymierzone w tych wyrokach opłaty sądowe ulegają zsumowaniu.

Art.  65.

§ 1. Za instancję apelacyjną pobierana będzie opłata podwójna w stosunku do pobieranej za pierwszą instancję, jeśli, wymiar kary pozostawiono bez zmiany.

§ 2. W razie złagodzenia wymiaru kary, instancje apelacyjne określać będą wysokość opłaty za obie instancje według wyrzeczonej przez nie kary, przyczem opłata za drugą instancję wynosić będzie połowę opłaty za pierwszą.

§ 3. Opłaty w Sądzie Najwyższym pobierane będą w takiej samej wysokości, jak w wyrokach sądów drugiej instancji w myśl §§ 1 i 2.

Art.  66.

Wysokość przypadającej od skazanego opłaty sądowej oznaczać będzie sąd w wyroku skazującym. Opłata ściągana będzie z polecenia sądu z majątku skazanego.

Art.  67.

W sprawach z prywatnego oskarżenia, w razie wyroku uniewinniającego, opłatę sądową w ilości 3 złotych do 100 złotych w pierwszej instancji obowiązany będzie uiścić oskarżyciel prywatny. W tym wypadku mają również zastosowanie art. 65 i 66.

Art.  67.

Od powództw cywilnych wytaczanych w sprawach karnych pobiera się wpis ogólny w ilości w art. 7 wskazanej; wpis ten opłaca się przy wejściu sprawy do sądu wyrokującego; samo zameldowanie powództwa cywilnego w postępowaniu wstępnem, choćby nawet połączone z jego zabezpieczeniem, nie pociąga jeszcze za sobą obowiązku uiszczenia wpisu. Przy pobieraniu wpisu mają zastosowanie art. 43 - 52.

Art.  68.

Sąd może w wyroku zwolnić skazanego lub oskarżyciela prywatnego od opłaty, jeśli uzna, że uiszczenie jej będzie dla nich zbyt uciążliwe.

Art.  69.

Koszty w sprawach karnych (wynagrodzenie świadków, biegłych, koszty ekspertyzy, ogłoszeń i t. p.) obliczane i ściągane będą według zasad, przewidzianych w odpowiednich artykułach ustawy postępowania karnego. Przepis art. 26 stosowany będzie także w postępowaniu karnem.

Art.  69¹.

Za odpisy wyroków, protokółów i t. p. wydawane powodom cywilnym i oskarżycielom prywatnym, winny być uiszczone opłaty kancelaryjne przewidziane w art. 21.