Prowadzenie rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2021.56 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 11 stycznia 2021 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO 1
z dnia 26 maja 2011 r.
w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem

Na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2020 r. poz. 282, 782 i 1378) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa sposób prowadzenia rejestru zabytków, krajowej ewidencji zabytków, wojewódzkich ewidencji zabytków, gminnych ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem.
1. 
Rejestr zabytków, zwany dalej "rejestrem", jest prowadzony w formie ksiąg, o wymiarach 46 cm na 30 cm, posiadających 200 kart z wydrukowanym kolejnym numerem strony, oznaczonych literami:
1)
"A" - dla zabytków nieruchomych;
2)
"B" - dla zabytków ruchomych;
3)
"C" - dla zabytków archeologicznych.
2. 
Wzory ksiąg, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
3. 
Dla każdej księgi prowadzi się alfabetyczny skorowidz miejscowości z wykazem zabytków znajdujących się na ich terenie.
1. 
Księga zawiera następujące rubryki:
1)
numer rejestru;
2)
wpis do rejestru;
3)
przedmiot ochrony;
4)
zakres ochrony;
5)
miejsce położenia lub przechowywania zabytku;
6)
numer księgi wieczystej - dla zabytków nieruchomych i archeologicznych;
7)
numer katastru nieruchomości - dla zabytków nieruchomych i archeologicznych;
8)
właściciel zabytku;
9)
posiadacz zabytku;
10)
skreślenie z rejestru;
11)
uwagi.
2. 
W księdze należy czarnym atramentem wpisać w rubrykach:
1)
numer rejestru - numer kolejny pozycji w księdze rejestru, pod którą jest wpisany zabytek;
2)
wpis do rejestru - oznaczenie organu, który wydał decyzję w postępowaniu o wpisanie do rejestru, datę wydania decyzji i jej numer;
3)
przedmiot ochrony - rodzaj zabytku, określenie otoczenia zabytku lub nazwę zabytku;
4)
zakres ochrony - treść rozstrzygnięcia zawartego w decyzji;
5)
miejsce położenia lub przechowywania zabytku - adres miejsca położenia lub przechowywania zabytku, z podaniem nazwy miejscowości, nazwy ulicy i numeru posesji, oraz nazwy gminy i powiatu;
6)
numer księgi wieczystej - numer księgi wieczystej, o ile księga taka została założona;
7)
numer katastru nieruchomości - nazwę własną jednostki ewidencyjnej oraz jej identyfikator w krajowym rejestrze urzędowym podziału terytorialnego kraju, nazwę obrębu lub jego numer oraz numer działki;
8)
właściciel zabytku - imię, nazwisko i adres osoby fizycznej lub nazwę i adres siedziby osoby prawnej będącej właścicielem zabytku bądź użytkownikiem wieczystym gruntu w dniu, w którym decyzja o wpisie do rejestru zabytków stała się ostateczna, a w przypadku współwłasności dane wszystkich współwłaścicieli; w razie zmiany danych właściciela, współwłaściciela lub użytkownika wieczystego - w rubryce umieszcza się adnotację odsyłającą do zbioru dokumentów;
9)
posiadacz zabytku - imię, nazwisko i adres osoby fizycznej lub nazwę i adres siedziby osoby prawnej będącej posiadaczem zabytku w dniu, w którym decyzja o wpisie do rejestru zabytków stała się ostateczna; w razie zmiany danych posiadacza - w rubryce umieszcza się adnotację odsyłającą do zbioru dokumentów;
10)
skreślenie z rejestru - oznaczenie organu, datę i numer decyzji o skreśleniu zabytku z rejestru;
11)
uwagi - inne dane dotyczące zabytku, w tym informacje o przeniesieniu wpisu z poprzedniej księgi.
3. 
Poszczególne wpisy w księdze oddziela się poziomą linią przechodzącą przez wszystkie rubryki, wykonaną czarnym atramentem.
1. 
Wojewódzki konserwator zabytków dokonuje wpisu w księdze, jeżeli decyzja o wpisie zabytku do rejestru stała się ostateczna.
