Przedmioty z metali szlachetnych zwolnione od obowiązku badania i cechowania przez urzędy probiercze oraz tryb postępowania z wyrobami z metali szlachetnych nie czyniącymi zadość najniższej próbie ustalonej dla danej kategorii wyrobów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.23.135

Akt utracił moc
Wersja od: 30 maja 1963 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 23 maja 1963 r.
w sprawie przedmiotów z metali szlachetnych zwolnionych od obowiązku badania i cechowania przez urzędy probiercze oraz w sprawie trybu postępowania z wyrobami z metali szlachetnych nie czyniącymi zadość najniższej próbie ustalonej dla danej kategorii wyrobów.

Na podstawie art. 7 ust. 2 i art. 11 ustawy z dnia 29 czerwca 1962 r. - Prawo probiercze (Dz. U. Nr 39, poz. 173) zarządza się, co następuje:
Powołane w rozporządzeniu artykuły ustawy bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 29 czerwca 1962 r. - Prawo probiercze (Dz. U. Nr 39, poz. 173).
W porozumieniu art. 7 ustawy:
1)
wyrobami z metali szlachetnych dawnego pochodzenia posiadającymi wartość historyczną, naukową lub artystyczną są:
a)
wyroby zaopatrzone dawnymi znakami i cechami probierczymi lub wykonane przed 1860 r.,
b)
dawne dzieła sztuki uznane za zabytki,
c)
monety bite przed 1850 r. i mające charakter numizmatu;
2)
inkrustacjami są elementy zdobnicze o motywach ornamentalnych, wykonane z metali szlachetnych i umieszczone w sposób trwały na przedmiocie zdobionym, tworzące z tym przedmiotem wyrób o wartości artystycznej;
3)
monetami z metali szlachetnych są wszelkie monety krajowe lub zagraniczne o zawartości metali szlachetnych ustalonych dla tych monet;
4)
surowcami metali szlachetnych są:
a)
produkty naturalne (rudy metali w postaci rodzimej, minerały),
b)
stopy dwóch lub kilku metali szlachetnych albo metalu szlachetnego z metalami nieszlachetnymi, przeznaczone do wytwarzania półfabrykatów (półwyrobów),
c)
odpady roztworów chemicznych zawierających metale szlachetne;
5)
półfabrykatami (półwyrobami) z metali szlachetnych są produkty otrzymane w wyniku procesów elektrochemicznych, odlewniczych, przeróbki plastycznej lub innej i przeznaczone do dalszej przeróbki w celu otrzymania wyrobów użytkowych;
6)
złomem z metali szlachetnych są:
a)
zużyte, zniszczone lub uszkodzone wyroby i części wyrobów z metali szlachetnych i ich stopów, które ze względu na swą przydatność nadają się tylko do przetopienia lub przeróbki chemicznej,
b)
wszelkiego rodzaju odpady metalurgiczne, powstałe przy cieplnej i chemicznej przeróbce metali szlachetnych oraz powstałe przy obróbce mechanicznej metali szlachetnych.
Wyroby z metali szlachetnych wykonane po 1860 r. nie posiadające ważnych cech probierczych i nie uznane przez właściwe organy Ministerstwa Kultury i Sztuki za wyroby o wartości historycznej, naukowej lub artystycznej podlegają, w razie wprowadzenia ich do obrotu handlowego w kraju, obowiązkowi zgłoszenia do urzędu probierczego w celu zbadania i ocechowania.
1.
Na żądanie organów państwowych urzędy probiercze mogą przyjmować do badania przedmioty wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 3, 4 i 5 ustawy i wystawiać dla tych organów świadectwa badania lub ekspertyzy.
2.
Na przedmiotach wymienionych w ust. 1 wytwarzanych w Mennicy Państwowej lub innej instytucji państwowej nie umieszcza się cech probierczych.
3.
Przedmioty wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 ustawy mogą być zgłaszane do urzędów probierczych w celu badania i ocechowania w trybie ustalonym dla wyrobów podlegających obowiązkowi zgłoszenia w celu badania i ocechowania.
Wyroby z metali szlachetnych zgłoszone do urzędów probierczych w celu badania i ocechowania, jeżeli nie czynią zadość najniższej próbie dla danej kategorii wyrobów ustalonej w trybie art. 5 ustawy, są zwracane zgłaszającemu po umieszczeniu na zbadanych wyrobach oznaczenia "met" i skasowaniu cech probierczych, jeżeli wyrób posiadał cechę.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.