Oddział 2 - O opłatach w postępowaniu hipotecznem. - Przepisy o kosztach sądowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.93.805

Akt utracił moc
Wersja od: 28 października 1932 r.

Oddział  2.

O opłatach w postępowaniu hipotecznem.

Od każdej projektowanej do wykazu hipotecznego treści pobiera się opłatę hipoteczną stałą lub stosunkową.

Opłatę stałą w wysokości 5 złotych pobiera się od każdej treści, której przedmiotem jest wpis praw następujących: 1) prawa własności nieruchomości, 2) praw, opierających się wyłącznie na spadku, zapisie lub darowiźnie, 3) prawa, którego wartość pieniężna nie da się oznaczyć, 4) kaucji. Opłatę w takiej samej wysokości pobiera się również od treści, dotyczących ostrzeżeń, hipotek sądowych, prawnych, wpisów związanych z egzekucją i wykreśleń.

Od treści, niewymienionych w artykule poprzedzającym, pobiera się opłatę stosunkową od wartości w wysokości 1/3 %. Wartość ustala się w kwocie, która jest podstawą wymiaru opłaty stemplowej od czynności prawnej, z której wynika prawo, będące przedmiotem treści.

Jeżeli treść podlegającą opłacie stosunkowej projektuje się do kilku miejsc tego samego wykazu hipotecznego lub nawet do różnych wykazów hipotecznych, pobiera się od niej opłatę stosunkową raz jeden, pozatem opłatę stałą.

Opłata stosunkowa nie może wynosić mniej niż 5 złotych.

Opłata hipoteczna od skarg apelacyjnych na decyzje wydziałów hipotecznych przy sądach grodzkich wynosić będzie 8 złotych, przy sądach okręgowych - 30 złotych, od skarg zaś o uchylenie wyroku: - w pierwszym przypadku - 30 złotych, w drugim - 75 złotych. Do skarg o uchylenie wyroków stosuje się ponadto przepisy rozporządzenia niniejszego o kaucji kasacyjnej.

Od wszelkich dokumentów, wydawanych przez pisarzów hipotecznych (kopij, świadectw z wykazów i ksiąg hipotecznych i t. p.) nie pobiera się opłaty stemplowej; dokumenty te podlegają opłacie kancelaryjnej, ustanowionej w art. 38 rozporządzenia niniejszego.

Zwolnienie od opłaty stemplowej nie stosuje się do dokumentów, wydawanych na podstawie akt stanu cywilnego.

Opłaty od treści, stosunkowe i stałe, pobiera projektujący treść notarjusz lub pisarz hipoteczny (art. 19 ust. hip. z 1818 r.), a opłaty kancelaryjne i opłatę od skarg na decyzje wydziałów hipotecznych pisarz hipoteczny z obowiązkiem przelewania tych opłat do właściwych kas sądowych.

Na obszarze, na którym obowiązuje część pierwsza tomu X Zwodu praw, jeżeli przy pierwiastkowem zaprowadzeniu hipoteki projektowana do wykazu treść dotyczy prawa, które było uprzednio zarejestrowane w rejestrze wieczystym, od takiej treści nie pobiera się opłaty stosunkowej.