§ 2. - Przepisy meldunkowe na terenie niektórych miejscowości województwa warszawskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.8.48

Akt utracił moc
Wersja od: 13 stycznia 1972 r.
§  2.
1.
W obrębie miejscowości wymienionych w § 1 zabrania się meldowania na pobyt stały:
1)
w pomieszczeniach z przeznaczenia niemieszkalnych, jak: piwnice, strychy, komórki, lokale użytkowe, zaplecza sklepowe itp.,
2)
w lokalach, w których na skutek zamieszkania dodatkowych osób przypadałoby poniżej 7 m2 powierzchni na osobę,
3)
w budynkach przeznaczonych do rozbiórki,
4)
w budynkach, na których użytkowanie nie wyraził zgody organ nadzoru budowlanego.
2.
Organy nadzoru budowlanego prezydiów właściwych powiatowych (miejskich) rad narodowych powiadamiają o przeznaczeniu budynku do rozbiórki właściwe organy spraw lokalowych, organy spraw wewnętrznych i administracje domów mieszkalnych, które są obowiązane zastosować niezbędne środki zapobiegające zajmowaniu lokali w tych budynkach na cele mieszkalne.
3.
Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do budynków, o których mowa w ust. 1 pkt 4.
4.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do współmałżonka najemcy (właściciela) lokalu, jego dzieci oraz osób przybywających w związku z wykonaniem obowiązków rodzicielskich lub alimentacyjnych, o ile najemca (właściciel) jest już w danym lokalu zameldowany na pobyt stały.