Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Przepisy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.10.57 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1965 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

W sprawach cywilnych, wymienionych w ustawie niniejszej, pobiera się opłaty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz zwrot wydatków. Opłaty sądowe i wydatki stanowią koszty sądowe.

1.
Jeżeli ustawa niniejsza lub inne przepisy nie stanowią inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązana jest strona, która dokonywa czynności, powodującej opłatę sądową lub wydatki.
2.
Stroną w rozumieniu przepisów o kosztach sądowych jest każdy uczestnik postępowania.

(uchylony).

1.
Skarb Państwa jest zwolniony od opłat sądowych.
2.
Minister Sprawiedliwości może w porozumieniu z Ministrem Finansów i innymi zainteresowanymi ministrami zwolnić według swego uznania od opłat sądowych instytucje i stowarzyszenia, zasługujące na zwolnienie od tych opłat ze względu na ich działalność społeczną, naukową, oświatową lub samopomocową. Zwolnienie może być w każdej chwili cofnięte.
1.
Koszty sądowe, od których strona była zwolniona przez sąd, będą ściągnięte z urzędu po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu w danej sprawie od przeciwnika albo od strony, zwolnionej przez sąd od kosztów z zasądzonego jej roszczenia według przepisów kodeksu postępowania cywilnego.
2.
Przepisy ustępu poprzedzającego stosuje się odpowiednio w sprawach wymienionych w art. 3 ust. 1 pkt 2-6.
1.
Opłaty sądowe, od których zwolniony był kurator (art. 3 ust. 1 pkt 2) lub podmioty, wymienione w art. 4 będą ściągnięte z urzędu po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu w danej sprawie od przeciwnika w takim stosunku, w jakim zostały włożone na niego koszty procesu lub innego postępowania.
2.
Jeżeli strona, zastąpiona przez kuratora, posiada majątek, opłaty, które nie zostały włożone na jej przeciwnika lub też nie ściągnięte, będą ściągnięte od tej strony.

W razie cofnięcia zwolnienia od kosztów sądowych lub uchylenia kurateli należne od strony koszty sądowe będą ściągnięte z urzędu z zastosowaniem odpowiednio przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

Jeżeli o obowiązku uiszczenia kosztów sądowych sąd nie orzekł w toku postępowania w danej sprawie, postanowienie w tej mierze wyda sąd, w którym sprawa toczyła się w pierwszej instancji.

Należności Skarbu Państwa z tytułu powstałych w toku procesu lub innego postępowania kosztów sądowych, a włożonych na przeciwnika strony zwolnionej od kosztów sądowych lub opłat sądowych, będą w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym zaspokojone w tym samym stopniu i w tych samych granicach, jak koszty procesu lub innego postępowania, przyznane stronie zwolnionej.

Postępowanie o przyznanie zwolnienia od kosztów sądowych i postępowanie przed sądem polubownym wolne jest od opłat sądowych.

Opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma lub przy złożeniu wniosku podlegającego opłacie.

