Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.11.85

Akt utracił moc

Wersja od: 14 kwietnia 1973 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 30 marca 1973 r.

w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego.

Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 13 kwietnia 1960 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 1960 r. Nr 20, poz. 120 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne.

§  1.

1. Rozporządzenie reguluje zasady zapewnienia niezbędnych zasobów wody do celów przeciwpożarowych.

2. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie przy budowie, rozbudowie, modernizacji i remontach kapitalnych obiektów budowlanych oraz urządzeń służących do zaopatrywania ludności w wodę w jednostkach osadniczych i zakładach pracy.

2. Rozporządzenie nie dotyczy inwestycji, których założenia techniczno-ekonomiczne lub dokumentacja uproszczona (jednostadiowa) zostały zatwierdzone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

§ 3. W wypadkach uzasadnionych szczególnym zagrożeniem bezpieczeństwa ludzi lub mienia właściwy organ ochrony przeciwpożarowej może ustalić dodatkowe warunki zaopatrzenia wodnego.

Rozdział  2

Zaopatrzenie w wodę do celów przeciwpożarowych w jednostkach osadniczych.

§  4.

1. Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne w jednostkach osadniczych powinno być zapewnione przez urządzenia służące do zaopatrywania ludności w wodę.

2. W jednostkach osadniczych, w których istniejące urządzenia do zaopatrywania ludności w wodę nie pokrywają zapotrzebowania na wodę do celów przeciwpożarowych, a wskaźniki ekonomiczne nie uzasadniają ich rozbudowy bądź budowy nowych urządzeń, oraz w jednostkach osadniczych, w których wykorzystanie wszystkich zasobów wody nie zaspokaja potrzeb ochrony przeciwpożarowej, powinny być wybudowane studnie o wydajności co najmniej 15 l/s lub zbiorniki przeciwpożarowe.

3. Rowy i kanały melioracyjne oraz rzeczki i strumyki o stałym przepływie wody mniejszym niż 20 l/s przy najniższym stanie wód, znajdujące się w odległości nie przekraczającej 500 m od skrajnej zabudowy jednostki osadniczej, powinny posiadać zastawki umożliwiające częściowe spiętrzenie wody oraz dojazdy i stanowiska do czerpania wody do celów przeciwpożarowych.

Rozdział  3

Zaopatrzenie w wodę do celów przeciwpożarowych w zakładach pracy.

§  5.

1. Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne w zakładach pracy powinno być zapewnione przez urządzenia do dostarczania wody do celów pitnych, gospodarczych lub przemysłowych.

2. Jeżeli na terenie zakładu pracy nie ma urządzeń wymienionych w ust. 1 lub jeżeli urządzenia istniejące nie zaspokajają potrzeb ochrony przeciwpożarowej, a ze względów ekonomicznych i technicznych nie jest wskazana ich budowa lub rozbudowa, do celów przeciwpożarowych powinny być przystosowane inne zasoby wodne, położone w odległości nie przekraczającej 500 m od obiektów zakładu pracy.

3. Jeżeli potrzeby przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego zakładu pracy nie mogą być zaspokojone zgodnie z przepisami ust. 1 i 2, brakującą ilość wody należy zapewnić przez budowę przeciwpożarowych zbiorników wodnych.

4. Zakłady pracy położone w granicach jednostek osadniczych powinny być zaopatrywane w wodę do celów przeciwpożarowych z urządzeń do dostarczania wody dla tych jednostek osadniczych. Brakująca ilość wody do celów przeciwpożarowych powinna być uzupełniona przez rozwiązania techniczne, o których mowa w ust. 2 lub 3.

5. W zakładach pracy, w których zastosowane zostały urządzenia gaśnicze pianowe, tryskaczowe i zraszaczowe, stałe działka gaśnicze i zasłony wodne o wydajności przekraczającej 100 l/s, powinny być budowane odrębne sieci wodociągowe zasilające te urządzenia, jeżeli istniejące urządzenia do dostarczania wody nie mają odpowiedniej wydajności.

Rozdział  4

Przystosowanie do celów przeciwpożarowych istniejących lub projektowanych zasobów wody.

§ 6. Wszystkie zasoby wody znajdujące się w obrębie jednostki osadniczej oraz w odległości nie przekraczającej 500 m od skrajnej zabudowy tej jednostki powinny być przystosowane do poboru wody do celów przeciwpożarowych.

§  7.

1. Przystosowanie do celów przeciwpożarowych istniejących lub projektowanych zasobów wody i sztucznych zbiorników wodnych powinno polegać na:

1) utwardzeniu dojazdu dla samochodów pożarniczych; dojazd powinien mieć nawierzchnię odwodnioną i wytrzymującą obciążenie 10 t, promień wewnętrzny łuku na drogach dojazdowych nie powinien być mniejszy niż 11 m, dojazd powinien mieć stanowisko o wymiarach 12 m x 12 m dla autopompy,

2) wykonaniu studzienek ssawnych lub innych urządzeń umożliwiających pobór wody, zabezpieczonych przed zamuleniem lub zamarzaniem,

3) zapewnieniu możliwości ssania (pobierania wody) z głębokości nie większej niż 6 m licząc od osi pompy.

2. W razie braku możliwości utwardzenia dojazdu zgodnie z przepisem ust. 1 pkt 1, należy zapewnić budowę stanowisk dla motopomp o wymiarach 3 m x 3 m z zachowaniem przepisu ust. 1 pkt 2 i 3.

Rozdział  5

Przepisy końcowe.

§ 8. Odrębne przepisy regulują:

1) zasady finansowania budowy i konserwacji urządzeń do dostarczania wody do celów przeciwpożarowych,

2) warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać komunalne urządzenia służące do zaopatrywania ludności w wodę.

§ 9. Zakres i wskaźniki techniczne stosowania urządzeń do dostarczania wody do celów przeciwpożarowych i urządzeń gaśniczych określają Polskie Normy.

§ 10. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 czerwca 1964 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego (Dz. U. Nr 25, poz. 163).

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.