2. 
Niezależnie od doręczenia stronom postępowania decyzji i pouczenia o skutkach wpisu do rejestru, wojewódzki konserwator zabytków przesyła potwierdzoną kopię decyzji o wpisie zabytku do rejestru do Narodowego Instytutu Dziedzictwa oraz właściwemu, ze względu na miejsce położenia zabytku, wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), w przypadku gdy gmina nie jest stroną tego postępowania.
3. 
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do decyzji o skreśleniu zabytku z rejestru.
1. 
Skreślenie zabytku z rejestru odnotowuje się w księdze w rubryce "skreślenie z rejestru", a następnie cały wpis przekreśla się linią biegnącą od lewego górnego narożnika rubryki "numer rejestru" do prawego dolnego narożnika rubryki "skreślenie z rejestru", wykonaną czerwonym atramentem.
2. 
W przypadku gdy w księdze dokonano omyłkowego wpisu lub postępowanie w sprawie wpisu do rejestru zostało umorzone na skutek uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji przez właściwy organ lub na podstawie orzeczenia sądu, cały wpis przekreśla się linią biegnącą od lewego górnego narożnika rubryki "numer rejestru" do prawego dolnego narożnika rubryki "skreślenie z rejestru", wykonaną zielonym atramentem.
Jeżeli dokonano skreślenia z rejestru części zabytku, w rubryce "zakres ochrony" niebieskim atramentem odnotowuje się przedmiot skreślenia wraz z podaniem oznaczenia organu, daty i numeru decyzji o tym skreśleniu.
1. 
Jeżeli zabytek ruchomy został przeniesiony na stałe do innego województwa, informacje, o których mowa w § 3 ust. 2, wpisuje się do właściwej księgi w województwie, w którym znajduje się obecne miejsce przechowywania zabytku.
2. 
Przeniesienie na stałe zabytku ruchomego do innego województwa odnotowuje się w księdze, w której zabytek byt uprzednio wpisany w rubryce "miejsce położenia lub przechowywania zabytku".
3. 
Jeżeli zabytek ruchomy został przeniesiony czasowo do innego województwa, wojewódzki konserwator zabytków czyni odpowiednią wzmiankę w księdze, w której zabytek jest wpisany w rubryce "miejsce położenia lub przechowywania zabytku".
1. 
W zbiorze dokumentów zabytku wpisanego do rejestru każdy dokument oznacza się odpowiednim numerem rejestru.
2. 
Zbiór dokumentów zabytku zawiera w szczególności jego dokumentację prawną, finansową, konserwatorską, historyczną, ikonograficzną i inwentaryzacyjną.
3. 
Jeżeli wojewódzki konserwator zabytków gromadzi oddzielnie dokumentację konserwatorską, historyczną, ikonograficzną lub inwentaryzacyjną, w zbiorze dokumentów zabytku umieszcza się adnotację informującą o tym fakcie.
1. 
Karta ewidencyjna zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zawiera następujące rubryki:
1)
nazwa;
2)
czas powstania;
3)
miejscowość;
4)
adres;
5)
przynależność administracyjna;
6)
współrzędne geograficzne;
7)
poprzednie nazwy miejscowości;
8)
właściciel i jego adres;
9)
użytkownik i jego adres;
10)
formy ochrony;
11)
materiały graficzne;
12)
historia;
13)
opis;
14)
kubatura;
15)
powierzchnia użytkowa;
16)
przeznaczenie pierwotne;
17)
użytkowanie obecne;
18)
stan zachowania;
19)
istniejące zagrożenia, najpilniejsze postulaty konserwatorskie;
20)
akta archiwalne;
21)
uwagi;
22)
adnotacje o inspekcjach, informacje o zmianach;
23)
bibliografia;
24)
opracowanie karty ewidencyjnej;
25)
źródła ikonograficzne i miejsce ich przechowywania;
26)
załączniki.
2. 
Dane, które nie mieszczą się na karcie ewidencyjnej zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru, umieszcza się na załączniku do karty ewidencyjnej zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru.
3. 