1.
W każdym piśmie lub wniosku należy podać wartość przedmiotu sprawy, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty, a przedmiotem sprawy nie jest oznaczona kwota pieniężna.
2.
Pisma lub wnioski, dotyczące części przedmiotu sprawy, podlegają opłacie tylko w stosunku do wartości tej części.
1.
Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata sądowa. Pismo takie będzie zwrócone, jeżeli wnoszący je w terminie tygodniowym od dnia doręczenia mu wezwania o uiszczenie należnej opłaty, opłaty tej nie uiści. Jeżeli pismo wniosła osoba zamieszkała za granicą, nie mająca w kraju przedstawiciela, termin do uiszczenia opłaty wynosi 1 miesiąc, a w zależności od okoliczności może być odpowiednio przedłużony.
2.
Przepisu co do wezwania o uiszczenie należnej opłaty nie stosuje się do pism, wnoszonych przez adwokata, podlegających opłacie w wysokości stałej. Pisma takie, jeżeli nie są należycie opłacone, będą od razu zwrócone.
3.
Sąd nie przyjmie wniosku ustnego podlegającego opłacie, zgłoszonego bez jednoczesnego uiszczenia należnej opłaty.
4.
Nie żąda się opłat od pisma, jeżeli już z jego treści wynika, że podlega ono odrzuceniu.
1.
Przepisy art. 13 ust. 1 stosuje się odpowiednio także wówczas, gdy w wyniku sprawdzenia wartości przedmiotu sprawy, dokonanego przez sąd z urzędu przed nadaniem sprawie biegu lub wskutek zmiany albo rozszerzenia żądania, należy uiścić opłatę wyższą od uiszczonej.
2.
Jeżeli wymiar opłaty w kwocie wyższej od uiszczonej nastąpił z innych przyczyn aniżeli wymienione w ust. 1, nieuiszczenie przez stronę dodatkowej opłaty w terminie zakreślonym nie wstrzymuje biegu postępowania, a nie uiszczona opłata podlega ściągnięciu z urzędu od strony obowiązanej do jej uiszczenia.

Przepisów art. 13 i 14 nie stosuje się w przypadkach, gdy sąd obowiązany jest do działania z urzędu. W tym przypadku opłatę pobiera się na podstawie wymiaru z urzędu.

1.
Przewodniczący wydaje zarządzenia co do wezwania o określenie wartości przedmiotu sprawy, o uiszczenie opłaty, zwrotu pisma nie opłaconego należycie, zwrotu opłaty, wymiaru opłaty z urzędu i ściągnięcia opłaty.
2.
Postanowienie co do odrzucenia pisma sąd wydaje na posiedzeniu niejawnym, jeżeli opłata przypada od rewizji, zażalenia lub skargi o wznowienie, wniesionej do sądu rewizyjnego.
3.
Na zarządzenie co do wezwania strony do określenia wartości przedmiotu sprawy nie ma zażalenia.

Opłatę wymierzoną z urzędu oraz wydatki poniesione przez Skarb Państwa za stronę nie korzystającą ze zwolnienia od kosztów sądowych należy pod rygorem egzekucji uiścić w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia stronie wezwania do zapłaty.

1.
W postępowaniu związanym z uiszczeniem i zwrotem, wymiarem lub ściągnięciem kosztów sądowych, stosuje się przepisy kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli ustawa niniejsza nie stanowi inaczej.
2.
W sprawach zaś, w których tryb postępowania normują inne ustawy, przepisy kodeksu postępowania cywilnego stosuje się tylko w braku odpowiednich przepisów tych ustaw.
3.
Na zarządzenia i postanowienia sądu pierwszej instancji, dotyczące obowiązku uiszczenia kosztów sądowych oraz wymiaru lub zwrotu kosztów, służy zażalenie. Jednakże złożenie zażalenia na wymiar opłaty nie wstrzymuje obowiązku uiszczenia żądanej opłaty.
1.
Zażalenia, dotyczące wyłącznie wymiaru opłaty sądowej, wolne są od wpisu.
2.
Podania o zwrot opłaty, jak również zażalenia w tych sprawach wolne są od wszelkich opłat sądowych.

Opłatę, uchyloną w całości lub w części prawomocnym orzeczeniem, zwraca się stronie z urzędu.

1.
Prawo Skarbu Państwa do żądania nie uiszczonej opłaty sądowej przedawnia się z upływem lat trzech, licząc od dnia, w którym opłaty należało uiścić.
2.
Prawo strony do żądania zwrotu opłaty sądowej przedawnia się z upływem lat trzech od dnia powstania tego prawa.

Groszowe końcówki opłat, niepodzielne przez dziesięć, zaokrągla się wzwyż do kwoty w ten sposób podzielnej.

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości określi sposób uiszczania opłat sądowych.

1 Art. 3 uchylony przez art. VII pkt 5 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U.64.43.297) z dniem 1 stycznia 1965 r.