Przechowywanie taśmy celuloidowej (filmu).
Dz.U.1929.36.327
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRÓW: ROBÓT PUBLICZNYCH, SPRAW WEWNĘTRZNYCH, PRZEMYSŁU I HANDLU ORAZ PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 7 maja 1929 r.
w sprawie przechowywania taśmy celuloidowej (filmu).
Zakres działania przepisów.
Zakres działania przepisów.
W wystawach sklepowych taśmy filmowej umieszczać nie wolno.
Pracownie.
Pracownie.
Urządzenie pracowni filmowych w suterenach jest zabronione.
Wysokość pracowni odpowiadać powinna przepisom art. 242 powołanego na wstępie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r.
Ściany, sąsiadujące z pomieszczeniami mieszkalnemi lub pomieszczeniami, w których przechowane są materjały łatwopalne, powinny posiadać grubość co najmniej 27 cm., gdy są wykonane z cegły, lub grubość, odpowiadającą takiej grubości pod względem statycznym i odporności na ogień, gdy są wykonane z innego materjału (np. betonu, żelaza, żelazobetonu).
Inne ściany pracowni, nie sąsiadujące z wyżej określonemi pomieszczeniami, mogą być wykonane w konstrukcji ogniotrwałej lekkiej.
Strop górny pracowni może być również wykonany z konstrukcji ogniotrwałej lekkiej, gdy pracownia znajduje się na najwyższej kondygnacji budynku. W tym wypadku nad pracownią nie mogą znajdować się żadne pomieszczenia użytkowe.
Okna muszą mieć szyby matowe, niedopuszczające ogniskowych promieni słonecznych.
Pracownia powinna posiadać otwór wentylacyjny, nie połączony z innemi przewodami, o powierzchni nie mniejszej, jak 350 cm. kw.
Używanie jakichkolwiek innych pieców, w szczególności żelaznych, gazowych, lub elektrycznych, jest wzbronione.
Składy.
Składy.
Nad składami nie mogą się znajdować żadne pomieszczenia użytkowe.
Składy powinny być tak umieszczone, aby w razie pożaru w nich nie była odcięta droga, prowadząca ze znajdujących się na tejże kondygnacji pomieszczeń, przeznaczonych na pobyt ludzi, do klatki schodowej, o ile ta klatka jest jedynem wyjściem nazewnątrz.
Odległość składów od pomieszczeń, przeznaczonych na pobyt ludzi, a położonych na tej samej kondygnacji, jak również odległość od klatek schodowych, prowadzących do tych pomieszczeń, nie może być mniejszą od 4 metrów.
Również 4 metry wynosić musi najmniejsza odległość składów od granic posiadłości sąsiadów.
O ile powyższa odległość od pomieszczeń, przeznaczonych na pobyt ludzi, nie może być zachowana, powinny ściany oddzielające skład, od tych pomieszczeń posiadać grubość nie mniejszą od 55 cm., gdy są one wykonane z cegły (przy dopuszczeniu w tej grubości warstwy izolacyjnej powietrza do 13 cm. grubości) lub też grubość, odpowiadającą tej grubości pod względem statycznym i pod względem odporności na ogień, gdy ściany są wykonane z innego materjału (np. betonu, żelaza, żelazobetonu).
W razie wykonania ścian składu z innych materjałów, jak cegła, powinno być na żądanie władz przedstawione udowodnienie ich należytej statyczności i odporności na ogień.
Wewnętrzne ściany składu winny być wyprowadzone do wysokości co najmniej 30 cm. powyżej powierzchni dachu. Ściany powyżej ścian pomieszczenia składowego powinny posiadać grubość co najmniej 27 cm., gdy są wykonane z cegły, lub grubość, odpowiadającą tej grubości pod względem statycznym i pod względem odporności na ogień, gdy są wykonane z innego materjału ogniotrwałego.
Stropy składów muszą być zbudowane ogniotrwałe z konstrukcji lekkiej. Stropy pomieszczeń, znajdujących się bezpośrednio pod składami, powinny być wykonane ogniotrwałe z konstrukcji masywnej.
Bezpośrednie łączenie poszczególnych pomieszczeń składowych między sobą jest wzbronione.
Nad składami nie mogą znajdować się żadne pomieszczenia użytkowe.
Wszelkie urządzenia wewnętrzne składu (półki, drabiny i t. p.) powinny być wykonane z materjałów ogniotrwałych.
W składzie nie może być poza filmami żadnych innych przedmiotów.
Przepisy odnoszące się zarówno do pracowni jak i do składów.
Przepisy odnoszące się zarówno do pracowni jak i do składów.
Drzwi te powinny otwierać się nazewnątrz oraz mają być zaopatrzone w sprężynę samozamykającą się i nie mogą posiadać zamków samozatrzaskujących się.
Nad hydrantem powinny stale wisieć co najmniej dwie maski przeciwgazowe ze specjalnemi pochłaniaczami.
W pracowniach i składach powinien znajdować się kubełek napełniony stale wodą z zanurzoną w nim ścierką.
Na właścicielu składu leży obowiązek czuwania, aby przy zmianie korków na nowe nie były wkręcane większe, niż na 6 amperów. Używanie korków naprawionych jest bezwzględnie wzbronione.
Na linji zasilającej przed bezpiecznikami nazewnątrz pracowni powinien być umieszczony wyłącznik drążkowy wielobiegunowy dla całkowitego wyłączenia napięcia po opuszczeniu lokalu przez pracowników.
Przy bezpiecznikach winny być umieszczone wyraźne i trwałe napisy, wyjaśniające w sposób zrozumiały przeznaczenie danego obwodu.
Wyłącznik drążkowy ogólny winien się mieścić w szafce zamykanej oszklonej, aby uniemożliwić niespodziewane wyłączenie prądu podczas pracy.
Miejsca połączeń przewodów między sobą winny być lutowane, a następnie izolowane paragumą i taśmą izolacyjną. Takie połączenie można wykonywać tylko w pudełkach bergmanowskich.
O ile przewody nie mogą być zmontowane, jak wyżej w rurkach bergmanowskich pod tynkiem, należy powyższe przewodniki układać w rurkach żelaznych (Peschla) i stosować osprzęt hermetyczny żeliwny.
Na linji zasilającej, o ile taryfa na prąd jest inna od świetlnej, winien również być ustawiony nazewnątrz składu wyłącznik drążkowy dla wyłączenia napięcia instalacji siłowej składu po opuszczeniu lokalu przez pracowników. Przed dokonywaniem wszelkich zmian, lub napraw w instalacji elektrycznej siły lub światła, należy obydwa drążkowe wyłączniki wyłączyć. Wykonywać jakiekolwiek bądź roboty elektryczne w składzie lub pracowni pod napięciem jest wzbronione.
Szkło ochronne żarówek powinno obejmować również i oprawę.
Wyłączniki hermetyczne żeliwne oraz inny osprzęt powinny być zabezpieczone od rdzy i kwasów przez pokrycie lakierem. Wyłącznik ogólny dla liny siłowej ma być również umieszczony w zamykanej oszklonej szafce.
Linje dzwonkowe, względnie sygnalizacyjne, mogą być umieszczone, o ile jakość przewodników oraz ich instalacja będą odpowiadały przepisom § 25.
Laboratorja filmowe.
Laboratorja filmowe.
Dla pomieszczeń laboratorjów filmowych, w których wykonywane są prace nad mokrym filmem, mają zastosowanie tylko przepisy § 7 oraz §§ 23-27.
Przepisy końcowe.
Przepisy końcowe.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »