§ 2. - Przepisy o opodatkowaniu spadków i darowizn na obszarze b. zaboru rosyjskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.55.391 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 30 maja 1923 r.

§ 2.

O ile § 4 niniejszego rozporządzenia nie stanowi inaczej, należy w myśl art. 21 ustawy z dn. 24 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 44, poz. 296) w przypadkach, w których do dnia 23 kwietnia 1923 r. (włącznie) nie dokonano wymiaru podatku spadkowego stosować załączone "Przepisy o opodatkowaniu spadków i darowizn" w granicach następujących:

na obszarze województw: kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego i warszawskiego, jak również na obszarze województwa białostockiego - z wyłączeniem powiatów: grodzieńskiego i wołkowyskiego oraz z wyłączeniem części powiatu bielskiego, obejmującej gminy: białowieską, masiewską i suchopolską - jeśli spadkodawca zmarł w czasie od dnia 1 stycznia 1916 r., a do dnia 21 czerwca 1920 r. (włącznie) nie zapadła decyzja władzy skarbowej o należności podatku spadkowego (art. 51 ustawy z dnia 29 maja 1920 r., Dz. U. R. P. № 49, poz. 299);

na obszarze województw: nowogródzkiego, poleskiego i wołyńskiego, jak również w części województwa białostockiego, obejmującej powiaty: grodzieński i wołkowyski tudzież gminy: białowieską, masiewską i suchopolską powiatu bielskiego - jeśli spadkodawca zmarł w czasie od dnia 1 stycznia 1916 r., a do dnia 30 sierpnia 1921 r. (włącznie) nie zapadła decyzja o należności podatku spadkowego, powzięta bądź przez władzę skarbową, bądź przez sąd przy zatwierdzeniu testamentu lub spadkobrania z prawa (§ 6, ustęp drugi, rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 sierpnia 1921 r., Dz. U. R. P. № 71, poz. 476);