Przemiał zbóż.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.2.13

Akt utracił moc

Wersja od: 10 sierpnia 1949 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA HANDLU WEWNĘTRZNEGO

z dnia 4 stycznia 1950 r.

w sprawie przemiału zbóż.

Na podstawie art. 2 ust. 2 i art. 14 dekretu z dnia 5 sierpnia 1949 r. o reglamentacji niektórych surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych (Dz. U. R. P. Nr 46, poz. 341) zarządza się w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, a także z Ministrem Handlu Zagranicznego co do § 2, co następuje:

§  1.

1. Ustala się następujące typy przemiałów:

a) dla żyta 60%, 82% i 97%,

b) dla pszenicy 50%, 72% i 97%,

c) dla jęczmienia na mąkę 67%,

d) dla jęczmienia na kaszę 46% i 63% oraz

e) śrutowanie zbóż na cele paszowe.

2. Obrót produktami zbożowymi innych przemiałów jest zakazany, z wyjątkiem przypadku przewidzianego w § 2.

§ 2. Minister Handlu Wewnętrznego może w porozumieniu z Ministrem Handlu Zagranicznego, w drodze zarządzenia ogłoszonego w Monitorze Polskim, ustalić inne przemiały zbóż na mąkę przeznaczoną na eksport.

§ 3. Mąki poszczególnych rodzajów przemiału winny jakościowo odpowiadać standartom ustalonym zarządzeniem Ministra Handlu Wewnętrznego, ogłoszonym w Monitorze Polskim.

§ 4. Rozkurz wraz z ostatecznym doczyszczeniem zboża na maszynach czyszczących nie może być wyższy niż 3% przemielonego zboża.

§  5.

1. Całość mąki otrzymanej z przemiału winna być jednolicie przemieszana. Odciąganie w trakcie procesu przemiałowego mąki niższego przemiału jest zakazane.

2. Przy przemiale pszenicy na mąkę 50% można otrzymać dwa gatunki mąki, a mianowicie:

I gatunek mąki od 0-50% i

II gatunek mąki od 50%-72%.

3. Odciąganie kaszki manny dozwala się do 2,5% jedynie w młynach posiadających specjalne urządzenia (sortownie do kaszek - reformy). Produkcja kaszy manny powinna być zgłaszana władzom przemysłowym I instancji.

§ 6. Na 100 kg przemielonego zboża przy rozkurzu, który wraz z ostatecznym doczyszczeniem zboża nie może przekroczyć 3%, wydajność przemiału ma wynosić co najmniej:

I. przy przemiale żyta:

a) na mąkę 60% - 60 kg mąki o zawartości popiołu w przeliczeniu na suchą substancję od 0,64% do 0,76% i 37% otrąb,

b) na mąkę 82% - 82 kg mąki o zawartości popiołu w przeliczeniu na suchą substancję od 1,32% do 1,44% i 15 kg otrąb,

c) na mąkę 97% - 97 kg mąki o zawartości popiołu w przeliczeniu na suchą substancję od 1,9% do 2%.

II. przy przemiale pszenicy:

a) na mąką 50% - 50 kg I gatunku o zawartości popiołu w przeliczeniu na suchą substancję od 0,51% do 0,58%, 22 kg mąki II gatunku o zawartości popiołu w przeliczeniu na suchą substancję od 1,2% do 1,45% i 25 kg otrąb,

b) na mąkę 72% - 72 kg mąki o zawartości popiołu w przeliczeniu na suchą substancję od 0,75% do 0,85% i 25 kg otrąb,

c) na mąkę 97% - 97 kg mąki o zawartości popiołu w przeliczeniu na suchą substancję od 1,9% do 2%.

§  7.

1. Minister Handlu Wewnętrznego w drodze zarządzenia ogłoszonego w Monitorze Polskim ustali sposób rozliczania się młynów z otrzymanych do przemiału zbóż i uzyskanych z przemiału głównych i ubocznych produktów przemiału pod względem ilościowym i jakościowym.

2. Pobrane z tytułu opłat przemiałowych w naturze zboże winno być odsprzedane w ciągu miesiąca od dnia pobrania przedsiębiorstwu uprawnionemu do hurtowego handlu zbożem i głównymi produktami przemiału.

3. Wysokość opłat przemiałowych pobierana przez młyn lub kaszarnię winna być uwidoczniona w cenniku podpisanym przez kierownika młyna lub kaszarni. Cennik należy umieścić w miejscu widocznym i dostępnym.

§ 8. Zabrania się bez zezwolenia Ministra Handlu Wewnętrznego przy przemiale pszenicy dodawać żyto i jęczmień, jak również mieszać w młynach mąkę pszenną z żytnią i jęczmienną.

§ 9. Zabrania się uzyskane z doczyszczenia zboże, szkodliwe chwasty i inne szkodliwe odpadki przemielać i włączać do głównych i ubocznych produktów przemiału. Odchody otrzymane z maszyn łuszczących i gniotowników mogą być przemielane i dodawane do otrąb. Ziarna łamane i chude, które w trakcie oczyszczania ziarna na maszynach czyszczących zostały wydzielone, mogą być przemielane i dodawane do otrąb. Otręby powinny jakościowo odpowiadać standartom ustalonym zarządzeniem Ministra Handlu Wewnętrznego, ogłoszonym w Monitorze Polskim.

§ 10. Worki z produktami przemiału, przeznaczonymi do obrotu handlowego, powinny być zaplombowane i opatrzone odpowiednią etykietą z podaniem nazwy i adresu młyna lub kaszarni, rodzaju mąki lub kaszy, procentu przemiału i daty jego wykonania.

§ 11. W młynach i kaszarniach winny być prowadzone księgi przemiału, do których powinny być wpisane:

a) nazwiska i adresy osób, przedsiębiorstw lub instytucji, które oddały zboże do przemiału,

b) ilości i rodzaje zbóż przyjętych do przemiału i procent ich zanieczyszczenia,

c) wysokość procentową przemiału,

d) ilość i jakość wydanych produktów głównych, ubocznych oraz odpadków,

e) pobrane opłaty przemiałowe w naturze lub gotówce.

§  12.

1. Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministrów Aprowizacji oraz Przemysłu i Handlu z dnia 28 września 1948 r. o przemiale zbóż (Dz. U. R. P. Nr 49, poz. 377).

2. Rozporządzenie niniejsze nie narusza przepisów rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 26 października 1949 r. o zakazie przemiału pszenicy na mąkę pszenną 50% (Dz. U. R. P. Nr 56, poz. 446).

3. Do czasu wydania odpowiednich przepisów na podstawie niniejszego rozporządzenia utrzymuje się w mocy zarządzenia wydane na podstawie rozporządzenia wymienionego w ust. 1.

4. Rozporządzenie Ministrów Aprowizacji oraz Przemysłu i Handlu z dnia 28 września 1948 r. o opłatach przemiałowych (Dz. U. R. P. Nr 49, poz. 379) zmienione rozporządzeniem z dnia 12 lutego 1949 r. (Dz. U. R. P. Nr 23, poz. 155) pozostaje w mocy do czasu wejścia w życie zarządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego wydanego na podstawie § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 października 1947 r. w sprawie normowania wynagrodzeń za usługi oraz za wartość pracy i wydatków przy umowie o dzieło i przy przetworach artykułów pierwszej potrzeby (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 418), ustalającego wysokość wynagrodzeń za wartość pracy i wydatki związane z wytwarzaniem mąki i kaszy.

§ 13. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 10 sierpnia 1949 r.