Załącznik do karty ewidencyjnej zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zawiera następujące rubryki:
1)
miejscowość;
2)
gmina;
3)
powiat;
4)
województwo;
5)
nazwa zabytku, adres;
6)
zawartość załącznika;
7)
opracowanie załącznika.
4. 
Wzór karty ewidencyjnej zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
1. 
Karta ewidencyjna zabytku nieruchomego niewpisanego do rejestru zawiera następujące rubryki:
1)
nazwa;
2)
czas powstania;
3)
miejscowość;
4)
adres;
5)
przynależność administracyjna;
6)
współrzędne geograficzne;
7)
użytkowanie obecne;
8)
stan zachowania;
9)
materiały graficzne;
10)
istniejące zagrożenia, najpilniejsze postulaty konserwatorskie;
11)
adnotacje o inspekcjach, informacje o zmianach;
12)
opracowanie karty ewidencyjnej.
2. 
Wzór karty ewidencyjnej zabytku nieruchomego niewpisanego do rejestru określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
1. 
Karta ewidencyjna zabytku ruchomego zawiera następujące rubryki:
1)
nazwa;
2)
materiał, technika;
3)
miejscowość;
4)
adres i miejsce przechowywania;
5)
przynależność administracyjna;
6)
właściciel i jego adres;
7)
forma ochrony;
8)
opracowanie karty ewidencyjnej;
9)
styl;
10)
czas powstania;
11)
autor, szkoła, warsztat;
12)
wymiary;
13)
liczba obiektów;
14)
fotografia;
15)
opis, znaki, sygnatury, napisy;
16)
historia;
17)
stan zachowania i najpilniejsze postulaty konserwatorskie;
18)
akta archiwalne, źródła ikonograficzne;
19)
adnotacje o inspekcjach, informacje o zmianach;
20)
uwagi.
2. 
Wzór karty ewidencyjnej zabytku ruchomego określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
1. 
Karta ewidencyjna zabytku archeologicznego lądowego zawiera następujące rubryki:
1)
lokalizacja;
2)
położenie fizycznogeograficzne;
3)
utwór geologiczny;
4)
dostępność terenu;
5)
klasyfikacja funkcjonalno-kulturowo-chronologiczna stanowiska;
6)
opis obszaru stanowiska;
7)
zagrożenia;
8)
wnioski konserwatorskie;
9)
aktualna ochrona;
10)
wykonanie karty;
11)
weryfikacja konserwatorska;
12)
zbiory i numer inwentarza;
13)
mapa w skali 1:10 000;
14)
historia badań stanowiska;
15)
dokumentacja;
16)
literatura;
17)
inne dane.
2. 
Wzór karty ewidencyjnej zabytku archeologicznego lądowego określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.
1. 
Karta ewidencyjna zabytku archeologicznego podwodnego śródlądowego zawiera następujące rubryki:
1)
lokalizacja;
2)
położenie fizycznogeograficzne;
3)
cechy akwenu;
4)
cechy strefy nadbrzeżnej;
5)
klasyfikacja funkcjonalno-kulturowo-chronologiczna stanowiska;
6)
opis obszaru stanowiska;
7)
warunki eksploracji;
8)
zagrożenia;
9)
wnioski konserwatorskie;
10)
aktualna ochrona;
11)
wykonanie karty;
12)
weryfikacja konserwatorska;
13)
zbiory i numer inwentarza;
14)
mapa w skali 1:10 000;
15)
historia badań stanowiska;
16)
dokumentacja;
17)
literatura;
18)
inne dane.
2. 
Wzór karty ewidencyjnej zabytku archeologicznego podwodnego śródlądowego określa załącznik nr 5a do rozporządzenia.
1. 
Karta ewidencyjna zabytku archeologicznego podwodnego morskiego zawiera następujące rubryki:
1)
lokalizacja;
2)
położenie fizycznogeograficzne;
3)
cechy akwenu;
4)
cechy strefy nadbrzeżnej;
5)
klasyfikacja funkcjonalno-kulturowo-chronologiczna stanowiska;
6)
opis obszaru stanowiska;
7)
warunki eksploracji;
8)
zagrożenia;
9)
wnioski konserwatorskie;
10)
aktualna ochrona;
11)
wykonanie karty;
12)
weryfikacja konserwatorska;
13)
zbiory i numer inwentarza;
14)
dostępna mapa nawigacyjna;
15)
historia badań stanowiska;
16)
dokumentacja;
17)
literatura;
18)
inne dane.
2. 
Wzór karty ewidencyjnej zabytku archeologicznego podwodnego morskiego określa załącznik nr 5b do rozporządzenia.
