Przebieg służby funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.191 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 15 lutego 2024 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 2 lipca 2003 r.

w sprawie przebiegu służby funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Na podstawie art. 94 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2023 r. poz. 1136, 1834 i 1860) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) ustawa - ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu;

2) jednostka organizacyjna - jednostkę organizacyjną, o której mowa w statucie Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

3) funkcjonariusz - funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

4) droga służbowa - zwracanie się funkcjonariusza w sprawie osobowej lub innej sprawie wynikającej ze stosunku służbowego do przełożonego właściwego w sprawach osobowych, za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego;

5) numer identyfikacyjny - numer identyfikujący funkcjonariusza, nadawany przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w rozkazie personalnym o przyjęciu do służby.

§  2. 

1. Wnioski i raporty w sprawach osobowych funkcjonariusza przesyła się drogą służbową.

2. Wnioski i raporty, o których mowa w ust. 1, skierowane do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego przesyła się drogą służbową za pośrednictwem właściwego w sprawach kadrowych kierownika jednostki organizacyjnej.

3. Pisemny raport w sprawie osobowej funkcjonariusz składa do właściwego przełożonego drogą służbową. Bezpośredni przełożony ma obowiązek pisemnie ustosunkować się do raportu funkcjonariusza i niezwłocznie przekazać go, wraz ze swoim stanowiskiem, drogą służbową do właściwego przełożonego.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy raportu kierowanego do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego przez funkcjonariusza informującego o odmowie wykonania rozkazu lub polecenia, o którym mowa w art. 79 ust. 3 ustawy.

§  3. 

1. Do postępowania w sprawach osobowych dotyczących przyjmowania do służby, mianowania na stanowiska służbowe, przenoszenia, delegowania, oddelegowania, zwalniania i odwoływania ze stanowisk służbowych, zawieszania i uchylania zawieszenia w czynnościach służbowych, zwalniania ze służby oraz stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego, załatwianych w formie rozkazu personalnego, w zakresie nieuregulowanym rozporządzeniem, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

2. Do postępowania w sprawach osobowych dotyczących:

1) mianowania funkcjonariuszem w służbie stałej po upływie okresu służby przygotowawczej lub po skróceniu służby przygotowawczej,

2) przedłużenia okresu służby przygotowawczej,

3) przyznania, podwyższania, obniżania oraz zawieszania wypłaty uposażenia zasadniczego lub dodatków do uposażenia,

4) zaliczania okresów służby, pracy i innych okresów do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego oraz w celu ustalenia prawa do nagrody jubileuszowej,

5) powierzenia i cofnięcia powierzenia obowiązków służbowych na innym stanowisku,

6) skierowania na przeszkolenie do Centralnego Ośrodka Szkolenia i Edukacji Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, kursy organizowane przez jednostki organizacyjne Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz inne służby,

7) udzielenia urlopu bezpłatnego lub odmowy jego udzielenia,

8) udzielenia urlopu wychowawczego lub przerwania tego urlopu,

9) zmiany imienia, nazwiska funkcjonariusza albo zmiany ich pisowni, dokonywanych na podstawie akt stanu cywilnego, decyzji starosty lub innego uprawnionego organu

- załatwianych w formie rozkazu personalnego, stosuje się odpowiednio ust. 1, z wyjątkiem spraw, o których mowa w pkt 5-9.

Rozdział  2

Nawiązanie stosunku służbowego

§  4. 

1. Stosunek służbowy funkcjonariusza nawiązuje się w drodze mianowania w terminie określonym w rozkazie personalnym.

2. W rozkazie, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się:

1) oznaczenie organu wydającego rozkaz personalny;

2) datę wydania;

3) stopień, imię i nazwisko funkcjonariusza, imię jego ojca, rok urodzenia funkcjonariusza oraz jego numer identyfikacyjny;

4) datę, od której liczy się początek służby;

5) charakter służby (przygotowawcza, stała);

6) stanowisko oraz jednostkę organizacyjną;

7) grupę zaszeregowania, wysokość stawki uposażenia zasadniczego i wysokość dodatków do uposażenia;

8) podpis, z podaniem stopnia, imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby uprawnionej do wydania rozkazu personalnego;

9) pouczenie o przysługującym funkcjonariuszowi środku odwoławczym.

3. Z rozkazem, o którym mowa w ust. 1, zapoznaje się funkcjonariusza. Rozkaz podlega włączeniu do akt osobowych.

§  5. 

1. Przyjętego do służby funkcjonariusza bezpośredni przełożony niezwłocznie zapoznaje z przepisami regulującymi prawa i obowiązki wynikające ze stosunku służbowego.

2. Funkcjonariusz jest obowiązany pisemnie potwierdzić fakt zapoznania się z przepisami, o których mowa w ust. 1. Potwierdzenie włącza się do akt osobowych funkcjonariusza.

