Rozdział 3 - Zmiana przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym. - Przekazanie niektórych drobnych przestępstw jako wykroczeń do orzecznictwa karno-administracyjnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.23.149

Akt utracił moc

Wersja od: 23 czerwca 1966 r.

Rozdział  3.

Zmiana przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym.

Art.  28.

W ustawie z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym (Dz. U. z 1959 r. Nr 15, poz. 79 z późniejszymi zmianami) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 5 w ust. 1 wyrazy: "przewodniczący, jego zastępca" zastępuje się wyrazami: "przewodniczący kolegium, jeden lub dwaj jego zastępcy";

2) po art. 5 dodaje się nowy art. 5a w brzmieniu:

"Art. 5a. 1. Obsługę organizacyjno-prawną i biurową kolegiów karno-administracyjnych upoważnionych do orzekania w sprawach o wykroczenia określone w art. 1-10 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o przekazaniu niektórych drobnych przestępstw jako wykroczeń do orzecznictwa karno-administracyjnego (Dz. U. Nr 23, poz. 149) oraz inne funkcje związane z pracami kolegiów sprawuje radca do spraw kolegium karno-administracyjnego.

2. Radca do spraw kolegium karno-administracyjnego jest pracownikiem prezydium rady narodowej, przy którym działa kolegium. Radcą do spraw kolegium karno-administracyjnego może być tylko osoba posiadająca ukończone studia prawnicze.

3. Minister Spraw Wewnętrznych określi zakres czynności radcy do spraw kolegium karno-administracyjnego.";

3) w art. 8 ust. 1 pkt 3 dodaje się po lit. c) nowy przepis oznaczony literą d) w brzmieniu:

"d) jeżeli ustawa daje możność wyboru między karą aresztu a karą grzywny, wymierza się karę grzywny, można jednak wyjątkowo wymierzyć karę aresztu, gdy przemawia za tym waga popełnionego czynu albo gdy okoliczności sprawy świadczą o demoralizacji sprawcy lub gdy działał on w sposób zasługujący na szczególne potępienie.";

4) w art. 8 ust. 1 pkt 4 lit. a) otrzymuje brzmienie:

"a) wymierzając karę grzywny, jeżeli okoliczności wskazują na to, że egzekucja grzywny nie będzie skuteczna, można orzec na wypadek nieuiszczenia jej w przewidzianym terminie zamianę grzywny na karę aresztu, przyjmując jeden dzień aresztu za równoważnik grzywny w kwocie od 20 do 40 złotych,";

5) po art. 9 dodaje się nowe art. 9a-9c w brzmieniu:

"Art. 9a. 1. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można - mając na uwadze charakter i okoliczności czynu lub osobowość sprawcy - odstąpić od wymierzenia kary przewidzianej za dane wykroczenie.

2. W razie odstąpienia od wymierzenia kary można zastosować względem sprawcy upomnienie lub inny środek oddziaływania społecznego, mający na celu przywrócenie naruszonego przez sprawcę porządku prawnego lub wyrównanie wyrządzonej krzywdy, zwłaszcza przez przeproszenie pokrzywdzonego, uroczyste zapewnienie niepopełnienia więcej takiego czynu albo przez zobowiązanie sprawcy do przywrócenia stanu poprzedniego.

3. Odstąpienie od wymierzenia kary nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu przepadku przedmiotu wykroczenia w wypadkach przewidzianych w ustawie.

Art. 9b. 1 Wykonanie kary aresztu można warunkowo zawiesić, jeżeli ze względu na okoliczności towarzyszące popełnieniu wykroczenia, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz jego zachowanie się po popełnieniu wykroczenia należy przypuszczać, że pomimo niewykonania kary nie popełni on nowego wykroczenia tego samego rodzaju.

2. Warunkowe zawieszenie wykonania kary następuje na okres próby, który nie może być krótszy niż sześć miesięcy i nie może przekraczać roku.

3. Jeżeli wykroczeniem została wyrządzona szkoda w mieniu społecznym, warunkowe zawieszenie wykonania kary może być orzeczone tylko wówczas, gdy szkoda została w całości pokryta.

4. Warunkowego zawieszenia wykonania kary nie stosuje się do sprawcy, który w ciągu dwóch lat przed popełnieniem wykroczenia był już karany za przestępstwo lub wykroczenie tego samego rodzaju.

5. Warunkowego zawieszenia wykonania kary nie stosuje się do zastępczej kary, aresztu.

Art. 9c. 1. Jeżeli w okresie próby ukarany popełni nowe tego samego rodzaju przestępstwo lub wykroczenie, organ orzekający zarządzi wykonanie zawieszonej kary.

2. Organ orzekający może zarządzić wykonanie zawieszonej kary, jeżeli w okresie próby ukarany popełni inne przestępstwo lub wykroczenie niż określone w ust. 1.