Kartę ewidencyjną zabytku sporządza się co najmniej w 2 egzemplarzach, z których jeden jest włączany do wojewódzkiej ewidencji zabytków, a drugi do krajowej ewidencji zabytków.
1. 
Wojewódzki konserwator zabytków włącza kartę ewidencyjną zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków po sprawdzeniu, czy dane zawarte w karcie ewidencyjnej zabytku są wyczerpujące i zgodne ze stanem faktycznym, a także czy dokumentacja fotograficzna zabytku umożliwia jego identyfikację.
2. 
Generalny Konserwator Zabytków włącza kartę ewidencyjną zabytku do krajowej ewidencji zabytków po otrzymaniu tej karty od wojewódzkiego konserwatora zabytków.
1. 
W przypadku stwierdzenia konieczności zastąpienia niezgodnych ze stanem faktycznym lub prawnym danych zawartych w karcie ewidencyjnej zabytku włączonej do wojewódzkiej ewidencji zabytków odpowiednimi danymi zgodnymi ze stanem faktycznym lub prawnym, ujawnienia nowych danych lub usunięcia błędnych danych wojewódzki konserwator zabytków sporządza nową kartę ewidencyjną zabytku zawierającą dane zgodne ze stanem faktycznym i prawnym.
2. 
Pierwotną kartę ewidencyjną zabytku pozostawia się w wojewódzkiej ewidencji zabytków, łącząc ją trwale z nową kartą ewidencyjną zabytku.
3. 
Generalny Konserwator Zabytków włącza nową kartę ewidencyjną zabytku do krajowej ewidencji zabytków po otrzymaniu tej karty od wojewódzkiego konserwatora zabytków. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
1. 
O zamiarze włączenia karty ewidencyjnej zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków, o włączeniu tej karty, o sporządzeniu nowej karty ewidencyjnej zabytku, o zamiarze wyłączenia karty ewidencyjnej zabytku z wojewódzkiej ewidencji zabytków lub o wyłączeniu tej karty wojewódzki konserwator zabytków zawiadamia niezwłocznie właściciela lub posiadacza zabytku albo nieruchomości lub rzeczy ruchomej, która przestała być zabytkiem.
2. 
Zawiadomienia o zamiarze włączenia karty ewidencyjnej zabytku będącego historycznym układem urbanistycznym lub ruralistycznym, historycznym zespołem budowlanym, terenem, na którym znajduje się znaczna ilość zabytków archeologicznych, lub nieruchomością o nieuregulowanym stanie prawnym do wojewódzkiej ewidencji zabytków, o włączeniu tej karty, o sporządzeniu nowej karty ewidencyjnej takiego zabytku, o zamiarze wyłączenia karty ewidencyjnej takiego zabytku z wojewódzkiej ewidencji zabytków lub o wyłączeniu tej karty dokonuje się w drodze obwieszczenia umieszczanego na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej.
3. 
Zawiadomienie o zamiarze włączenia karty ewidencyjnej zabytku, o sporządzeniu nowej karty ewidencyjnej zabytku albo o zamiarze wyłączenia karty ewidencyjnej zabytku z wojewódzkiej ewidencji zabytków umieszcza się na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej do czasu zamieszczenia informacji odpowiednio o włączeniu karty ewidencyjnej zabytku, o włączeniu nowej karty ewidencyjnej zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków albo o wyłączeniu karty ewidencyjnej zabytku z wojewódzkiej ewidencji zabytków.
4. 
Wojewódzki konserwator zabytków o zamiarze włączenia karty ewidencyjnej zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków, o sporządzeniu nowej karty ewidencyjnej zabytku albo o zamiarze wyłączenia karty ewidencyjnej zabytku z wojewódzkiej ewidencji zabytków zawiadamia właściciela lub posiadacza zabytku albo nieruchomości lub rzeczy ruchomej, która przestała być zabytkiem, na co najmniej 14 dni przed planowanym terminem włączenia karty ewidencyjnej zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków albo wyłączenia tej karty z wojewódzkiej ewidencji zabytków.
