Art. 49. - [Uprawa maku i konopi przez jednostki naukowe i Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych] - Przeciwdziałanie narkomanii.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1939 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 października 2023 r.
Art.  49.  [Uprawa maku i konopi przez jednostki naukowe i Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych]
1. 
Przepisów art. 47a-47g nie stosuje się do upraw maku innego niż niskomorfinowy i konopi innych niż włókniste, prowadzonych po uzyskaniu zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego przez jednostkę naukową oraz Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych, w ramach działalności statutowej, zwane dalej "wnioskodawcą".
2. 
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek zawierający:
1)
nazwę i adres wnioskodawcy;
2)
dane osoby odpowiedzialnej za zapewnienie właściwej kontroli uprawy i jej zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych;
3)
informację o rodzaju oraz o powierzchni uprawy oraz numer działki ewidencyjnej w ewidencji gruntów i budynków, określonej na podstawie przepisów prawa geodezyjnego i kartograficznego;
4)
dane na temat planowanych badań, w szczególności określające ich cel;
5)
informację o rodzaju jednostki naukowej;
6)
datę i podpis osoby upoważnionej przez wnioskodawcę do złożenia wniosku.
3. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:
1)
(uchylony);
2)
statut podmiotu ubiegającego się o wydanie zezwolenia, jeżeli dotyczy.
4. 
Główny Inspektor Farmaceutyczny zasięga opinii jednostki organizacyjnej Policji właściwej ze względu na miejsce uprawy objętej wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, dotyczącej sposobu jej zabezpieczenia przed dostępem osób nieuprawnionych, która uwzględnia:
1)
przygotowanie do zabezpieczenia w zakresie wstępu na miejsce uprawy przez przygotowanie do:
a)
prowadzenia wykazu osób uprawnionych do wejścia, obejmującego:
imię i nazwisko,
numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL), a jeżeli osoba fizyczna nie posiada numeru PESEL - cechy dokumentu potwierdzającego tożsamość: nazwę i numer dokumentu oraz kraj wydania,
b)
prowadzenia wykazu pojazdów uprawnionych do wjazdu, obejmującego markę samochodu i numer rejestracyjny,
c)
rejestrowania daty i godziny, w której osoba uprawniona lub pojazd uprawniony znajdują się na terenie uprawy, oraz weryfikowania tych danych;
2)
przygotowanie do zabezpieczenia technicznego uwzględniającego zabezpieczenie uprawy prowadzonej w budynku i poza budynkiem;
3)
przygotowanie do oznakowania miejsca uprawy;
4)
warunki dotyczące lokalizacji miejsca uprawy.
5. 
Właściwy organ Policji wydaje opinię w formie postanowienia. Nieprzedstawienie opinii w terminie 30 dni od dnia skierowania sprawy do zaopiniowania jest równoznaczne z wydaniem pozytywnej opinii w przedmiocie sposobu zabezpieczenia uprawy przed dostępem osób nieuprawnionych.
6. 
Na postanowienie, o którym mowa w ust. 5, nie przysługuje zażalenie.
6a. 
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, określa:
1)
podmiot, dla którego je wydano;
2)
numer zezwolenia;
3)
powierzchnię uprawy;
4)
numer działki, o której mowa w ust. 2 pkt 3, na której będzie prowadzona uprawa;
5)
termin ważności zezwolenia;
6)
datę wydania zezwolenia.
6b. 
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na czas nie dłuższy niż 5 lat.
6c. 
Główny Inspektor Farmaceutyczny odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli wnioskodawca nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 4.
6d. 
Główny Inspektor Farmaceutyczny prowadzi rejestr zezwoleń.
7. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki zabezpieczenia upraw, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze zagwarantowanie należytej ochrony tych upraw przed dostępem osób nieuprawnionych.