Przebaczenie i puszczenie w niepamięć niektórych przestępstw i wykroczeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.34.179

Akt obowiązujący
Wersja od: 6 czerwca 1989 r.

USTAWA
z dnia 29 maja 1989 r.
o przebaczeniu i puszczeniu w niepamięć niektórych przestępstw i wykroczeń.

Mając na uwadze postępujący proces normalizacji życia społecznego, czego wyrazem jest osiągnięte porozumienie narodowe, w celu stworzenia obywatelom, którzy dopuścili się z powodów politycznych naruszeń porządku prawnego, warunków umożliwiających włączenie się do czynnego udziału w życiu politycznym kraju, stanowi się, co następuje:

Przebacza się i puszcza w niepamięć:

1)
występki popełnione z powodów politycznych albo w związku ze strajkiem lub akcją protestacyjną,
2)
przestępstwa skarbowe popełnione z powodów politycznych,
3)
występki związane z militaryzacją,
4)
występki popełnione przy przeciwdziałaniu strajkom lub akcjom protestacyjnym albo innym naruszeniom bezpieczeństwa lub porządku publicznego z powodów politycznych,

- jeżeli popełnienie przestępstwa nastąpiło w okresie po dniu 31 sierpnia 1980 r. do dnia 29 maja 1989 r.

1.
Orzeczone prawomocnie kary za przestępstwa określone w art. 1, nie wykonane w całości lub w części, nie podlegają wykonaniu; nie podlegają również wykonaniu orzeczone prawomocnie nie uiszczone w całości lub w części nawiązki, opłaty i koszty postępowania. Skazania za te występki ulegają zatarciu, a wpis o skazaniu usuwa się z rejestru skazanych; z rejestru usuwa się również wpis o warunkowym umorzeniu postępowania o te przestępstwa.
2.
Podlegają wykonaniu prawomocne orzeczenia o przepadku przedmiotów, których posiadanie jest zakazane lub wymaga zezwolenia.

W sprawach o przestępstwa, o których mowa w art. 1, postępowania karnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza. W razie umorzenia postępowania, ulegają przepadkowi przedmioty, o których mowa w art. 2 ust. 2.

1.
W razie zbiegu przestępstw podlegających ustawie, stosuje się ustawę do każdego ze zbiegających się przestępstw. W razie zbiegu przestępstwa podlegającego ustawie z innym przestępstwem, stosuje się ustawę do przestępstwa jej podlegającego.
2.
Po zastosowaniu ustawy, w miarę potrzeby, orzeka się na posiedzeniu karę łączną na ogólnych zasadach.
1.
Ustawę stosuje sąd właściwy do rozpoznania sprawy.
2.
Sąd stosuje ustawę z urzędu albo na wniosek strony.

W sprawach o przestępstwa skarbowe należące do właściwości finansowego organu orzekającego ustawę stosuje organ właściwy do ich rozpoznania. Przepis art. 5 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

1.
Orzeczenia w przedmiocie stosowania ustawy zapadają w formie postanowień.
2.
Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie.

Przebacza się i puszcza w niepamięć wykroczenia, w tym skarbowe, popełnione w okresie po dniu 31 sierpnia 1980 r. do dnia 29 maja 1989 r. z powodów politycznych albo w związku ze strajkiem lub akcją protestacyjną.

W sprawach o wykroczenia, o których mowa w art. 8, ustawę stosuje organ właściwy do rozpoznania sprawy. Przepisy art. 2, 3 i 5-7 stosuje się odpowiednio.

Postępowanie w sprawach objętych ustawą toczy się zgodnie z przepisami obowiązującymi w postępowaniu przed organem, który je prowadzi, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.