Prowadzenie wykazów służbowych i sporządzanie opinii dotyczących stosunku służbowego sędziów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.6.38

Akt utracił moc
Wersja od: 1 marca 1986 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 18 lutego 1986 r.
w sprawie prowadzenia wykazów służbowych i sporządzania opinii dotyczących stosunku służbowego sędziów.

Na podstawie art. 60 § 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 31, poz. 137) zarządza się, co następuje:
1.
Prezes sądu wojewódzkiego prowadzi dla każdego sędziego osobny wykaz służbowy zawierający dane o:
1)
dacie i miejscu urodzenia,
2)
imionach i nazwiskach rodowych rodziców,
3)
rodzinie,
4)
przynależności do organizacji politycznych i społecznych,
5)
wykształceniu,
6)
znajomości języków obcych,
7)
pracy zawodowej poza sądem,
8)
służbie wojskowej,
9)
służbie w sądownictwie,
10)
odznaczeniach i wyróżnieniach,
11)
karach porządkowych i dyscyplinarnych,
12)
innych istotnych okolicznościach dotyczących stosunków osobistych i służbowych.
2.
Wykaz służbowy prowadzi się według wzoru ustalonego przez Ministra Sprawiedliwości.
1.
Dane dotyczące stosunków osobistych i służbowych sędziego wpisuje się do wykazu służbowego na podstawie dokumentów lub ich odpisów albo innych informacji urzędowych.
2.
Dane w wykazie służbowym powinny być bieżąco uzupełniane.
3.
Sędzia powinien zawiadomić prezesa sądu wojewódzkiego o zmianie stosunków osobistych objętych wykazem służbowym.
1.
Prezes sądu wojewódzkiego sporządza opinię dotyczącą stosunku służbowego każdego sędziego, zwaną dalej "opinią", co trzy lata, w dwóch egzemplarzach.
2.
W opinii uwzględnia się:
1)
dane osobowe,
2)
datę rozpoczęcia pracy w sądownictwie i przebieg służby,
3)
zajmowane stanowisko,
4)
przynależność do organizacji politycznych i społecznych,
5)
ocenę poziomu pracy, w tym: ocenę orzecznictwa przeprowadzoną w oparciu o wyniki postępowań odwoławczych oraz badań orzecznictwa, sprawność postępowania, kulturę urzędowania,
6)
podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
7)
cechy osobowości,
8)
postawę ideowo-polityczną i etyczno-moralną,
9)
prowadzenie szkolenia pracowników sądów,
10)
ocenę stopnia przydatności do pełnienia urzędu sędziowskiego, prognozy co do rozwoju kwalifikacji i osobowości oraz wnioski wynikające z całokształtu opinii.
3.
Opinię sporządza się według wzoru określonego przez Ministra Sprawiedliwości.
1.
Prezes sądu wojewódzkiego zapoznaje z projektem opinii kolegium sądu wojewódzkiego, opiniowanego sędziego oraz organizacje polityczne działające w sądzie. Może też zapoznać z projektem opinii właściwą radę pracowniczą.
2.
Sędzia, organizacje i organy, o których mowa w ust. 1, mogą w terminie 7 dni wypowiedzieć się w sprawie projektu opinii.
Prezes sądu wojewódzkiego po zapoznaniu się z wypowiedziami i po upływie terminu, o których mowa w § 4, sporządza opinię. Z opinią tą prezes sądu wojewódzkiego zapoznaje kolegium sądu wojewódzkiego oraz opiniowanego sędziego.
Opinię wraz ze stanowiskiem kolegium sądu wojewódzkiego prezes tego sądu przedstawia Ministrowi Sprawiedliwości.
Opiniowany sędzia może wnieść do Ministra Sprawiedliwości przedstawienie w sprawie opinii, w trybie określonym w art. 72 Prawa o ustroju sądów powszechnych.
Pierwsze opinie sporządzone w sposób określony w rozporządzeniu prezesi sądów wojewódzkich przedstawią Ministrowi Sprawiedliwości nie później niż do dnia 31 grudnia 1986 r.
1.
W razie delegowania sędziego na okres dłuższy niż sześć miesięcy do pełnienia obowiązków sędziego lub czynności administracyjnych w jednostkach organizacyjnych wymienionych w art. 66 § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych, wykaz służbowy przekazuje się prezesowi właściwego sądu lub kierownikowi innej jednostki organizacyjnej.
2.
W wypadku określonym w ust. 1 prezes sądu lub kierownik innej jednostki organizacyjnej, do których sędzia został delegowany, właściwy jest do sporządzenia opinii.
3.
Przepisy § 2–8 stosuje się odpowiednio.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.