Art. 32. - Przepisy dyscyplinarne dla Sił Zbrojnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.75.504

Akt utracił moc
Wersja od: 22 sierpnia 1939 r.
Art.  32.
1.
W toku dochodzenia można sprawcę, będącego w czynnej służbie wojskowej lub pełniącego służbę w administracji wojskowej, zawiesić w czynnościach służbowych, gdy dalsze pełnienie przez niego czynności byłoby przeciwne interesom służby. Prawo zawieszenia w czynnościach służbowych służy przełożonemu dyscyplinarnemu o uprawnieniach co najmniej dowódcy pułku, a co do oficerów zajmujących stanowiska służbowe dowódcy pułku lub okrętu (równorzędne) albo wyższe, przełożonemu dyscyplinarnemu o uprawnieniach co najmniej dowódcy okręgu korpusu (równorzędnemu).
2.
Zawieszenie w czynnościach służbowych należy uchylić najdalej z upływem czternastego dnia licząc od dnia jego zarządzenia. Jeżeli jednak przełożony dyscyplinarny przed upływem tego terminu ukarał winnego dyscyplinarną karą pozbawienia wolności, wówczas zawieszenie w czynnościach służbowych może trwać aż do odbycia kary.
3.
Zawieszenie w czynnościach służbowych należy natychmiast uchylić, gdy przełożony dyscyplinarny ze względu na wynik dochodzenia nie znajdzie podstaw do dyscyplinarnego ukarania, albo też ukarał winnego tylko dyscyplinarną karą porządkową.
4.
Przełożony dyscyplinarny może uchylić zawieszenie w czynnościach służbowych przed ukończeniem dochodzenia albo przed odbyciem kary dyscyplinarnej, jeżeli uzna, że nie zachodzą już przyczyny uzasadniające zawieszenie w czynnościach służbowych.
5.
W przypadku skierowania sprawy o przestępstwo dyscyplinarne na drogę postępowania sądowego, o uchyleniu lub utrzymaniu w dalszym ciągu zarządzonego w dochodzeniu dyscyplinarnym zawieszenia w czynnościach służbowych decyduje zwierzchnik sądowo-karny.
6.
Zawieszenia w czynnościach służbowych nie stosuje się w czasie wojny, mobilizacji oraz w przypadkach zwiększenia stanu liczebnego Sił Zbrojnych gdy tego wymaga interes obrony Państwa, stwierdzony uchwałą Rady Ministrów.