5. 
O włączeniu karty ewidencyjnej zabytku nieruchomego do wojewódzkiej ewidencji zabytków albo sporządzeniu nowej karty ewidencyjnej zabytku wojewódzki konserwator zabytków zawiadamia niezwłocznie także właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta), w celu ujęcia tego zabytku w gminnej ewidencji zabytków albo włączenia nowej karty adresowej zabytku do gminnej ewidencji zabytków.
6. 
Przed włączeniem karty ewidencyjnej zabytku ruchomego niewpisanego do rejestru do wojewódzkiej ewidencji zabytków wojewódzki konserwator zabytków występuje do właściciela zabytku o wyrażenie pisemnej zgody na włączenie karty ewidencyjnej tego zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków.
7. 
Do zawiadomienia o włączeniu karty ewidencyjnej zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków, o którym mowa w ust. 1 i 5, lub o sporządzeniu nowej karty ewidencyjnej zabytku dołącza się odpowiednio potwierdzoną kopię karty ewidencyjnej zabytku albo nowej karty ewidencyjnej zabytku.
1. 
Kartę ewidencyjną nieruchomości lub rzeczy ruchomej, która przestała być zabytkiem, wyłącza się z krajowej i wojewódzkiej ewidencji zabytków oraz przechowuje w archiwum zakładowym Narodowego Instytutu Dziedzictwa oraz wojewódzkiego urzędu ochrony zabytków.
2. 
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do karty adresowej zabytku, o której mowa w § 17, z tym że karta ta jest przechowywana w archiwum zakładowym urzędu gminy.
3. 
Zbiór dokumentów nieruchomości lub rzeczy ruchomej, o których mowa w ust. 1, przechowuje się w archiwum zakładowym wojewódzkiego urzędu ochrony zabytków.
1. 
Karta adresowa zabytku nieruchomego zawiera następujące rubryki:
1)
nazwa;
2)
czas powstania;
3)
miejscowość;
4)
adres;
5)
przynależność administracyjna;
6)
formy ochrony;
7)
fotografia z opisem wskazującym orientację w stosunku do sąsiednich terenów lub stron świata albo mapa z zaznaczonym stanowiskiem archeologicznym;
8)
historia, opis i wartości;
9)
stan zachowania i postulaty dotyczące konserwacji;
10)
wykonanie karty;
11)
zatwierdzenie karty.
2. 
Wzór karty adresowej zabytku nieruchomego określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.
1. 
Wójt (burmistrz, prezydent miasta) włącza kartę adresową zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w wojewódzkiej ewidencji zabytków do gminnej ewidencji zabytków po zweryfikowaniu, że dane zawarte w karcie adresowej są wyczerpujące i zgodne z danymi zawartymi odpowiednio w decyzji o wpisie zabytku do rejestru lub w karcie ewidencyjnej zabytku.
2. 
W przypadku zabytku nieruchomego innego niż zabytki określone w ust. 1 wójt (burmistrz, prezydent miasta) włącza kartę adresową tego zabytku do gminnej ewidencji zabytków po osiągnięciu porozumienia z wojewódzkim konserwatorem zabytków co do zasadności ujęcia tego zabytku w gminnej ewidencji zabytków oraz najpilniejszych postulatów konserwatorskich.
1. 
W przypadku stwierdzenia konieczności zastąpienia niezgodnych ze stanem faktycznym lub prawnym danych zawartych w karcie adresowej zabytku włączonej do gminnej ewidencji zabytków odpowiednimi danymi zgodnymi ze stanem faktycznym lub prawnym, ujawnienia nowych danych lub usunięcia błędnych danych wójt (burmistrz, prezydent miasta) sporządza nową kartę adresową zabytku zawierającą dane zgodne ze stanem faktycznym i prawnym.
2. 
Pierwotną kartę adresową zabytku pozostawia się w gminnej ewidencji zabytków, łącząc ją trwale z nową kartą adresową zabytku.
1. 
