Rozdział 4 - O OPŁATACH W SPRAWACH KARNYCH. - Przepisy o kosztach sądowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.93.805

Akt utracił moc
Wersja od: 28 października 1932 r.

Rozdział  IV.

O OPŁATACH W SPRAWACH KARNYCH.

Wyrok skazujący w sprawie karnej pociąga za sobą obowiązek uiszczenia przez każdego skazanego opłaty sądowej w zależności od wymierzonej mu kary według przepisów następujących.

Skazany w pierwszej instancji będzie obowiązany tytułem opłaty uiścić w razie skazania na karę pozbawienia wolności nie przenoszącą:

1 miesiąca 5 zł

3 miesięcy 10 zł

6 miesięcy 20 zł

1 roku 40 zł

2 lat 80 zł

4 lat 160 zł

6 lat 320 zł

w razie skazania na karę cięższą 600 zł

Skazany w pierwszej instancji na grzywnę (karę pieniężną) będzie obowiązany uiścić tytułem opłaty 10% od kwoty wymierzonej mu grzywny (kary pieniężnej), nie mniej jednak niż 1 złoty.

W razie skazania łącznie na karę pozbawienia wolności i karę grzywny (karę pieniężną) pobiera się obie przewidziane w poprzedzających artykułach opłaty.

W przypadku orzeczenia kary łącznej na podstawie kilku wyroków wymierzone w tych wyrokach opłaty sądowe ulegają zsumowaniu.

Jeżeli zostanie orzeczona grzywna (kara pieniężna), a karę pozbawienia wolności wyznaczono tylko na przypadek niemożności ściągnięcia grzywny, opłatę pobiera się według art. 49.

Za instancję apelacyjną pobiera się opłatę podwójną w stosunku do pobieranej za pierwszą instancję, jeżeli wymiar kary pozostawiono bez zmiany.

W razie złagodzenia wymiaru kary instancja apelacyjna określi wysokość opłaty za obie instancje według wyrzeczonej przez nie kary, przyczem opłata za drugą instancję wynosić będzie połowę opłaty za pierwszą.

Opłaty w Sądzie Najwyższym pobierane będą w takiej samej wysokości, jak w sądach drugiej instancji w myśl ustępów 1 i 2 artykułu niniejszego.

Wysokość przypadającej od skazanego opłaty sądowej oznacza sąd w wyroku. Nieuiszczona w terminie dwutygodniowym od dnia uprawomocnienia się wyroku opłata będzie ściągnięta z urzędu.

W sprawach z oskarżenia prywatnego w razie wyroku uniewinniającego opłatę sądową w wysokości 3 złotych do 100 złotych w pierwszej instancji będzie obowiązany uiścić oskarżyciel prywatny. W tym przypadku stosuje się również art. 53 i 54.

Sąd może zwolnić w wyroku skazanego lub oskarżyciela prywatnego od opłaty sądowej, jeżeli uzna, że uiszczenie jej będzie dla nich zbyt uciążliwe.

Koszty postępowania karnego oraz opłaty za odpisy postanowień i wyroków pobiera się według obowiązujących w tej mierze przepisów. Do innych dokumentów stosuje się art. 38.

W razie dochodzenia w procesie karnym roszczeń majątkowych, wynikających z przestępstwa, opłaty sądowe pobiera się według przepisów rozdziałów I i II rozporządzenia niniejszego; pisma jednak i załączniki, wnoszone przez powoda cywilnego w toku dochodzeń wstępnych, są wolne od opłaty od podań i załączników, obowiązek zaś opłaty wpisu od powództwa powstaje z chwilą wytoczenia przez powoda roszczenia przed sądem orzekającym.