Protokół zmieniający Międzynarodową konwencję o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów, podpisaną w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r. Bruksela.1968.02.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1980.14.48

Akt jednorazowy

Wersja od: 12 maja 1980 r.

PROTOKÓŁ

sporządzony w Brukseli dnia 23 lutego 1968 r.

zmieniający Międzynarodową konwencję o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów, podpisaną w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 23 lutego 1968 roku sporządzony został w Brukseli Protokół zmieniający Międzynarodową konwencję o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów, podpisaną w Brukseli w dniu 25 sierpnia 1924 roku.

Po zaznajomieniu się z powyższym protokołem Rada Państwa uznała go i uznaje za słuszny z utrzymaniem w mocy zastrzeżenia stwierdzającego, że Polska Rzeczpospolita Ludowa nie uważa się za związaną artykułem 8 Protokołu, złożonego przy jego podpisaniu; oświadcza, że wymieniony protokół jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 17 stycznia 1980 roku.

(Tekst protokołu jest zamieszczony w załączniku do niniejszego numeru)

ZAŁĄCZNIK

Przekład

PROTOKÓŁ

sporządzony w Brukseli dnia 23 lutego 1968 r. zmieniający Międzynarodową konwencję o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów, podpisaną w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r.

Umawiające się Strony,

uznając za pożądane wprowadzenie zmian do Międzynarodowej konwencji o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów, podpisanej w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 roku,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

1. W artykule 3 dodaje się na końcu ustępu 4 zdanie:

"Niedopuszczalny jest jednak przeciwdowód, gdy konosament został przeniesiony na trzeciego posiadacza, działającego w dobrej wierze."

2. W artykule 3 ustęp 6 akapit 4 otrzymuje brzmienie:

"Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 6bis przewoźnik i statek w każdym razie będą zwolnieni od jakiejkolwiek odpowiedzialności związanej z towarami, jeżeli powództwo nie zostanie wniesione w ciągu roku od wydania towarów lub od dnia, w którym powinny być wydane. Okres ten jednak może być przedłużony w drodze porozumienia stron zawartego po wydarzeniu, które dało podstawę do powództwa."

3. W artykule 3 po ustępie 6 dodaje się ustęp 6bis w brzmieniu:

"Powództwo o odszkodowanie w stosunku do osoby trzeciej może być wniesione nawet po upływie roku przewidzianego w poprzednim ustępie, jeżeli mieści się w terminie określonym przez prawo sądu, który spór rozpoznaje. Termin ten jednak nie może być krótszy niż trzy miesiące licząc od dnia, w którym osoba występująca z takim powództwem zaspokoiła roszczenie lub sama otrzymała pozew przeciw niej wniesiony."

Artykuł  2

W artykule 4 ustęp 5 otrzymuje brzmienie:

"a) Jeżeli rodzaj i wartość towarów nie zostały zadeklarowane przez załadowcę przed załadowaniem i zamieszczone w konosamencie, to ani przewoźnik ani statek nie są lub nie staną się w żadnym wypadku odpowiedzialni za jakiekolwiek straty lub uszkodzenia dotyczące towarów lub z nimi związane ponad kwotę stanowiącą równowartość 10.000 franków za opakowanie lub jednostkę albo 30 franków za kilogram wagi brutto towarów straconych lub uszkodzonych w zależności od tego, co będzie wyższe.

b) Ogólna kwotę należnego odszkodowania oblicza się przyjmując wartość towarów w miejscu i w czasie, w którym zostały lub powinny były zostać wyładowane ze statku.

Wartość towarów określa się według kursu giełdowego, a w braku takiego kursu - według bieżącej ceny rynkowej albo jeżeli brak ich obu - według stosowanej wartości towarów takiego samego rodzaju i jakości.

c) Jeżeli kontener, paleta lub jakiekolwiek inne podobne urządzenie przewozowe jest używane do łącznego przewozu towarów, to każde z opakowań lub jednostek wymienionych w konosamencie jako załadowane do takiego urządzenia przewozowego będzie uważane za jedno opakowanie lub jednostkę w rozumieniu postanowień niniejszego ustępu. Poza powyższym przypadkiem, takie urządzenie przewozowe uważa się za opakowanie lub jednostkę.

d) Frank oznacza jednostkę zawierającą 65,5 miligramów złota próby 900 tysięcznych. Datę przeliczenia przysądzonej kwoty na walutę krajową określa prawo sądu, który spór rozpoznaje.

e) Ani przewoźnik, ani statek nie mają prawa do korzystania z przywileju ograniczenia odpowiedzialności ustalonego w niniejszym ustępie, jeżeli zostanie udowodnione, że szkoda wynikła z działania lub zaniechania przewoźnika, których dopuścił się albo z zamiarem wyrządzenia szkody, albo też na skutek niedbalstwa i ze świadomością, że szkoda z tego prawdopodobnie wyniknie.

