Przekazanie dozoru nad kotłami parowemi "Warszawskiemu Stowarzyszeniu Dozoru nad kotłami parowemi".

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.14.158

Akt utracił moc

Wersja od: 8 lutego 1919 r.

DEKRET

o przekazaniu dozoru nad kotłami parowemi "Warszawskiemu Stowarzyszeniu Dozoru nad kotłami parowemi".

Art.  1.

Wszystkie używane w celach przemysłowych i gospodarczych kotły parowe, znajdujące się w posiadaniu zarówno osób prywatnych jak i instytucji samorządnych, podlegają dozorowi Warszawskiego Stowarzyszenia Dozoru nad kotłami parowemi. Kotły znajdujące się w posiadaniu instytucji rządowych podlegają dozorowi Stowarzyszenia, o ile mu został przez odnośne władze przekazany.

Art.  2.

Dozór nad Stowarzyszeniem należy do Ministra Przemysłu i Handlu.

Art.  3.

Posiadacze kotłów parowych są obowiązani należeć do Warszawskiego Stowarzyszenia dozoru nad kotłami parowemi. Nowowstępujący członkowie oraz instytucje rządowe, które przekazują stowarzyszeniu dozór nad swemi kotłami, winni równocześnie ze zgłoszeniem złożyć Stowarzyszeniu spis należących do nich kotłów parowych oraz książki kotłowe i rysunki; obecni zaś członkowie stowarzyszenia, którzy tego dotychchczas nie uczynili, winni złożyć powyższe dane w przeciągu 1 miesiąca od czasu ogłoszenia niniejszego dekretu.

Art.  4.

Na miesiąc przed zamierzonym uruchomieniem kotła parowego należy zawiadomić o tem Stowarzyszenie.

Art.  5.

Stowarzyszeniu przysługuje prawo wzbronienia, względnie ograniczenia używalności kotła parowego, który nie odpowiada obowiązującym przepisom bezpieczeństwa.

Art.  6.

Uchwały walnych zgromadzeń członków stowarzyszenia, dotyczące ustanowienia wysokości składek członkowskich, zatwierdza Minister Przemysłu i Handlu, poczem winny one być ogłaszane w gazecie rządowej i przynajmniej w jednem z pism warszawskich.

Art.  7.

Składki członków stowarzyszenia mogą być na wniosek Zarządu ściągane drogą administracyjną.

Art.  8.

Winny przekroczenia przepisów niniejszego dekretu ulega karze, przewidzianej w art. 229 Kodeksu Karnego.

Dan w Warszawie, dnia 7 lutego 1919 r.