Przeciwdziałanie praktykom monopolistycznym i ochrona interesów konsumentów.
Dz.U.1999.52.547 t.j.
Akt utracił mocUSTAWA
z dnia 24 lutego 1990 r.
o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów.
Przepisy ogólne
Przepisy ogólne
Ustawa określa warunki rozwoju konkurencji, reguluje zasady i tryb przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz naruszeniom interesów konsumenta przez przedsiębiorców oraz ich związki, jeżeli wywołują lub mogą wywołać skutki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także określa organy właściwe w tych sprawach.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
jeżeli skutkiem tych umów jest nieuzasadnione ograniczenie swobody działalności gospodarczej stron oraz istotne ograniczenie konkurencji na rynku.
Praktyki monopolistyczne
Praktyki monopolistyczne
Praktykami monopolistycznymi są porozumienia polegające w szczególności na:
Zakazuje się stosowania praktyk określonych w art. 4 i 5, chyba że są one niezbędne ze względów techniczno-organizacyjnych lub ekonomicznych do prowadzenia działalności gospodarczej i nie powodują istotnego ograniczenia konkurencji; ciężar udokumentowania tych okoliczności spoczywa na podmiocie, który się na nie powołuje.
jeżeli porozumienie takie godzi w interes innych przedsiębiorców lub konsumentów.
Oddziaływanie na kształtowanie struktur przedsiębiorców
Oddziaływanie na kształtowanie struktur przedsiębiorców
- Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, w terminie nie dłuższym niż 2 tygodnie, zawiadamia o braku zastrzeżeń zgłaszającego zamiar bądź wydaje decyzję zakazującą łączenia.
Sąd rejestrowy, działając na podstawie odrębnych przepisów, dokona wpisu w rejestrze, jeżeli:
Przedsiębiorcy, których zamiar łączenia podlega zgłoszeniu, do czasu otrzymania zawiadomienia Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia lub upływu terminu na wydanie decyzji zakazującej łączenia, są obowiązani wstrzymać się z podejmowaniem czynności, które powodują lub mogą powodować uzyskanie bądź umocnienie pozycji dominującej na rynku przez łączące się podmioty albo przez jednego z nich, chociażby czynności te nie stanowiły praktyk monopolistycznych w rozumieniu przepisów ustawy.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie zamiaru łączenia przedsiębiorców, oraz organy podmiotów zobowiązanych do dokonania zgłoszenia zamiaru.
Przepisy art. 10 stosuje się odpowiednio do decyzji i postanowień wydanych w sprawach łączenia, podziału i rozwiązania przedsiębiorców oraz ograniczenia ich działalności gospodarczej.
Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy
Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy
Organ antymonopolowy i ochrony konsumenta
Organ antymonopolowy i ochrony konsumenta
Od postanowień wydanych na podstawie art. 21a ust. 1 i 3 służy zażalenie. Przepis art. 10 stosuje się odpowiednio.
Powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów
Powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów
Zarząd powiatu, na wniosek rzecznika konsumentów, może zlecać prowadzenie bezpłatnego poradnictwa konsumenckiego działającym na obszarze powiatu organizacjom, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów.
Przepisy szczególne, przejściowe i końcowe
Przepisy szczególne, przejściowe i końcowe
W razie złożenia, w wypadkach przewidzianych w niniejszej ustawie, odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów do sądu antymonopolowego, stronie nie przysługują środki prawne wzruszenia decyzji, przewidziane w Kodeksie postępowania administracyjnego, w szczególności dotyczące wznowienia postępowania, uchylenia, zmiany oraz stwierdzenia nieważności decyzji.
Ilekroć w odrębnych przepisach jest mowa o organie antymonopolowym lub Urzędzie Antymonopolowym, rozumie się przez to Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
W ustawie z dnia 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. Nr 45, poz. 289, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1987 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 33, poz. 180 oraz z 1988 r. Nr 16, poz. 112 i Nr 19, poz. 132) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 31, poz. 137 oraz z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 33, poz. 175 i Nr 73, poz. 436) po art. 191 dodaje się art. 192 w brzmieniu: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o Funduszu Rozwoju Rynku i Demonopolizacji Handlu (Dz. U. Nr 30, poz. 159) w art. 3 w ust. 1 pkt 4 skreśla się.
W ustawie z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych (Dz. U. Nr 33, poz. 175 i Nr 41, poz. 229) w art. 2 w ust. 2 pkt 5 skreśla się.
Traci moc ustawa z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej (Dz. U. Nr 3, poz. 18 oraz z 1989 r. Nr 10, poz. 57, Nr 30, poz. 159 i Nr 35, poz. 192).
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (37)
Akty zmieniane liczba obiektów na liście: (6)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (14)
- Zm.: rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
- Szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli przestrzegania przez przedsiębiorców przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym.
- Określenie szczegółowych warunków, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie zamiaru łączenia przedsiębiorców, oraz określenie organów podmiotów zobowiązanych do dokonania tego zgłoszenia.
Akty uchylające liczba obiektów na liście: (1)
Akty uchylane liczba obiektów na liście: (4)
- Określenie jednostek gospodarczych, do których nie stosuje się ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej.
- Szczegółowe zadania, skład i tryb działania Rady do Spraw Przeciwdziałania Praktykom Monopolistycznym.
- Warunki i tryb zgłaszania zamiaru połączenia jednostek gospodarczych oraz tryb postępowania odwoławczego w razie zgłoszenia sprzeciwu przez organ antymonopolowy.