Przepisy taryfowe w komunikacji między stacjami polskich kolei państwowych a stacjami zagranicznemi, położonemi poza punktami przejściowemi polsko-czesko-słowackimi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.45.283

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KOLEI ŻELAZNYCH
z dnia 29 maja 1920 r.
w sprawie przepisów taryfowych w komunikacji między stacjami polskich kolei państwowych a stacjami zagranicznemi, położonemi poza punktami przejściowemi polsko-czesko-słowackiemi. *

Na mocy dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. (Dziennik Praw Nr 14 poz. 152) konstytucyjnie zatwierdzonego w dniu 7 kwietnia 1919 r. (Monitor Polski Nr 82) i w porozumieniu z Ministerstwami Skarbu oraz Przemysłu i Handlu zarządzam co następuje:
POLSKIE KOLEJE PAŃSTWOWE.

Okręgi Dyrekcji Gdańskiej, Krakowskiej, Lwowskiej, Poznańskie], Radomskiej, Stanisławowskiej, Warszawskiej, Wileńskiej, Wołyńskiej.

1. Postanowienia ogólne

Z dniem 1 czerwca 1920 r. obowiązują przy przewozie przesyłek przechodzących przez graniczne punkty przejściowe: granicę pod Beskidem, granicę pod Cieszynem, granicę pod Leluchowem, granicę pod Łupkowem, granicę pod Siankami i granicę pod Suchąhorą i Zwardoń, granicę pod Zebrzydowicami na całej przestrzeni od polskiej stacji nadawczej do granicznego punktu przejściowego i odwrotnie, postanowienia taryfowe, opłaty dodatkowe, nomenklatura, klasyfikacja towarowa i opłaty przewozowe zawarte w części II-IV taryfy ogólnej na przewóz towarów, zwłok i zwierząt, oraz odnośne wykazy odległości kilometrycznych.

Odległości kilometryczne wynoszą: od granicy państwa pod Zebrzydowicami do stacji Zebrzydowice 5 km., od granicy państwa pod Cieszynem do stacji Cieszyn-Bobrówka 2 km.

2. Postanowienia o przewozie wagonów-kotłów prywatnych właścicieli.

1. Wagony - kotły prywatnych właścicieli, próżne, oraz towary w nich załadowane, przewozi się na zasadzie postanowień taryfowych, obowiązujących na kolejach biorących udział w przewozie, z zachowaniem przepisów niżej przytoczonych. Właściciel wagonu ma prawo dysponowania nim.

2. Wagony-kotły prywatnych właścicieli, wysyłane pod naładunek albo zwracane opróżnione, należy kierować zgodnie z dyspozycją właściciela albo dzierżawcy do tej granicznej stacji przejściowej, przez którą mają one wrócić albo już przeszły z ładunkiem. W tym celu powinien właściciel albo dzierżawca wagonu porozumieć się z nadawcą wagonu ładownego i ustalić z nim graniczną stacje, przejściową, którą należy wskazać w liście przewozowym.

3. Wagony-kotły prywatnych właścicieli, wysyłane pod naładunek albo zwracane opróżnione, przewozi się bez listu przewozowego bezpłatnie, o ile przewóz tych wagonów z ładunkiem na jednakowym szlaku tej samej kolei uskuteczniono w przeciągu 2 miesięcy przed rozpoczęciem przebiegu próżnego, albo dokonano go w takim samym terminie po ukończeniu przebiegu próżnego.

4. Za przebiegi próżne nie wyrównane całkowicie przebiegami ładownemi na szlakach kolei polskich w wymienionym dwumiesięcznym terminie, przewoźne pobiera się od odbiorcy względnie od nadawcy wagonu na stacji polskiej. Przewoźne oblicza się według stawek obowiązującej taryfy wewnętrznej dla taboru kolejowego na własnych kołach.

Przepisy przewozowe, obowiązujące w komunikacji z państwami, z któremi jest dopuszczona bezpośrednia komunikacja towarowa, ogłoszone rozporządzeniem Ministra Kolei Żelaznych z dnia 15 października 1919 r. (Dziennik Ustaw Nr 83, poz. 455 i 456) zachowują swą moc nadal.
Rozporządzenie Ministra Kolei Żelaznych z dnia 15 października 1919 r. w sprawie przepisów taryfowych w powyższej komunikacji zamieszczone w Dzienniku Ustaw Nr 83, poz. 457 zgodnie z niniejszem postanowieniem (Pkt. A) odwołuje się z dniem 1 czerwca 1920 r.
* Rozporządzenie zmienione przez:

- rozporządzenie z dnia 30 października 1920 r. (Dz.U.20.102.679) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1920 r.

- rozporządzenie z dnia 30 grudnia 1920 r. (Dz.U.21.5.29) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1921 r.