Przedłużenie czasu pracy w cukrowniach w r. 1923-1924.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.108.853

Akt utracił moc
Wersja od: 25 października 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 15 października 1923 r.
w sprawie przedłużenia czasu pracy w cukrowniach w r. 1923-1924.

Na zasadzie art. 6 p. d ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyślą i handlu (Dz. U. R. P. z r. 1920 № 2 poz. 7) zarządza się co następuje:
W cukrowniach, w których czas kampanji trwa nie dłużej, niż 6 tygodni, może inspektor pracy właściwego okręgu zezwolić na przedłużenie czasu pracy w okresie trwania kampanji r. 1923/24 ponad 8 godzin, najwyżej jednak do i 2 godzin na dobę, w każdym dniu tygodnia, nie wyłączając niedzieli, w tych działach produkcji, w których praca odbywać się musi bez przerwy.
W cukrowniach, w który cli czas kampanji trwa dłużej, niż 6 tygodni, może Minister Pracy i Opieki Społecznej w wypadkach wyjątkowych- po stwierdzeniu przez inspektora pracy właściwego obwodu niemożności wprowadzenia trzeciej zmiany pracowników w poszczególnych działach produkcji - udzielić zarządowi cukrowni pozwolenia na przedłużenie czasu pracy pewnych kategorji pracowników na zasadach w § 1 niniejszego rozporządzenia zawartych.
Przy określaniu wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych stosuje się art. 16 ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.
Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na przeciąg trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.