Rozdział  3

Mianowanie, przenoszenie, odwoływanie i zwalnianie ze stanowisk służbowych

§ 6. Mianowanie na stanowisko służbowe, przenoszenie, odwoływanie i zwalnianie ze stanowisk służbowych, delegowanie i oddelegowanie, jak również sprawy, o których mowa w § 3 ust. 2, określa się w kolejnych rozkazach personalnych. Przepisy § 4 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§ 7. W rozkazie personalnym, o którym mowa w § 6, zamieszcza się:

1) oznaczenie organu wydającego rozkaz personalny;

2) datę wydania;

3) podstawę prawną;

4) stopień, imię i nazwisko funkcjonariusza oraz imię jego ojca, a także numer identyfikacyjny;

5) nazwę jednostki organizacyjnej;

6) rozstrzygnięcie sprawy;

7) uzasadnienie faktyczne rozstrzyganej sprawy;

8) podpis, z podaniem stopnia, imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby uprawnionej do wydania rozkazu personalnego albo upoważnionego w sprawach osobowych innego przełożonego;

9) pouczenie o przysługującym funkcjonariuszowi środku odwoławczym;

10) w przypadku mianowania na stanowisko służbowe związane ze zmianą jednostki organizacyjnej lub zawieszenia w czynnościach służbowych, także termin, w którym funkcjonariusz jest obowiązany rozliczyć się z jednostką organizacyjną lub z dotychczasowych obowiązków służbowych.

§ 8. Na wyższe stanowisko służbowe, z zastrzeżeniem § 9-11, mianuje się funkcjonariusza posiadającego pozytywną opinię służbową oraz odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

§ 9. Na stanowisko służbowe, z którym jest związany etatowy stopień oficerski, można mianować funkcjonariusza posiadającego wykształcenie wyższe.

§  10. 

1. Funkcjonariusza można skierować na badanie psychologiczne:

1) przed mianowaniem na wyższe stanowisko służbowe lub w przypadku zmiany charakteru służby - w celu określenia, w szczególności, poziomu rozwoju intelektualnego i predyspozycji osobowościowych funkcjonariusza do służby na proponowanym stanowisku służbowym lub w jednostce albo komórce organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

2) gdy zachodzi uzasadniona obawa, że sprawność psychologiczna funkcjonariusza uległa zmianie i negatywnie wpływa na sposób wykonywania przez niego obowiązków służbowych - w celu określenia aktualnej sprawności psychologicznej funkcjonariusza.

2. Na badanie psychologiczne, o którym mowa w ust. 1, kieruje funkcjonariusza Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub upoważniony przez niego kierownik jednostki organizacyjnej właściwej w sprawach kadrowych.

3. Badanie psychologiczne, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza psycholog pełniący służbę lub zatrudniony w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

§ 11. W czasie prowadzenia postępowania dyscyplinarnego lub karnego oraz w okresie próby orzeczonej w związku z warunkowym umorzeniem postępowania karnego, warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności lub warunkowym przedterminowym zwolnieniem i w okresie odbywania kary ograniczenia wolności lub kary dyscyplinarnej albo w okresie zawieszenia funkcjonariusza w czynnościach służbowych nie dokonuje się zmian w stosunku służbowym funkcjonariusza, z którymi wiązałoby się przeniesienie na wyższe stanowisko służbowe lub podwyższenie składników uposażenia.

§ 12. Funkcjonariuszowi można powierzyć pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku na okres do 12 miesięcy lub, za zgodą Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, na okres dłuższy. Przepisy § 9 stosuje się odpowiednio.

§ 13. W przypadku gdy komisja lekarska Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego uzna funkcjonariusza za trwale niezdolnego do służby, niezwłocznie zwalnia się go od zajęć służbowych na okres do dnia zwolnienia ze służby.

Rozdział  4

Sposób usprawiedliwiania nieobecności w służbie

§  14. 

1. Funkcjonariusz jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność lub spóźnienie do służby.

2. Funkcjonariusz uprzedza bezpośredniego przełożonego o niemożności stawienia się do służby lub o spóźnieniu oraz informuje o przewidywanym czasie trwania nieobecności.

3. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do służby, funkcjonariusz niezwłocznie informuje bezpośredniego przełożonego o przyczynie swojego spóźnienia lub nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, chyba że zachodzą szczególne okoliczności uniemożliwiające niezwłoczne poinformowanie o ich przyczynie.

4. Usprawiedliwienia funkcjonariusz dokonuje osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie albo za pośrednictwem innego środka łączności lub poczty, przy czym za datę usprawiedliwienia uważa się datę stempla pocztowego.

§ 15. Nieobecność w służbie z powodu swojej choroby albo konieczności sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny funkcjonariusz usprawiedliwia, przedstawiając, najpóźniej w dniu powrotu do służby, zaświadczenie lekarskie.

