Prowadzenie ksiąg rachunkowych przez kościoły i inne związki wyznaniowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.23.150

Akt utracił moc

Wersja od: 11 kwietnia 1959 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 24 marca 1959 r.

w sprawie prowadzenia ksiąg rachunkowych przez kościoły i inne związki wyznaniowe.

Na podstawie art. 101 ust. 5 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1957 r. Nr 7, poz. 25) zarządza się, co następuje:

§ 1. Kościoły i inne związki wyznaniowe oraz poszczególne jednostki organizacyjne tych kościołów i związków, bez względu na to, czy posiadają osobowość prawną, obowiązane są prowadzić księgi rachunkowe obejmujące ogół przychodów i rozchodów zarówno w gotówce, jak i w naturze.

§  2.

1. Księgi rachunkowe (§ 1) powinny wykazywać przychody odrębnie z poszczególnych źródeł, które podlegają podatkowi obrotowemu i nie są od tego podatku zwolnione, oraz odrębnie przychody nie podlegające podatkowi obrotowemu.

2. W ramach przychodów nie podlegających podatkowi obrotowemu powinny być wyodrębnione sumy (przychody) przechodnie, zebrane na rzecz kościoła lub związku wyznaniowego jako całości i jego instytucji oraz jednostek administracyjnych kościoła (związku wyznaniowego), a także - na rzecz instytucji charytatywnych, społecznych itp.

§ 3. W zakresie rozchodów księgi rachunkowe (§ 1) powinny wykazywać co najmniej:

1) rozchody na cele: a) kultu religijnego, b) dobroczynne i opieki społecznej oraz c) ogólnej użyteczności,

2) rozchody na cele związane bezpośrednio z osiągnięciem danego źródła przychodów,

3) rozchody z sum (przychodów) przechodnich, o których mowa w § 2.

§ 4. Przychody i rozchody w naturze wykazuje się według wartości rynkowej w dniu ich świadczenia.

§ 5. Księgi rachunkowe (§ 1) prowadzone z zachowaniem przepisów (§§ 2-4) mogą wykazywać wyniki netto (czyste nadwyżki lub niedobory) ze źródeł przychodów, które podlegają podatkowi obrotowemu i nie są od tego podatku zwolnione, jeżeli przychody i rozchody dotyczące wymienionych źródeł ujęte są odrębnymi księgami handlowymi (rachunkowymi).

§  6.

1. Przychody i rozchody powinny być odpowiednio udokumentowane.

2. Z końcem każdego roku kalendarzowego księgi rachunkowe powinny być zamknięte.

3. Księgi i dowody księgowania należy przechowywać co najmniej przez okres lat 5, licząc od końca roku, którego księgi dotyczą.

§ 7. W zakresie unormowanym niniejszym rozporządzeniem traci moc rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 5 lipca 1949 r. o obowiązku prowadzenia ksiąg podatkowych przez duchownych (Dz. U. Nr 40, poz. 292).

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem pierwszym następnego miesiąca po ogłoszeniu.