f) Deklaracja wymieniona w punkcie a) niniejszego ustępu umieszczona w konosamencie stanowi, z zastrzeżeniem dowodu przeciwnego, domniemanie, ale nie wiąże przewoźnika, który może ją zakwestionować.

g) Umowa między przewoźnikiem, kapitanem lub agentem przewoźnika a załadowcą może określić inne kwoty maksymalne niż te, o których mowa w punkcie a) niniejszego ustępu, z zastrzeżeniem, że umówiona kwota maksymalna nie będzie niższa od odpowiedniej kwoty maksymalnej wymienionej w tym punkcie.

h) Ani przewoźnik, ani statek w żadnym wypadku nie ponoszą odpowiedzialności za stratę lub uszkodzenia dotyczące towarów lub z nimi związane, jeżeli załadowca świadomie zadeklarował w konosamencie nieprawdziwy ich rodzaj lub wartość."

Artykuł  3

Po artykule 4 konwencji dodaje się artykuł 4bis w brzmieniu:

"1. Zwolnienia i ograniczenia odpowiedzialności przewidziane przez niniejszą konwencję mają zastosowanie do każdego powództwa przeciwko przewoźnikowi z tytułu odszkodowania za stratę lub uszkodzenie towarów stanowiących przedmiot umowy przewozu zarówno, gdy powództwo przyjmuje za podstawę odpowiedzialność umowną, jak i odpowiedzialność pozaumowną.

2. Jeżeli powództwo takie jest skierowane przeciwko podwładnemu przewoźnika, to podwładny ten może powołać się na zwolnienia i ograniczenia odpowiedzialności, na które może się powoływać przewoźnik w myśl niniejszej konwencji.

3. Łączna wysokość kwot obciążających przewoźnika i jego podwładnych nie przekroczy w żadnym wypadku ograniczenia przewidzianego przez niniejszą konwencję.

4. Podwładny przewoźnika nie może jednak powołać się na postanowienia niniejszego artykułu, jeżeli zostanie udowodnione, ze szkoda wynikła z działania lub zaniechania tego podwładnego, który bądź dokonał tego z zamiarem wyrządzenia szkody, bądź dopuścił się lekkomyślności, będąc świadomy, że prawdopodobnie spowoduje ona szkodę."

Artykuł  4

Artykuł 9 konwencji otrzymuje brzmienie:

"Niniejsza konwencja nie narusza postanowień konwencji międzynarodowych ani ustawodawstw krajowych regulujących odpowiedzialność z tytułu szkód jądrowych."

Artykuł  5

Artykuł 10 konwencji otrzymuje brzmienie:

"Postanowienia niniejszej konwencji mają zastosowanie do każdego konosamentu odnoszącego się do przewozu towarów między portami położonymi w dwóch różnych Państwach, jeżeli:

a) konosament został wystawiony w jednym z Umawiających się Państw lub

b) przewóz jest dokonywany z portu jednego z Umawiających się Państw, lub

c) konosament przewiduje, że do umowy przewozu będą miały zastosowanie postanowienia niniejszej konwencji lub jakiegolwiek ustawodawstwa krajowego, które nadało im moc wiążącą,

- bez względu na przynależność państwową statku, przewoźnika, załadowcy, odbiorcy lub innej osoby zainteresowanej.

Każde Umawiające się Państwo będzie stosowało postanowienia niniejszej konwencji do powyższych konosamentów.

Niniejszy artykuł nie narusza prawa Umawiającego się Państwa do zastosowania postanowień niniejszej konwencji do konosamentów nie objętych przepisami poprzednich ustępów."

Artykuł  6

Między Stronami niniejszego protokołu konwencja i protokół będą traktowane i interpretowane jako jednolity dokument.

Strona niniejszego protokołu nie jest obowiązana do stosowania postanowień niniejszego protokołu do konosamentów wystawionych w Państwie, które jest Stroną konwencji, ale nie jest Stroną niniejszego protokołu.

Artykuł  7

Wypowiedzenie konwencji przez jedną ze Stron niniejszego protokołu zgodnie z artykułem 15 konwencji nie będzie uważane w żadnym wypadku za wypowiedzenie konwencji zmienionej niniejszym protokołem.

Artykuł  8

Każdy spór między Umawiającymi się Stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania konwencji, który nie może być uregulowany w drodze rokowań, zostanie poddany arbitrażowi na żądanie jednej ze Stron. Jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od daty zażądania arbitrażu Strony nie dojdą do porozumienia co do organizacji arbitrażu, każda z nich będzie mogła przedstawić spór Międzynarodowemu Trybunałowi Sprawiedliwości, składając wniosek zgodnie ze statutem Trybunału.