O zamiarze włączenia karty adresowej zabytku do gminnej ewidencji zabytków, o włączeniu tej karty, o sporządzeniu nowej karty adresowej zabytku, o zamiarze wyłączenia karty adresowej zabytku z gminnej ewidencji zabytków lub o wyłączeniu tej karty wójt (burmistrz, prezydent miasta) zawiadamia niezwłocznie właściciela lub posiadacza zabytku albo nieruchomości, która przestała być zabytkiem.
2. 
Zawiadomienia o zamiarze włączenia karty adresowej zabytku będącego historycznym układem urbanistycznym lub ruralistycznym, historycznym zespołem budowlanym, terenem, na którym znajduje się znaczna ilość zabytków archeologicznych, lub nieruchomością o nieuregulowanym stanie prawnym do gminnej ewidencji zabytków, o włączeniu tej karty, o sporządzeniu nowej karty adresowej takiego zabytku, o zamiarze wyłączenia karty adresowej takiego zabytku z gminnej ewidencji zabytków lub o wyłączeniu tej karty dokonuje się w drodze obwieszczenia umieszczonego na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej.
3. 
Zawiadomienie o zamiarze włączenia karty adresowej zabytku, o sporządzeniu nowej karty adresowej zabytku albo o zamiarze wyłączenia karty adresowej zabytku z gminnej ewidencji zabytków umieszcza się na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej do czasu zamieszczenia informacji odpowiednio o włączeniu karty adresowej zabytku, o włączeniu nowej karty adresowej zabytku do gminnej ewidencji zabytków albo o wyłączeniu karty adresowej zabytku z gminnej ewidencji zabytków.
4. 
Wójt (burmistrz, prezydent miasta) o zamiarze włączenia karty adresowej zabytku do gminnej ewidencji zabytków, o sporządzeniu nowej karty adresowej zabytku albo o zamiarze wyłączenia karty adresowej zabytku z gminnej ewidencji zabytków zawiadamia właściciela lub posiadacza zabytku albo nieruchomości lub rzeczy ruchomej, która przestała być zabytkiem, na co najmniej 14 dni przed planowanym terminem włączenia karty adresowej zabytku do gminnej ewidencji zabytków albo wyłączenia tej karty z gminnej ewidencji zabytków.
5. 
Do zawiadomienia o włączeniu karty adresowej zabytku do gminnej ewidencji zabytków lub o sporządzeniu nowej karty adresowej zabytku dołącza się odpowiednio potwierdzoną kopię karty adresowej zabytku albo nowej karty adresowej zabytku.
Dokumenty dotyczące zabytku uzasadniające treść w karcie adresowej zabytku rubryki "czas powstania" oraz rubryki "historia, opis i wartość" gromadzi się w sposób zapewniający ich kompletność i ochronę przed nieuprawnionym dostępem.
1. 
W karcie informacyjnej wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem umieszcza się w szczególności następujące dane:
1)
określenie rodzaju i nazwy własnej zabytku;
2)
opis zabytku z podaniem wymiarów oraz materiałów i technik użytych do jego wykonania;
3)
określenie właściciela lub posiadacza zabytku;
4)
wskazanie miejsca kradzieży zabytku;
5)
określenie daty kradzieży lub wywiezienia za granicę zabytku niezgodnie z prawem;
6)
informację, czy zabytek jest wpisany do rejestru zabytków lub czy znajduje się w krajowej ewidencji zabytków.
2. 
Jeżeli jest to możliwe, do karty informacyjnej zabytku dołącza się jego zdjęcie.
Z dniem wejścia w życie rozporządzenia:
1)
dotychczas prowadzone księgi rejestru zabytków stają się księgami rejestru w rozumieniu niniejszego rozporządzenia;
2)
dotychczas wykonane karty ewidencyjne zabytku stają się kartami ewidencyjnymi zabytku w rozumieniu niniejszego rozporządzenia;
3)
dotychczas wykonane karty adresowe zabytku nieruchomego stają się kartami adresowymi zabytku nieruchomego w rozumieniu niniejszego rozporządzenia;
4)
dotychczas prowadzony krajowy wykaz zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem staje się krajowym wykazem zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. 2