§ 16. Uprawnienie do usprawiedliwienia spóźnienia lub nieobecności funkcjonariusza w służbie przysługuje bezpośredniemu przełożonemu.

Rozdział  5

Rodzaje informacji udzielanych przez funkcjonariusza

§ 17. Funkcjonariusz w toku służby informuje o:

1) zmianie jego danych osobowych, zawartych w kwestionariuszu osobowym, w szczególności o zmianie imienia lub nazwiska, stanu cywilnego, miejsca zamieszkania lub wykształcenia;

2) urodzeniu się dziecka, jego przysposobieniu, wzięciu na wychowanie lub na utrzymanie;

3) wszczęciu i zakończeniu postępowania karnego lub postępowania karnego skarbowego przeciwko niemu, małżonkowi lub dziecku pozostającemu na jego utrzymaniu.

§ 18. Funkcjonariusz informuje o zmianach lub przypadkach, o których mowa w § 17, składając pisemny raport i właściwe dokumenty, drogą służbową do przełożonego uprawnionego do załatwiania jego spraw osobowych.

Rozdział  6

Rozwiązanie i wygaśnięcie stosunku służbowego

§  19. 

1. Stosunek służbowy ulega rozwiązaniu z dniem określonym w rozkazie personalnym dotyczącym zwolnienia funkcjonariusza ze służby.

2. W rozkazie, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się:

1) oznaczenie organu wydającego rozkaz personalny;

2) datę wydania;

3) podstawę prawną i datę zwolnienia ze służby;

4) stopień, imię i nazwisko funkcjonariusza, imię jego ojca, rok urodzenia funkcjonariusza oraz jego numer identyfikacyjny;

5) charakter służby (przygotowawcza, stała);

6) ostatnio zajmowane stanowisko oraz jednostkę organizacyjną, z zastrzeżeniem § 20;

7) grupę zaszeregowania, wysokość stawki uposażenia zasadniczego i wysokość dodatków do uposażenia;

8) uzasadnienie faktyczne i prawne zwolnienia ze służby;

9) podpis, z podaniem stopnia, imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby uprawnionej do wydania rozkazu personalnego;

10) pouczenie o przysługującym funkcjonariuszowi środku odwoławczym;

11) termin, w którym funkcjonariusz jest obowiązany rozliczyć się z obowiązków służbowych.

Przepis § 4 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

3. Potwierdzeniem rozliczenia się funkcjonariusza z obowiązków służbowych jest karta zwolnienia, przedstawiona przez funkcjonariusza do dnia zwolnienia ze służby, odpowiednio we właściwej w sprawach kadrowych jednostce lub komórce organizacyjnej.

§ 20. Funkcjonariusza pozostającego w dyspozycji Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, z którym następuje rozwiązanie stosunku służbowego, w przypadku, o którym mowa w art. 54 ust. 3 ustawy, zwalnia się ze służby ze stanowiska zajmowanego przed przeniesieniem do dyspozycji.

§ 21. W razie przewidywanego zwolnienia ze służby z urzędu funkcjonariusza, który nabył prawo do emerytury w pełnym wymiarze, z rozkazem personalnym o zwolnieniu ze służby funkcjonariusza zapoznaje się co najmniej na trzy miesiące przed określonym w rozkazie personalnym terminem zwolnienia go ze służby.

§  22. 

1. W przypadku śmierci funkcjonariusza w rozkazie personalnym stwierdza się fakt wygaśnięcia stosunku służbowego i skreślenia z ewidencji funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, z dniem określonym w akcie zgonu.

2. W przypadku, o którym mowa w art. 61 pkt 2 ustawy, w rozkazie personalnym o wygaśnięciu stosunku służbowego datą wygaśnięcia stosunku służbowego jest pierwszy dzień następujący po upływie 3 miesięcy, licząc od dnia zaprzestania służby z powodu tymczasowego aresztowania.

Rozdział  7

Przepisy przejściowe i końcowe

§  23. 

1. Funkcjonariusz zajmujący w dniu wejścia w życie rozporządzenia stanowisko, z którym jest związany etatowy stopień oficerski, a niespełniający warunków wykształcenia, zachowuje zajmowane stanowisko służbowe.

2. Mianowanie funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, na wyższe stanowisko służbowe może nastąpić dopiero po uzupełnieniu wymaganego wykształcenia.

§ 24. Funkcjonariusz, któremu przed dniem wejścia w życie rozporządzenia powierzono pełnienie obowiązków służbowych na stanowisku, na które można mianować funkcjonariusza posiadającego wykształcenie wyższe, a który takiego warunku nie spełnia, pełni te obowiązki nadal, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

§ 25. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia ¹ . ²

¹ Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 10 lipca 2003 r.

² Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 listopada 2001 r. w sprawie przebiegu służby funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa (Dz. U. poz. 1490 oraz z 2002 r. poz. 313), zachowanym w mocy na podstawie art. 232 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. poz. 676).