Rozdział 2 - Postanowienia ogólne - Protokół umieszczający pod kontrolą międzynarodową pewne środki odurzające nie objęte Konwencją z dnia 13 lipca 1931 r. o ograniczeniu fabrykacji i uregulowaniu podziału środków odurzających, zmienioną Protokołem, podpisanym w Lake Success dnia 11 grudnia 1946 r. Paryż.1948.11.19.
Dz.U.1952.9.48
Akt obowiązującyRozdział II.
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
Niniejszego Protokołu nie stosuje się do opium surowego, do opium lekarskiego, do liści koka lub do konopi indyjskich, jak są one zdefiniowane w artykule 1 Konwencji międzynarodowej dotyczącej szkodliwych środków odurzających, podpisanej w Genewie 19 lutego 1925 r., ani do opium spreparowanego, jak jest ono zdefiniowane w rozdziale II Konwencji międzynarodowej o opium, podpisanej w Hadze 23 stycznia 1912 r.
albo
Przyjęcie będzie dokonane przez złożenie dokumentu przyjęcia u Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Niniejszy Protokół wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni, licząc od dnia, w którym został podpisany bez zastrzeżenia lub przyjęty zgodnie z artykułem 5 przez przynajmniej dwadzieścia pięć Państw, w tym pięć z Państw następujących: Chiny, Stany Zjednoczone Ameryki, Francja, Holandia, Polska, Zjednoczone Królestwo, Szwajcaria, Czechosłowacja, Turcja, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, Jugosławia.
Każde Państwo, które podpisało Protokół bez zastrzeżenia co do przyjęcia lub które go przyjęło zgodnie z artykułem 5, będzie uważane za stronę tego Protokołu od jego wejścia w życie albo po upływie trzydziestu dni po dacie tego podpisania lub tego przyjęcia pod warunkiem, że Protokół wszedł już wówczas w życie.
Kazde Państwo może w chwili podpisania lub złożenia swego formalnego dokumentu przyjęcia albo też kiedykolwiek później, oświadczyć drogą notyfikacji, złożonej Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, że niniejszy Protokół rozciąga się na wszystkie lub pewne terytoria, które ono reprezentuje na terenie międzynarodowym, a wówczas niniejszy Protokół będzie stosował się do terytorium lub terytoriów, wymienionych w notyfikacji, począwszy od trzydziestego dnia po dniu otrzymania tej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Po upływie pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Protokołu każde Państwo, będące Stroną niniejszego Protokołu, może we własnym imieniu lub w imieniu takiego czy innego z terytoriów, które reprezentuje na terenie międzynarodowym, wypowiedzieć ten Protokół aktem pisemnym, złożonym u Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Wypowiedzenie to, o ile Sekretarz Generalny otrzymał je 1 lipca lub we wcześniejszym terminie jakiegokolwiek roku, nabierze skutków 1 stycznia następnego roku, o ile zaś otrzymał je po 1 lipca, nabierze ono skutków, jak gdyby je otrzymał 1 lipca lub we wcześniejszym terminie następnego roku.
Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zawiadomi wszystkich Członków Narodów Zjednoczonych i wszystkie Państwa, nie będące członkami, wymienione w artykułach 5 i 6, o wszelkich podpisach i przyjęciach, otrzymanych zgodnie z tymi artykułami, oraz o wszelkich notyfikacjach, otrzymanych zgodnie z artykułami 8 i 9.
Zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych niniejszy Protokół będzie zarejestrowany przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych w dniu jego wejścia w życie.
Na dowód czego niżej podpisani, należycie upełnomocnieni, podpisali niniejszy Protokół w imieniu swych odpowiednich Rządów.
Sporządzono w Paryżu dnia dziewiętnastego listopada tysiąc dziewięćset czterdziestego ósmego roku w jednym egzemplarzu, który będzie złożony w archiwum Organizacji Narodów Zjednoczonych i którego uwierzytelnione odpisy będą wydane wszystkim Członkom Narodów Zjednoczonych oraz Państwom, nie będącym członkami, wymienionym w artykułach 5 i 6.