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1 

WZÓR OKŁADKI KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW NIERUCHOMYCH

WZÓR OKŁADKI KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW RUCHOMYCH

WZÓR OKŁADKI KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW ARCHEOLOGICZNYCH

WZÓR GRZBIETU KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW NIERUCHOMYCH, RUCHOMYCH I ARCHEOLOGICZNYCH

WZÓR STRONY TYTUŁOWEJ KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW NIERUCHOMYCH

WZÓR STRONY TYTUŁOWEJ KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW RUCHOMYCH

WZÓR STRONY TYTUŁOWEJ KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW ARCHEOLOGICZNYCH

WZÓR STRONY PARZYSTEJ KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW NIERUCHOMYCH I ARCHEOLOGICZNYCH

WZÓR STRONY NIEPARZYSTEJ KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW NIERUCHOMYCH I ARCHEOLOGICZNYCH

WZÓR STRONY PARZYSTEJ KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW RUCHOMYCH

WZÓR STRONY NIEPARZYSTEJ KSIĘGI REJESTRU ZABYTKÓW DLA ZABYTKÓW RUCHOMYCH

ZAŁĄCZNIK Nr  2 

WZÓR

KARTA EWIDENCYJNA ZABYTKU NIERUCHOMEGO

WPISANEGO DO REJESTRU ZABYTKÓW

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  3 

WZÓR

KARTA EWIDENCYJNA ZABYTKU NIERUCHOMEGO

NIEWPISANEGO DO REJESTRU ZABYTKÓW

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  4 

WZÓR

KARTA EWIDENCYJNA ZABYTKU RUCHOMEGO

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  5 

WZÓR

KARTA EWIDENCYJNA ZABYTKU ARCHEOLOGICZNEGO LĄDOWEGO

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  5a 

WZÓR

KARTA EWIDENCYJNA ZABYTKU ARCHEOLOGICZNEGO PODWODNEGO ŚRÓDLĄDOWEGO

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  5b 

WZÓR

KARTA EWIDENCYJNA ZABYTKU ARCHEOLOGICZNEGO PODWODNEGO MORSKIEGO

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  6 

KARTA ADRESOWA ZABYTKU

1 Obecnie działem administracji rządowej - kultura i ochrona dziedzictwa narodowego kieruje Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu (Dz.U.2020.1717).
2 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Kultury z dnia 14 maja 2004 r. w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem (Dz. U. poz. 1305), które utraciło moc z dniem 5 czerwca 2010 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 474).