Artykuł  9

1. Każda Umawiająca się Strona może w chwili podpisania lub ratyfikowania niniejszego protokołu lub przystąpienia do niego oświadczyć, że nie uważa się za związaną artykułem 8 niniejszego protokołu. Inne Umawiające się Strony nie będą związane tym artykułem w stosunku do tej Umawiającej się Strony, która zgłosiła tego rodzaju zastrzeżenie.

2. Każda Umawiająca się Strona, która zgłosiła zastrzeżenie zgodnie z poprzednim ustępem, może w każdej chwili wycofać to zastrzeżenie w drodze notyfikacji skierowanej do rządu belgijskiego.

Artykuł  10

Niniejszy protokół będzie otwarty do podpisu Państw, które przed dniem 23 lutego 1968 roku ratyfikowały konwencję lub do niej przystąpiły, jak również dla każdego Państwa reprezentowanego na dwunastej sesji (1967-1968) Konferencji Dyplomatycznej Prawa Morskiego.

Artykuł  11

1. Niniejszy protokół podlega ratyfikacji.

2. Ratyfikacja niniejszego protokołu przez Państwo, które nie jest Stroną konwencji, oznacza przystąpienie do konwencji.

3. Dokumenty ratyfikacyjne będą składane rządowi belgijskiemu.

Artykuł  12

1. Państwa członkowie Organizacji Narodów Zjednoczonych lub organizacji wyspecjalizowanych Organizacji Narodów Zjednoczonych, nie reprezentowane na dwunastej sesji Konferencji Dyplomatycznej Prawa Morskiego, będą mogły przystąpić do niniejszego protokołu.

2. Przystąpienie do niniejszego protokołu oznacza przystąpienie do konwencji.

3. Dokumenty przystąpienia będą składane do depozytu rządowi belgijskiemu.

Artykuł  13

1. Niniejszy protokół wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od daty złożenia dziesięciu dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia, w tym co najmniej pięciu złożonych przez Państwa, z których każde ma ogólny tonaż równy lub wyższy niż jeden milion ton rejestrowych brutto.

2. W stosunku do Państwa ratyfikującego niniejszy protokół lub przystępującego do niego po dacie złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia warunkującego wejście w życie protokołu stosownie do ustępu 1 niniejszego artykułu, protokół wejdzie w życie po upływie trzech miesięcy od daty złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia.

Artykuł  14

1. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć niniejszy protokół w drodze notyfikacji rządowi belgijskiemu.

2. Wypowiedzenie takie oznacza wypowiedzenie konwencji.

3. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty otrzymania notyfikacji przez rząd belgijski.

Artykuł  15

1. Każde Umawiające się Państwo będzie mogło w chwili podpisania, ratyfikacji lub przystąpienia albo kiedykolwiek później oświadczyć w drodze pisemnej notyfikacji rządowi belgijskiemu, do których terytoriów podległych jego suwerenności lub za których stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne niniejszy protokół ma zastosowanie.

Protokół będzie miał zastosowanie do wymienionych terytoriów po upływie trzech miesięcy od daty otrzymania tej notyfikacji przez rząd belgijski, ale nie przed datą wejścia w życie niniejszego protokołu w stosunku do tego Państwa.

2. Rozciągnięcie to odnosi się również do konwencji, jeżeli nie ma ona jeszcze zastosowania do tych terytoriów.

3. Każde Umawiające się Państwo, które złożyło oświadczenie zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, może w każdej chwili zawiadomić rząd belgijski, że protokół przestaje mieć zastosowanie do odpowiednich terytoriów. Takie wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty otrzymania przez rząd belgijski notyfikacji o wypowiedzeniu; odnosi się to również do konwencji.

Artykuł  16

Umawiające się Strony mogą wprowadzić w życie niniejszy protokół bądź przez nadanie mu mocy prawnej, bądź przez włączenie reguł przyjętych w niniejszym protokole do swojego ustawodawstwa krajowego w sposób dla tego ustawodawstwa właściwy.

Artykuł  17

Rząd belgijski będzie zawiadamiał Państwa reprezentowane na dwunastej sesji (1967-1968) Konferencji Dyplomatycznej Prawa Morskiego oraz Państwa, które przystąpią do niniejszego protokołu, jak również Państwa Strony konwencji:

1. o podpisaniach, ratyfikacjach i przystąpieniach dokonanych zgodnie z artykułami 10, 11 i 12,

2. o dacie, w której niniejszy protokół wejdzie w życie zgodnie z artykułem 13,

3. o notyfikacjach dotyczących terytorialnego stosowania, dokonanych zgodnie z artykułem 15,

4. o wypowiedzeniach otrzymanych zgodnie z artykułem 14.

Na dowód czego niżej podpisani Pełnomocnicy, należycie upoważnieni, podpisali niniejszy protokół.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 lutego 1968 roku w językach francuskim i angielskim w jednym egzemplarzu, złożonym do depozytu w archiwum rządu belgijskiego, który będzie wydawał jego uwierzytelnione odpisy; obydwa teksty są jednakowo autentyczne.