3. Jeżeli w ciągu dwóch miesięcy po upływie okresu próby nie zarządzono wykonania zawieszonej kary, ukaranie uważa się za niebyłe.";

6) po art. 14 dodaje się nowy art. 14a w brzmieniu:

"Art. 14a.  Przewodniczący kolegium nie wszczynając postępowania może, jeżeli uzna, że jest to wystarczające dla wdrożenia sprawcy do poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego, przekazać sprawę kierownikowi zakładu pracy, w którym sprawca jest zatrudniony, z wnioskiem o zastosowanie środków przewidzianych w regulaminie pracy lub w postępowaniu dyscyplinarnym albo innych środków oddziaływania wychowawczego stosowanymi w zakładzie, jeżeli z charakteru popełnionego czynu wynika, że stanowi on naruszenie obowiązków pracowniczych. Z tych samych względów przewodniczący kolegium może zaniechać wszczęcia postępowania, jeżeli przed skierowaniem sprawy do kolegium zastosowano już w zakładzie pracy wobec sprawcy środki oddziaływania wychowawczego.";

7) w art. 19 ust. 3 po wyrazach: "w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. a) i c)" dodaje się wyrazy: "oraz w sprawach o wykroczenia określone w innych ustawach szczególnych, za które kolegia upoważnione są do wymierzania zasadniczej kary aresztu";

8) po art. 22 dodaje się nowe art. 22a-22d w brzmieniu:

"Art. 22a. 1. Skład orzekający jest obowiązany zebrać i rozpatrzyć w sposób wyczerpujący cały materiał dowodowy przemawiający zarówno za obwinionym, jak i przeciw niemu.

2. Skład orzekający może w toku rozprawy zmienić lub uchylić postanowienie dotyczące przeprowadzenia dowodu.

3. Poza rozprawą - o dopuszczeniu dowodu decyduje przewodniczący składu orzekającego lub przewodniczący kolegium.

4. Odstąpienie oskarżyciela publicznego od popierania wniosku o ukaranie nie wiąże kolegium.

Art. 22b. 1. Świadka przesłuchuje się w nieobecności świadków, którzy jeszcze nie złożyli zeznań, przy czym świadek po przesłuchaniu pozostaje na sali rozpraw aż do zamknięcia postępowania dowodowego, chyba że przewodniczący składu orzekającego zwolni go wcześniej.

2. Jeżeli zachodzi potrzeba uzupełnienia materiału dowodowego w sprawie, a nie można tego uczynić na przeprowadzanej rozprawie, należy rozprawę odroczyć.

3. Postanowienie o odroczeniu rozprawy z przyczyn, o których mowa w ust. 2, powinno wskazywać środki dowodowe, za pomocą których materiał dowodowy ma być uzupełniony.

Art. 22c. Na rozprawie wolno odczytywać protokoły przesłuchań obwinionego, świadków i biegłych oraz wszelkie dokumenty i adnotacje znajdujące się w aktach, chyba że bezpośrednie przeprowadzenie dowodu jest niezbędne w celu jego sprawdzenia, zwłaszcza gdy udowadniane fakty są kwestionowane albo gdy skład orzekający poweźmie co do nich wątpliwości.

Art. 22d. Po zakończeniu postępowania dowodowego przewodniczący składu orzekającego udziela głosu najpierw oskarżycielowi publicznemu, potem pokrzywdzonemu i w ostatniej kolejności obrońcy i obwinionemu.";

9) w art. 23:

a) dodaje się nowy ust. 4 w brzmieniu:

"4. Uzasadnienie powinno podawać, na jakich przesłankach faktycznych i prawnych oparto wydane orzeczenie lub postanowienie oraz jakich dowodów nie uwzględniono i dlaczego.",

b) dotychczasowe ust. 4 i 5 otrzymują kolejną numerację 5 i 6;

10) po art. 23 dodaje się nowe art. 23a i 23b w brzmieniu:

"Art. 23a. 1. Orzeczenie o ukaraniu oprócz danych, o których mowa w art. 23 ust. 2, zawiera w miarę potrzeby rozstrzygnięcie o warunkowym zawieszeniu wykonania zasadniczej kary aresztu.

2. Orzeczenie o odstąpieniu od wymierzenia kary powinno zawierać dane określone w art. 23 ust. 2 pkt 1-7 i 10-12 oraz rozstrzygnięcie o odstąpieniu od wymierzenia kary i o ewentualnym zastosowaniu względem sprawcy środka oddziaływania społecznego lub kary dodatkowej.

Art. 23b. 1. Kolegium, które orzekało w sprawie w pierwszej instancji, rozstrzyga na posiedzeniu poza rozprawą o wykonaniu warunkowo zawieszonej kary aresztu; przepisy art. 23, 24, 33 i 36 stosuje się odpowiednio.

2. Rozpoznając odwołanie od postanowienia o wykonaniu warunkowo zawieszonej kary aresztu skład orzekający kolegium wojewódzkiego utrzymuje postanowienie w mocy lub uchyla je.";

11) w art. 42 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Prezydium rady narodowej może powołać do wykonywania w jego imieniu czynności, o których mowa w ust. 1, komisję w składzie: przewodniczący, zastępca przewodniczącego i trzech członków, której przewodniczy kierownik organu administracji do spraw wewnętrznych prezydium rady narodowej lub jego zastępca. Komisja podejmuje decyzję w składzie trzech osób, zawsze jednak z udziałem przewodniczącego komisji lub jego zastępcy."